lacerta_
Wymęczyłam "Krok do miłości". Nie spodziewałam się czegoś "wow" po tej pozycji, ale to co otrzymałam wydaje mi się ponurym żartem. Wszystkie postacie w tej książce łączy jedno - płytkość i jednowymiarowość. Autorka pokazuje czytelnikowi jedynie postacie, które są albo złe albo dobre. Czytelnik nie ma żadnych wątpliwości, które są które, bo autorka przedstawia je w taki sposób, że trudno się nie zorientować jakie były jej zamiary względem konkretnej postaci. Dlatego główna bohaterka, Ewa, to kompletna "mameja", na którą spadły wszystkie nieszczęścia tego świata. Wiem, że powinnam jej żałować, a później kibicować, ale dla mnie była tak bezwolna i głupia, że ciężko mi było nie irytować się na każdej stronie. Sama historia też nie powala, dla mnie nie było tu nic co by mnie zainteresowało i ciekawiło.
Sądziłam, że trafię na kojącą i spokojną historię, jednak bardzo się zawiodłam. Po kolejną część nie zamierzam sięgać.
