Nie znaleziono wyników
Publicystka, scenarzystka, od czasu do czasu aktorka, wreszcie zaś pisarka. Wielka przyjaciółka wszelkich zwierząt, od lat wegetarianka i ambasadorka fundacji Viva!. Za powieść Żona rzeźnika nominowana do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Karierę literacką zaczynała od opowiadań fantasy, które publikowała w magazynach tj. Click! Fantasy, Feniks, Hunter, Nowa Fantastyka, Nowy Talizman, Science Fiction, SFinks czy Wróżka. W swoim dorobku ma jednak także Izabela Szolc książki innych gatunków: przede wszystkim kryminały i mroczne fabuły obyczajowo-psychologiczne. W duecie z Adrianną Michalewską stworzyła poruszający cykl obyczajowy czterech pochodzących z Łodzi przyjaciółkach. Nie przywiązuje się do jednej konwencji, pisząc to, co (jak sama mówi) uzna za stosowne. Najnowsza powieść jej autorstwa, Kara to nie wszystko, druga część kryminalnego cyklu Śledztwa nadkomisarz Anny Wilk, do księgarń trafiła jesienią 2021 r.
Izabela Szolc z pochodzenia jest łodzianką, jednak od wielu lat mieszka i pracuje w Warszawie. Debiutowała blisko ćwierć wieku temu na łamach czasopisma Nowy Talizman. Na początku pisała głównie krótkie formy publikowane w poświęconych fantastyce czasopismach, a także scenariusze komiksów. W 1998 r. opowiadanie pt. Latarnia Heaven przyniosło jej nominację do Srebrnego Globu. Jak zdradza w wywiadach Izabela Szolc, książki chciała pisać od dziecka i przez lata realizowała nakreślony w wieku 12 lat plan literackiej kariery.
Jej pierwsza powieść pt. Wszystkiego najlepszego ukazała się w 2003 r. Lekka obyczajowa fabuła o perypetiach pewnej trzydziestoletniej bezrobotnej singielki na życiowych rozstajach zdobyła sympatię publiczności i wyróżnienie w konkursie na polską Bridget Jones. Jeszcze w tym samym roku premierę miał drugi tytuł autorki, Hebanowy świat, dla którego inspiracją była jej przygoda na planie Pianisty Romana Polańskiego. Od tego momentu Izabela Szolc książki wydaje już regularnie. W 2004 r. były to aż dwie powieści z nadprzyrodzonymi wątkami (Lęk wysokości i Opętanie) oraz niebanalny zbiór opowiadań poświęconym niezwykły kobietom z zamierzchłych czasów pt. Jehannette.
W 2011 r. w ręce czytelników oddała Izabela Szolc Strzeż się psa. Psi kryminał, niezwykłą historię, opowiedzianą z perspektywy prowadzących śledztwo czworonogów. Główną postacią tej fabuły jest Albrecht, pełen życiowej mądrości pies myśliwski, który przejmuje przywództwo wśród osiedlowych psów i koordynuje dochodzenie w sprawie grasującego w okolicy zabójcy ich ogoniastych pobratymców. Izabela Szolc Strzeż się psa. Psi kryminał napisała nieco przewrotnie, pokazując, jak bezsensownie czasami wyglądają obserwowane z dystansu ludzkie żywoty i poczynania. Warto też wspomnieć, że cały dochód z książki pisarka przeznaczyła na pomoc zwierzętom.
Pierwszy kryminał jej pióra pt. Cichy zabójca do księgarń trafił w 2008 r. Jest to pierwsza cześć przygód warszawskiej policjantki, Anny Hwierut, która poza wymagającą pracą boryka się, jako samotna matka, z osobistymi trudnościami. Kontynuacja jej losów pt. Martwy punkt ukazała się w 2010 r. Kobieta jest także bohaterką drugiego cyklu kryminalnego, który wyszedł spod pióra autorki. Jego pierwszy, wydany latem 2021 r., tom zatytułowała Izabela Szolc Zemsta to nie wszystko. Akcja koncentruje się wokół nadkomisarz Anny Wilk, która poza tajemnicą brutalnego morderstwa musi jeszcze rozwiązać osobiste rodzinne problemy. Jej relacja z siostrami, będąca jednym z głównych wątków narracji, jest jednak niczym węzeł gordyjski spleciony z miłości, żalu, resentymentów i wzajemnych pretensji. Dalsze losy pani komisarz, Kara to za mało, Izabela Szolc w ręce czytelników oddała jesienią 2021 r.
Z dotychczasowych powieści pisarki największe uznanie krytyki zdobyła wstrząsająca Żona rzeźnika. Na stronach książki Izabela Szolc opisuje makabryczną historię Karla Denke, śląskiego kanibala, którego odrażające zbrodnie wyszły na jaw w 1924 r. Narracja prowadzona jest z punktu widzenia towarzyszki życia mordercy, ubogiej analfabetki. Nie tylko uczy się ona żyć, ale i nawiązuje emocjonalną wieź z potworem, który jak się podejrzewa zaszlachtował i przerobił na wędliny ponad 40 osób.
Bardzo niepokojącą i mroczną narracją jest również osadzona w pierwszej połowie XIX w. powieść Siostry. Izabela Szolc kreśli w niej frapujących, lecz budzących dyskomfort bohaterów: podobne do siebie jak dwie krople wody bliźniaczki, ich pochodzącą z San Domingo kreolską matkę i czarną służącą odprawiającą rytuały voodu. Z każdą stroną opowieść staje się bardziej duszna i niesamowita, lecz również na swój oryginalny sposób fascynująca.