Krzysztof Kamil Baczyński

Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Poległy w powstaniu warszawski polski poeta, podharcmistrz Szarych Szeregów i żołnierz Armii Krajowej, pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Uznawany za jednego z najbardziej utalentowanych i obiecujących twórców naznaczonego doświadczeniem II wojny światowej pokolenia Kolumbów. Chociaż Krzysztof Kamil Baczyński wiersze pisał bardzo krótko, a jego dojrzała twórczość zamyka się zaledwie w około dwuletnim okresie, spuścizna poety zajmuje niezwykle ważne miejsce w kanonie polskiej literatury. Z wojennej zawieruchy udało się ocalić praktycznie cały jego dorobek: blisko 500 liryków, kilkanaście poematów, a także opowiadania i grafiki. Najbardziej znane utwory jego pióra to przejmujące Pokolenie, Elegia o… (Chłopcu polskim), Z głową na karabinie, Historia.

Krzysztof Kamil Baczyński urodził się w 1921 r. w Warszawie w szlachecko-inteligenckiej rodzinie o lewicowych tradycjach. Jego ojciec był działaczem PPS, żołnierzem legionów, a także człowiekiem kulturalnym i oczytanym, pisarzem, krytykiem literackim oraz historykiem literatury. Również matka poety, Stefania, pochodząca z ochrzczonej i zasymilowanej rodziny żydowskiej, była osobą wykształconą – nauczycielką i autorką podręczników. Żydowskie korzenie będą przyczyną, dla której doświadczenie wojny i okupacji stanie się dla całej rodziny jeszcze bardziej traumatyczne, zdecyduje też o wyjątkowości perspektywy poety, która znajdzie swój wyraz w jego twórczości. Z tego też powodu, nawet biorąc pod uwagę, jak szczególne było całe jego pokolenie, Krzysztof Kamil Baczyński jest artystą szczególnym. W jego przypadku twórczość i biografia są jeszcze ściślej splecione, a siła talentu nadaje jego poezji niezwykłą wręcz siłę wyrazu.

Zanim jednak doszło do tragedii II wojny światowej, Krzysztof Kamil Baczyński, chociaż był chorowitym i delikatnym dzieckiem, mógł cieszyć się szczęśliwym dzieciństwem. Dorastał wśród intelektualnej elity swoich czasów; w środowisku, które uformowało wiele wybitnych osobowości. W latach 1934–1935 był harcerzem legendarnej Warszawskiej Drużyny Harcerskiej Pomarańczarnia, uczęszczał do prestiżowego stołecznego gimnazjum (a następnie liceum) im. Stefana Batorego, gdzie w maju 1939 r. zdał maturę. Wychowany w lewicowej tradycji sam również angażował się w młodzieżówkę socjalistyczną, skłaniając się ku trockizmowi i działając w nie do końca legalnym Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej Spartakus. Jako członek jego Komitetu Wykonawczego zajmował się on także redagowaniem związkowego pisma Strzały. To na jego łamach w 1938 r. opublikował Krzysztof Kamil Baczyński wiersz Wypadek uznawany za oficjalny debiut poetycki.

Już w szkole średniej uwagę zwracały wyjątkowo rozległe horyzonty intelektualne poety, jego oczytanie i niezwykła wiedza literacka (władając biegle językiem francuskim, uznawany był także za znawcę literatury francuskiej). Świetnie orientując się w polskiej i europejskiej tradycji, interesował się również nowymi prądami w literaturze. Zaintrygowany Ferdydurke Gombrowicza, sam nawet pokusił się o własną wariacje na ten temat pt. Gimnazjum imienia Boobalka I. Wśród jego licznych uzdolnień wymienić należy również talent plastyczny, z którym młody Baczyński wiązał swoją przyszłość. Marzył o karierze ilustratora i zamierzał studiować na Akademii Sztuk Pięknych, jednak jego plany pokrzyżowała wojna.

Krzysztof Kamil Baczyński i wiersze czasów zagłady

Podczas wojny, podobnie jak i całe jego (pierwsze urodzone już w czasach wolnej polski) pokolenie, Krzysztof Kamil Baczyński zmierzyć się musiał po raz pierwszy z dramatem wojny. Razem z matką zdecydował się na pozostanie po stronie aryjskiej, każdego dnia ryzykując denuncjacje i śmierć. Podjął studia na konspiracyjnej polonistyce, jednak porzucił naukę, by skoncentrować się na działaniach w ramach struktur AK i Polskiego Państwa Podziemnego oraz poezji. Mimo tragedii rozgrywającej się wokół niego, a może właśnie dlatego, w owym okresie tworzył niezwykle intensywnie. Wydał kilka tomików: Zamknięty echem (lato 1940), Dwie miłości (jesień 1940), Wiersze wybrane (maj 1942), Arkusz poetycki Nr 1 (1944) i Śpiew z pożogi (1944). Krzysztof Kamil Baczyński wiersze pisał jako świadek i uczestnik współczesnej apokalipsy, jego twórczość zdominowaną przez to doświadczenie charakteryzuje katastrofizm i oniryczny, symboliczny sposób obrazowania. Wojna był to jednak w życiu Baczyńskiego również piękny czas intensywnie przeżywanej miłości do Barbary Drapczyńskiej, którą poślubił w 1942 r. Owocem i jednocześnie dowodem tego uczucia są pozostawione przez artystę przepiękne erotyki i wiersze miłosne dedykowane żonie. Krzysztof Kamil Baczyński i Barbara Baczyńska zginęli podczas powstania warszawskiego. Są pochowani razem na warszawskich powązkach.