Louisa May Alcott

Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Zmarła w 1888 r. amerykańska pisarka i poetka, ikona pierwszej fali amerykańskiego feminizmu, aktywistka i abolicjonistka. Najgłośniejsze dzieło Louisy May Alcott, Małe kobietki, to od ponad półtora wieku światowy klasyk literatury młodzieżowej, m. in. za sprawą wielu filmowych adaptacji, znany kolejnym pokoleniom dzieci.

Louisa May Alcott urodziła się w 1832 r. w Germantown w Pensylwanii w rodzinie należącej do społeczności transcendentalistów. Transcendentalizm był ruchem filozoficzno-społecznym stworzonym przez R.W. Emersona i H.D. Thoreau, propagującym ideę równości, niezależności oraz samodzielności jednostki, która na drodze indywidualnego doświadczenia dochodzi do systemu do prawd moralnych, duchowych oraz społecznych. Louisa była drugą z czterech córek pedagoga Amosa Bronsona Alcotta i Abby May. W dużej mierze ze względu na życiową niezaradność ojca, rodzina Abottów stale borykała się z mniejszym lub większym niedostatkiem (przeprowadzali się, głównie z przyczyn ekonomicznych, ponad 20 razy). W tej sytuacji duży wpływ na przyszłą pisarkę, jej postawę i poglądy miała silna matka, która wychowywała córki w duchu równość wobec mężczyzn i niezależności od nich. Louisa zawsze czuła na punkcie swojej wolności nigdy nie wyszła za mąż i poświęciła życie pracy oraz działalności oświatowo-społecznej. Ciężko przeżywała też zamążpójście sióstr, które uważała za koniec ich prawdziwego siostrzeństwa. Co ciekawe, mimo że na życie zarabiała piórem, nigdy nie odebrała gruntownej, formalnej edukacji, a jej głównym nauczycielem był ojciec. Dorastała jednak wśród wybitnych intelektualistów tj. Ralph Waldo Emerson, Nathaniel Hawthorne , Henry David Thoreau i Henry Wadsworth Longfellow, co bez wątpienia miało niebagatelne znaczenie dla kształtowania się jej umysłowości. Mimo że od bardzo młodego wieku musiała pracować, czytała z dużym zacięciem Louisa May Alcott książki z różnych dziedzin, realizując w pełni wywodzącą się z transcendentalizmu ideę samokształcenia i samodoskonalenia. Pod koniec lat 40-tych rodzina Alcottów była czynnie zaangażowana w niezwykle niebezpieczną i ryzykowną działalność tzw. kolei podziemnej, która stanowiła drogę przerzutu zbiegłych niewolników z Południa do tzw. Wolnych Stanów. W czasie amerykańskiej wojny domowej pisarka z wielką ofiarnością, pełniła krótką, lecz pełną poświecenia służbę pielęgniarską.

Pierwsze książki Louisy May Alcott

Podczas niełatwych zmagań z życiem i ciągłej walki o byt wytchnienie i ucieczkę od trudów codzienności Alcott odnajdywała w pisaniu. W 1849 r. powstało jej pierwsze dzieło, wydany kilka lat później pt. Flower fables, zbiór opowiadań. Zanim w ręce czytelników oddała Louisa May Alcott Małe kobietki i Małych mężczyzn, książki, które przyniosły jej ogromną popularność, publikowała w prasie. Na początku lat 60-tych jej teksty ukazywały się w nowoangielskim periodyku literacko-kulturalnym Atlantic Monthly. W 1863 r. wyszły drukiem Szkice szpitalne (Hospital Sketchers), publikacja oparta na publikowanych wcześniej w abolicjonistycznej gazecie Commonwealth listach pisanych do rodziny podczas pielęgniarskiej pracy autorki we frontowym szpitalu. W 1864 r. do księgarń trafiła jej oparta do pewnego stopnia autobiograficzna powieść Moods. Spod jej pióra wychodziły także popularne dydaktyczne utwory dla dzieci.

W latach 60-tych pisała również Louisa May Alcott książki, które nie do końca licowały z oczekiwaniami społecznymi wobec jej płci. Między innymi z tych względów owe sensacyjne, awanturniczo-kryminalne fabuły, nierzadko z elementami powieści gotyckiej czy romanse pisarka publikowała pod pseudonimami. Stąd dziś nierzadko jej autorstwo w odniesieniu do niektórych tytułów jest wciąż sprawą niepewną.

Louisa May Alcott i Małe kobietki

Na znaczący sukces literacki pisarka musiała czekać kilka lat. Louisa May Alcott Małe kobietki, powieść dzięki której trwale zapisała się w historii literatury światowej, opublikowała w 1868 r. Książkę mającą być lekturą dla dziewcząt zamówił u niej Thomas Niles, redaktor magazynu Merry's Museum, w którym pracowała Alcott. Pisarka wcale nie była zachwycona zamówieniem i nie rwała się do pracy. Konstruując fabułę i swoich bohaterów pełnymi garściami czerpała z własnego życia i powieść bez wątpienia ma bardzo silny rys autobiograficzny. Postaci i losy sióstr March są w sposób oczywisty nawiązaniem do dorastania autorki oraz sióstr. Historia nieszablonowych dziewcząt odniosła duży sukces i już w 1869 r. do księgarń trafiła jej kontynuacja pt. Dobre żony, później najczęściej wydawana w jednym tomie z Małymi kobietkami. Kolejną powieść o tej niezwykłej rodzinie zatytułowała Louisa May Alcott Mali mężczyźni. Książka została opublikowana w 1871 r., a 15 lat później pisarka zamknęła trylogię tomem Chłopcy Jo. Pisząc Małe kobietki, Louisa May Alcott zdecydowanie wyprzedzała swoją epokę. Zawarte we wszystkich trzech częściach opowieści o rodzinie March poglądy w sprawach wychowania dzieci, w szczególności dziewcząt, roli i godności kobiety, jej prawa do samostanowienia były w drugiej połowie XIX w. koncepcjami bardzo odważnymi, wręcz rewolucyjnymi. Spuścizna Alcott jest żywa do dziś, a przygody czterech sióstr March, między innymi dzięki licznym ekranizacjom, weszły na stałe do kanonu popkultury.