Michał Heller

Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Polski filozof i teolog, profesor nauk filozoficznych, specjalista od filozofii przyrody, kosmologii relatywistycznej oraz relacji miedzy nauką a wiarą. Wyznawca zasady ich pokojowego współistnienia i naturalnego przenikania się, twórczego oddziaływania poprzez istniejące między nimi, przy braku antagonizmu, napięcie. Jego wysiłki na rzecz budowania mostów między religią a naukami empirycznymi zostały w 2008 r. docenione prestiżową Nagrody Templetona. W filozofii apologeta platonizmu matematycznego. Jeden z najbardziej utytułowanych i zasłużonych polskich uczonych katolickich. Założyciel i dyrektor Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie, kawaler Orderu Orła Białego i prałat honorowy jego Świątobliwości. Od kilku dekad pisze również Michał Heller książki popularyzujące naukę, ostatnia z nich, Jedna chwila w dziejach Wszechświata. Lemaitre i jego kosmos, ukazała się na początku 2020 r.

Michał Heller przyszedł na świat w 1936 r. w Tarnowie w inteligenckiej rodzinie. Jego matka, Zofia Strugalewicz, podczas rosyjskiej wojny domowej uciekła do Polski z Ukrainy, gdzie jej ojciec posiadał niewielki majątek. Po osiedleniu w Polsce Zofia została nauczycielką i wyszła za mąż za Kazimierza Hellera, inżyniera pracującego w Zakładach Azotowych w Mościcach. Para miała 6 dzieci, 4 córki i 2 synów (brat Michała zmarł we wczesnym dzieciństwie). Jak przyznawał sam uczony, ogromny wpływ ma rozwój jego zainteresowań i wczesną formację intelektualną miał ojciec, człowiek wyjątkowo szerokich horyzontów, absolwent Politechniki Wiedeńskiej i Lwowskiej, który mimo ścisłego wykształcenia był prawdziwym humanistą, poliglotą zainteresowanym kulturą, nowoczesną myślą filozoficzną i sztuką (sam malował amatorsko). Dla syna Kazimierz, oddany katolik i wierny syn Kościoła, pełnił rolę także mentora i przewodnika duchowego. Dzięki rodzicom, mimo szalenie ciężkich czasów, na jakie przypadało jego dzieciństwo, nie tylko poznał Michał Heller książki, które rozwinęły jego ciekawość świata, ale i dorastał w atmosferze wymiany myśli, szalenie stymulującej dla jego bystrego umysłu. Było to nie lada osiągnięcie, biorąc pod uwagę dramatyczne losy rodziny podczas II Wojny światowej. Wysiedleni na Syberię do pracy przy wyrębie tajgi, a później przeniesieni na południe Rosji, Hellerowie do kraju wrócili dopiero w 1946 r. Trudy tych lat, ciężkie warunki i głód, z którym się borykali opisała siostra uczonego, Maria Mierzyńska w swoich wspomnieniach zatytułowanych Nie pytajcie dlaczego.

Michał Heller – duchowny, filozof i naukowiec

Po powrocie ze Związku Radzickiego Michał Heller podjął naukę w IV Liceum Ogólnokształcącym w Tarnowie. Po maturze zdecydował się na karierę duchowna i wstąpił do tamtejszego Wyższego Seminarium Duchownego. Edukację kontynuował na Wydziale Filozofii KUL, gdzie obronił pracę poświęconą filozoficznym interpretacjom szczególnej teorii względności Einsteina. Jego kariera naukowa przebiegała od tego momentu wyjątkowo dynamicznie. Doktoryzował się w 1966 r. i podjął pracę wykładowcy w tarnowskim seminarium, habilitacje uzyskał 3 lata później. Na początku następnej dekady znalazł się wśród założycieli Krakowskiej Grupy Kosmologicznej i został docentem Papieskim Wydziału Teologicznego. W latach 70-tych zaczął też wyjeżdżać na zagraniczne stypendia, m.in. do Francji, USA i Wielkiej Brytanii. Od 1981 r. jest pracownikiem Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego w Castel Gandolfo. W połowie lat 80-tych został profesorem Wydziału Filozoficznego Papieskiej Akademii Teologicznej (obecnie UPJPII), gdzie stanął na czele założonego przez siebie Ośrodka Badań Interdyscyplinarnych. W 1994 r. nadano mu tytuł honorowego prałata Ojca Świętego. W 2008 r. za swój dorobek naukowy, a także popularyzujący naukę, w tym świetne i przystępnie napisane książki, Michał Heller został doceniony, jako pierwszy i, jak na razie jedyny, Polak Nagrodą Templetona.

Michał Heller i książki

Na długo zanim ukazały się jego najpopularniejsze książki, Michał Heller angażował się w popularyzację wiedzy z zakresu fizyki i filozofii na łamach prasy, w swoich kazaniach, wystąpieniach i artykułach. Od końca lat 60-tych związany był z Tygodnikiem Powszechnym, na łamach którego drukował swoje popularnonaukowe teksty. Artykuły te złożyły się na jego pierwszy, skierowany do szerokiego grona czytelników, tytuł, Wobec wszechświata (1970). Od tego momentu aż do dziś nieprzerwanie wydaje, mimo coraz bardziej zaawansowanego wieku, Michał Heller książki przybliżające wszystkim zainteresowanym zagadnienia z pogranicza fizyki, filozofii i teologii. W jego bogatym dorobku, oprócz wielu pozycji stricte naukowych, znajduje się parędziesiąt publikacji tego typu. Do najsłynniejszych z nich należą Bóg i nauka, Filozofia nauki, Bóg i Geometria. Gdyby przestrzeń była Bogiem, Granice nauki, Sens życia i Sens wszechświata.