Monika Szwaja
Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

  • Monika Szwaja 
  • Publicystyka literacka i eseje 
  • Wyczyść

Zmarła w 2015 r. polska dziennikarka telewizyjna i pisarka. Autorka kilkunastu poczytnych powieści obyczajowych. Znana z lekkich, często jednak poruszających istotne społeczne problemy fabuł. Monika Szwaja książki traktowała bowiem zawsze jako okazję do przekazania czegoś więcej ważnego, jednak bez zadęcia i wielkich artystycznych pretensji. Zwykła mówić, że zarówno w telewizji, jak i literaturze, jest tylko rzemieślniczką, za to dobrą. Miłośniczka szant, muzyki symfonicznej, koni i psów. Do najpopularniejszych tytułów jej autorstwa należy trylogia Klubu mało używanych dziewic oraz trylogia Wiktorii Sokołowskiej, na która składają się: Zapiski stanu poważnego, Miłość na receptę, Artystka wędrowna.

Monika Szwaja na świat przyszła w 1949 r. w Krobielewku, niewielkiej wsi na Ziemiach Odzyskanych, gdzie jej ojciec był leśniczym, jednak większość swojego życia spędziła w Szczecinie i to właśnie to miasto uważała za swoje miejsce na ziemi, a także uczyniła miejscem akcji wielu swoich powieści. Była trzecim i najmłodszym dzieckiem Teofila i Heleny Szwajów (jej starsze rodzeństwo przyszło na świat w 1938 i 1940 r. ). Jej mama przed wojną była nauczycielką i niezwykle dbała o rozwój intelektualny oraz gruntowne wykształcenie swoich dzieci. To właśnie dzięki niej i Teofilowi, który codziennie poświęcał czas na wspólną lekturę, Monika Szwaja książki pokochała jeszcze we wczesnym dzieciństwie. Mimo że po śmierci ojca znacząco pogorszyła się finansowa sytuacja rodziny, matka pisarki zadbała, by jej dzieci nie musiały iść do pracy i skończyły studia. Również Monika po z zdaniu matury w V Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Szczecinie postanowiła kontynuować naukę. Dwukrotnie bez powodzenia zdawała na prawo. Pomiędzy kolejnymi próbami zaczęła pracę w telewizji, która ją zafascynowała. Zrezygnowała z kariery prawniczej i ukończyła zaoczną polonistykę, cały czas zdobywając zawodowe doświadczenie na różnych stanowiskach w telewizji. I choć lubiła mówić, że nigdy nie zrobiła żadnej wielkiej kariery, zanim zaczęła wydawać książki, Monika Szwaja była uznaną dziennikarką telewizyjną, reportażystką i autorką filmów dokumentalnych. W stanie wojennym została wyrzucona z telewizji i musiała szukać pracy poza Szczecinem. Na blisko dwa lata wyjechała do malutkiego, lecz niezwykle malowniczo położonego w Karkonoszach Podgórzyna, gdzie uczyła w szkole podstawowej. Po powrocie do Szczecina jeszcze kilka lat pracowała jako nauczycielka, by po zmianie ustrojowej wrócić do swoje ukochanej telewizji.

Monika Szwaja i książki, czyli pół żartem, pół serio

Na początku nowego stulecia jednak, ten etap jej życia dobiegł końca. Wiek i poważna operacja sprawiły, że dziennikarka zmuszona była poszukać dla siebie, nowego nieco spokojniejszego i mniej wymagającego, zajęcia. Postanowiła spróbować szczęścia, jako autorka literatury popularnej i wziąć udział w konkursie na powieść inspirowaną Dziennikiem Bridget Jones Helen Fielding. I chociaż, jak sama przyznała, nie przepadała specjalnie za tą bohaterką, jej fabuła zdobyła II miejsce. Od samego początku pisanie książki Monika Szwaja traktowała z cała powagą, nie jako hobby, lecz nową ścieżkę zawodową. Podobnie, jak w przypadku telewizji, tak i teraz, szybko złapała bakcyla i ani się obejrzała, jak powstała jej druga, tym razem inspirowana własnymi nauczycielskimi doświadczeniami, powieść. W 2003 r. trafiła ona do księgarń pt. Jestem nudziarą i stała się literackim debiutem pisarki.

Co ciekawe, mimo że do swojej pracy literackiej podchodziła niezwykle serio, książki Monika Szwaja pisała zawsze z humorem i sporym przymrużeniem. Poruszając w swoich fabułach na sprawy nierzadko bolesne i trudne, wybierała dla nich lekką i żartobliwą formę, wychodząc z założenia, mają one budować w czytelnikach optymizm i nieść pozytywne przesłanie. Po latach współpracy z wydawnictwem Prószyński Monika Szwaja książki zaczęła publikować we własnej oficynie, którą nazwała SOL. Jaj nakładem ukazały się serie: Monika Szwaja, Monika Szwaja poleca, Dla Eli, Autorska.

Monika Szwaja, Zapiski stanu poważnego i Wika sokołowska

Niedługo po jej debiucie do księgarń trafiły Zapiski stanu poważnego, druga powieść pisarki, będąca początkiem całego cyklu, koncentruje się wokół losów Wiktorii Sokołowskiej, młodej dziennikarki telewizyjnej. Na stronach książki Monika Szwaja wykorzystała wiele inspiracji z własnej wieloletniej pracy w tym zawodzie. Jeszcze w tym samym roku ukazał się Romans na receptę, druga część seria, a w 2005 r. zamykający trylogię tom zatytułowany Artystka wędrowna.

Monika Szwaja i Klub Mało Używanych Dziewic

Dużą popularnością cieszy się również kolejny cykl powieściowy autorki. Otwierającą go powieść pt. Klub Mało Używanych Dziewic Monika Szwaja w ręce czytelniczek oddała w 2007 r. Zwariowane koleje losów czterech wchodzących w wiek średni przyjaciółek na różnych życiowych zakrętach szybko zdobyła pisarce grono wiernych fanek, dla których w ciągu kolejnych 2 lat powstały jeszcze dwie części przygód Aliny, Agnieszki, Marceliny i Michaliny: Dziewice do boju i Zatoka trujących jabłuszek.