Jeden z najwybitniejszych pisarzy amerykańskich doby powojennej. W ponad 30 powieściach, które wyszły spod jednego ręki, próżno doszukiwać się pozycji nieudanej czy nieznaczącej. Laureat Nagrody Pulitzera i Bookera, a także niemal etatowy kandydat do literackiej Nagrody Nobla. Chociaż niektórzy twierdzą, że Philip Roth książki przez całe życie pisał głównie o sobie, potrafił on opowiadać o sprawach fundamentalnych i ponadczasowych. Jego proza to dziś absolutna klasyka światowej literatury.
Philip Roth urodził się w 1933 r. w Newark w konserwatywnej rodzinie żydowskiej, co nie przeszkadzało mu całe dorosłe życie dystansować się od religii i tradycji żydowskiej. Jednocześnie swoje książki Philip Roth zaludniał żydowskimi bohaterami i wypełniał portretami żydowskiej społeczności powojennej Ameryki.
Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia oraz karierę akademicką. W połowie lat pięćdziesiątych zrobił dyplom magisterski z literatury i rozpoczął nawet studia doktoranckie, które jednak porzucił po jednym semestrze. Przez długie lata, aż do 1991 r., nauczał kreatywnego pisania i literatury porównawczej w różnych ośrodkach uniwersyteckich.
Jego relacje z kobietami nie należały do łatwych. W 1959 r. poślubił Margaret Martinson, z którą już cztery lata później był w oficjalnej separacji. Podobno Lucy, bohaterkę swojej 3. powieści pt. Kiedy była porządną dziewczyną, Philip Roth wzorował właśnie na zmarłej w wypadku samochodowym w 1969 r. pierwszej żonie. A nie da się powiedzieć o Lucy by była, nie tylko porządną, ale przede wszystkim sympatyczną dziewczyną. Z kolei drugie małżeństwo pisarza z Claire Bloom, z którą ożenił się po niemal półtorej dekady bycia razem, już po 4 latach zakończyło się rozwodem. Co więcej, była małżonka w opublikowanych w 1996 r. wspomnieniach opisała pisarza jako mizogina owładniętego obsesją kontroli. Dość powszechnie uważa się, że tworząc postać Evy Frame w Wyszłam za komunistę, Philip Roth nie pozostał jej dłużny.
Pisarz zmarł w 2018 r. wieku 85 lat i został pochowany, zgodnie ze swoja wolą, w obrządku świeckim na cmentarzu Bard College.
Jako prozaik Philip Roth debiutował w 1959 r. zbiorem opowiadań Goodbye, Columbus, który przyniósł mu National Book Award oraz uwagę krytyki. Jednak ani za sprawą pierwszej powieść (Letting go), ani wydanej w 1967 r. Kiedy była porządną dziewczyną, Philip Roth nie został literacką gwiazdą. Zdecydowany przełom w karierze pisarza nastąpił dopiero 2 lata później dziki jego trzeciej pełnowymiarowej fabule. Publikując w 1969 r. skandalizujący Kompleks Portnoya, Philip Roth sprawił, że o jego nazwisku zrobiło się naprawdę głośno. Odczytywana mocno autobiograficznie (jak niemal zawsze u Rotha) powieść, została skomponowana jako monolog tytułowego bohatera, opowiadającego swoje najskrytsze sekrety i fantazje (głównie seksualne) na kozetce psychoterapeuty. Zdaniem wielu Philip Roth Kompleksem Portnoya dokonał prawdziwej literackiej rewolucji, co uzasadnia obecność powieści na liście stu najlepszych anglojęzycznych powieści XX wieku Modern Library i na liście stu najlepszych anglojęzycznych powieści lat 1923–2005 magazynu Time.
Trwałe miejsce w historii literatury pisarz zapewnił sobie również tzw. Trylogią amerykańską, na którą składają się trzy fabuły, tworzące przenikliwy obraz powojennego amerykańskiego społeczeństwa. Za pierwszy tom trylogii pt. Amerykańska sielanka Philip Roth został w 1998 r. doceniony Nagrodą Pulitzera. I choć bezsprzecznie Amerykańska sielanka jest książką wybitną i jedną z ważniejszych w bibliografii pisarza, wielu uważa, że już za wydany dwa lata wcześniej Teatr Sabata Philip Roth powinien był dostać tę jedną z najważniejszych literackich nagród.
W drugiej części pt. Wyszłam za komunistę Philip Roth przygląda się przerażającemu zjawisku antykomunistycznej gorączki, której apogeum było rozpętane przez senatora McCarthy’ego polowanie na komunistycznych agentów. Z kolei akcję zamykającej Trylogię amerykańską powieści pt. Ludzka skaza Philip Roth sytuuje w rzeczywistości ostatnich lat XX stulecia, w amerykańskim życiu społecznym zdominowanych przez seksualny skandal wokół prezydenta Clintona. Przejmująca historia życia emerytowanego profesora Coleman Silka jest niczym celnie zadany cios w sam środek amerykańskiej iluzji. Za tom Ludzka skaza Philip Roth został nagrodzony PEN/Faulkner Award.
Trylogia amerykańska w całości zalicza się do tzw. historii Zuckermana, książek które połączone są postacią pisarza Natana Zuckermana, będącego swoistym alter ego Rotha.
W ciągu dekad swoje twórczej działalności pisarz dorobił się jednej z najbardziej imponujących bibliografii w historii literatury. I to nie tyle ze względu na liczbę książek, które wyszły spod jego pióra, ile dla znaczenia, jakie odegrały w kulturze drugiej połowy XX i początku XXI w. Nigdy nie napisał Philip Roth książki złej lub błahej. Jeżeli tylko istniały jakieś amerykańskie kompleksy, tematy tabuizowane, wstydliwe czy ukrywane, ale fundamentalne dla amerykańskiej historii i tożsamości, bez litości wywlekał je na światło dnia i analizował. W wydanej w 2004 r. powieści Spisek przeciwko Ameryce Philip Roth nie wahał się wziąć na warsztat wszystkich najgłębiej ukrytych w społeczeństwie pokładów zła. Za to właśnie, za całokształt twórczości, w 2011 r. została mu przyznana nagroda Bookera.