Piotr Głuchowski
Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

  • Piotr Głuchowski 
  • Proza obyczajowa 
  • Wyczyść

Polski pisarz, dziennikarz i reportażysta. Autor i współautor wielu poruszających tytułów non-fiction i powieści kryminalnych.

Piotr Głuchowski urodził się w 1967 r. w Warszawie, jednak przez długi czas związany był z Toruniem i Bydgoszczą. Z wykształcenia jest konserwatorem zabytków, a studia w tym kierunku ukończył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jednak młodzieńcza pasja artystyczna nie wytrzymała konfrontacji z rzeczywistością i właściwie od początku swoją karierę zawodową Piotr Głuchowski związał z mediami, a nie sztuką. W lokalnych redakcjach (w Toruniu, Bydgoszczy i Gdańsku) Gazety Wyborczej pracował jako reporter, redaktor, dochodząc do stanowiska wicenaczelnego, a w końcu samego szefa. W 2011 r. wrócił do stolicy, by podjąć pracę w stołecznej redakcji Wyborczej. W swoim dziennikarskim dorobku ma blisko 300 reportaży i wiele branżowych nagród, w tym Grand Press i Mediatory.

Piotr Głuchowski i książki non-fiction

Jako autor, a właściwie współautor, książki Piotr Głuchowski debiutuje w 2008 r. Wywiad-rzeka z Aleksem Kurzemą, pt. Nie trzeba mnie zabijać, przeprowadzony i spisany wraz z Marcinem Kowalskim, to lektura świetna, lecz bolesna i wstrząsająca. Historię Aleksa, żydowskiego chłopca, który by uratować życie dołącza do Łotewskiego Legionu SS, z pewnością niełatwo zapomnieć.

Publikując w 2013 r., napisany razem z Jackiem Hołubem, dokument o ojca Tadeuszu Rydzyku pt. Imperator, Piotr Głuchowski zdecydowanie ugruntował swoją zawodową pozycję. Biografia najsłynniejszego z polskich redemptorystów to bowiem opracowanie wyjątkowo wyważone i rzetelne, pisane bez tezy i widocznego zaangażowania emocjonalnego autorów, choć nie jest tajemnicą, że nie należą oni do grona zwolenników Ojca Dyrektora. W tym samym roku, co imperator ukazuje się jeszcze zbiór reportaży o Korei Północnej stworzony wspólnie z Marcinem Kowalskim.

W wydanej dwa lata później książce Karbala Piotr Głuchowski, ponownie w duecie, tym razem z Marcinem Górką, dziennikarzem specjalizującym się w wojskowości, przybliża czytelnikom historię udziału polskich wojsk w wojnie w Iraku. Jest to opowieść o bohaterskiej trzydniowej walce kilkudziesięcioosobowego oddziału Kapitan Grzegorza Kaliciaka o utrzymanie Karbali. Była to największa zbrojne starcie polskiego wojska od czasów II wojny światowej. Tekst w całości oparty jest na relacjach uczestników tamtych wydarzeń.

Swoistym hołdem oddanym odwadze polskich żołnierzy jest również dokument Pole śmierci który Piotr Gluchowski opublikował w 2017 r. Książka opowiada o polskiej misji wojskowej w Kambodży (1992-1993), gdzie, zupełnie nieprzygotowane do tego typu zadania, polskie oddziały musiały stawić czoła Czerwonym Khmerom Pol Pota.

W 2016 r., wraz z Bożeną Aksamit, za reportaż Zatoka świń Piotr Głuchowski odebrał nagrodę DetonaTOR, przyznawaną za teksty o największej medialnej sile rażenia. Była to statuetka w pełni zasłużona, bowiem opisana w dokumencie sprawa trójmiejskiego seksualnego skandalu, wyniku którego samobójstwo popełniła 14-letnia zgwałcona dziewczynka poruszyła całą Polskę.

Najnowsza książka, której autorami są również Bożena Aksamit i Piotr Głuchowski pt. Uzurpator. Podwójne życie prałata Jankowskiego zrobiła na czytelnikach podobnie ogromne wrażenie. Henryk Jankowski, legendarny kapelan solidarność z gdańskiej parafii świętej Brygidy, to postać w ujęciu autorów wręcz przerażająca. Sprawny manipulator, miłośnik zbytku oraz młodych ciał, a do tego kłamca i mitoman. Uzurpator Głuchowskiego i Aksamit to dokument demaskujący krzywdy, które prałat wyrządził i wnikliwa analiza społecznej i instytucjonalnej zmowy milczenia wokół nich.

Piotr Głuchowski i Robert Pruski

Wydanym w 2012 r. kryminałem pt. Umarli tańczą Piotr Głuchowski zadebiutował jako powieściopisarz. Jego pierwsza literacka fikcja spotkała się z bardzo ciepłym przyjęciem zarówno ze strony czytelników jak i krytyki. Głównym bohaterem książki jest Robert Pruski, toruński dziennikarz, badający sprawę wyjątkowo drastycznych morderstw sprzed niemal trzech dekad. Nie idzie to łatwo, bo z Roberta Pruskiego żaden detektyw, ani żadna gwiazda dziennikarstwa. Jako redaktor naczelny toruńskiego tygodnika Głos Torunia, ani na chwilę nie wychodzi z długów, a ostatni sukces, jaki odniósł, to fakt, że jeszcze żyje. To rozwodnik z dwójką dzieci, walczący z nałogiem alkoholik – człowiek porażka. A jednak jest postacią ciekawą, a jego droga do odkrycia prawdy opisana jest interesująco i wiarygodnie.

W 2013 r. w ręce czytelników oddał Piotr Głuchowski Lód nad głową, kontynuację przygód swojego toruńskiego bohatera. Drugie spotkanie z Robertem Pruskim okazało się równie udane, jak pierwsze, tym razem utrzymane jednak bardziej w stylu political fiction. W następnym roku tomem Trzeci zamach Piotr Głuchowski zamknął trylogię o toruńskim dziennikarzu.

Nic co ludzkie Piotra Głuchowskiego

W 2018 r. w ręce czytelników oddał Piotr Głuchowski Nic co ludzkie, powieść inspirowaną głośnym filmem Wojtka Smarzowskiego, Kler. Postacią, wokół której zbudowana została akcja powieści jest Ludmiła Zakrzewska, dziennikarka odkrywająca prawdę o pedofilii w Kościele. Na stronach tej przejmującej książki Piotr Głuchowski rozwijając i pogłębiając filmowe wątki, w oparciu o kolejne wychodzące na jaw brutalne fakty, opowiada zupełnie nową i jeszcze bardziej przerażającą historię grzechów polskiego kościoła.