Nie znaleziono wyników
Amerykański pisarz, laureat nagród Hugoi Nebula oraz Philip K. Dick Memorial Award, uznawany za współczesnego klasyka science fiction i jedną z najważniejszych postaci w historii gatunku, której wpływu zarówno na kulturę, jak i literaturę popularną, nie sposób przecenić. Powszechnie uważany za ojca cyberpunku, steampunku i prawdziwego wizjonera – to on stworzył i upowszechnił termin cyberprzestrzeń, jak również opisał wiele elementów współczesnej technologii cyfrowej. Sławę zdobył William Gibson Trylogią ciągu, której pierwszy tom, Neuromancer, ukazał się w 1984 r. Do jego najważniejszych dzieł zaliczyć należy również Trylogię mostu, oryginalna fabułę Peryferal, opowiadania (najsłynniejszym z nich jest zekranizowany w 1995 r. Johnny Mnemonic) oraz stworzoną razem z Bruce’em Sterlingiem, uznawaną za podwaliny literackiego steampunku fabułę pt. Maszyna Różnicowa. Większość najważniejszych tytułów pisarza dostępnych jest w polskim przekładzie.
William Gibson przyszedł na świat w 1948 r. w Conway w Południowej Karolinie, dorastał zaś w położonym w Appalachach Wytheville, z którego pochodzili jego rodzice. Ojciec zmarł na skutek zakrztuszenia, kiedy pisarz był małym chłopcem, matkę stracił zaś jako 18-latek. Młody Gibson był zamkniętym w sobie, niezbyt towarzyskim chłopcem coraz bardziej pogrążającym się w świecie muzyki i literatury science. Zaniepokojona jego rozwojem i słabymi wynikami w nauce matka wysłała go do szkoły z internatem, której jednak nie ukończył. Po śmierci matki opuścił placówkę i ruszył na włóczęgę. W wieku 19 lat bojąc się poboru i wyjazdu na wojnę w Wietnamie, uciekł do Kanady, z którą związał się już na zawsze. Przez wiele lat prowadził bardzo nieuporządkowane, hippisowskie życie; niespokojne i pełne eksperymentów. Absolutnie nic nie wskazywało wówczas, że kiedykolwiek będzie pisał William Gibson książki, szczególnie biorąc pod uwagę, jak kręta była jego droga do poważniejszego zainteresowania się literaturą, którą zaczął studiować z lenistwa dla stypendium, co wydawało mu się łatwiejszym sposobem zarobkowania niż podjęcie prawdziwej pracy. Podczas studiów po raz pierwszy zaczął regularnie czytać i został zachęcony do spróbowania własnych sił jak autor. Ostatecznie zdobył licencjat z anglistyki na University of British Columbia i podjął pracę asystencką na tej uczelni.
Odnowiwszy na studiach swoje młodzieńcze zainteresowanie fantastyką naukową, podjął własne próby literackie, skupiając się na krótkich formach. Na początku lat 80-tych napisał William Gibson Wypalić Chrom, Johnny Mnemonic i New Rose Hotel, opowiadania będące zalążkiem uniwersum Trylogii ciągu i do tej pory uznawane za jedne z najlepszych tekstów cyberpunkowej odmiany s-f. Pomysły pisarza, jego wizjonerstwo i oryginalna wyobraźnia inspirowana powstającą wówczas kontrkulturą punku szybko zostały zauważone i docenione w środowisku, choć na sukces komercyjny przyszło mu jeszcze poczekać.
Swoją pierwszą powieść, zatytułowaną Neuromancer, William Gibson opublikował w 1984 r. Ta dystopijna narracja opowiadająca o świecie, którego elementami są sugestywnie wykreowana przez autora wirtualna rzeczywistość, sztuczna inteligencja czy inżynieria genowa, bez wątpienia była w połowie przedostatniej dekady XX w. propozycją wizjonerską i oryginalną, wiec choć nie od razu stała się bestsellerem, dość szybko zyskała wśród miłośników gatunku status kultowej. Za powieść Neuromancer William Gibson zdobył (jako pierwszy w historii) aż trzy najważniejsze branżowe wyróżnienia: Nagrodę Nebula, Nagrodę Hugo oraz Philip K. Dick Memorial Award. Książka ostatecznie sprzedała się w kilkumilionowym nakładzie w tłumaczeniu na wiele języków i stała początkiem wspaniałej kariery autora, który w ciągu kolejnych lat rozwinął jej fabułę, tworząc zaliczany dziś do klasyki cyberpunka cykl nazywany Trylogią ciągu. William Gibson drugi tom trylogii pt. Graf zero w ręce czytelników oddał w 1986 r., a dwa lata później zamknął całość powieścią pt. Mona Liza Turbo.
W latach 90-tych wydał William Gibson Trylogię mostu, cykl, który podobnie jak Trylogia ciągu, uznawany jest za jedno z najważniejszych dokonań pisarza. Pierwsza część serii pt. Światło wirtualne ukazała się w 1993 r., a kolejne tomy: Idoru i Wszystkie jutra ukazały się w trzyletnich odstępach. Akcja osadzona jest na przekształconym wskutek trzęsienia ziemi Zachodnim Wybrzeżu USA na początku XX w., a jej oś stanowi wyścig o kontrolę nad coraz istotniejszą w nowej rzeczywistości cyberprzestrzenią. Za pierwszą powieść Trylogii Mostu William Gibson został doceniony nominacjami do nagród Hugo i Locus.
Na początku swojej literackiej kariery autor Neuromancera poznał pisarza Bruce’a Sterilnga, z którym nawiązał trwającą do dziś przyjaźń. To właśnie Sterling pierwszy poznał się na jego niezwykłym talencie i dopingował do pracy. Obaj pisarze uważani są za współtwórców steampunka, jednego z nurtów science fiction, a ich wspólne dzieło, Maszyna różnicowa (1990), należy do klasyki gatunku.