Zagubieni w rockandrollu. O książce „Daisy Jones & The Nix” Taylor Jenkis Reid.

Mateusz Woliński 03.08.2020

Daisy Jones była ikoną. Była fenomenem swoich czasów. Idolką i inspiracją dla wielu kobiet. The Nix grali jak nigdy nikt przed nimi. Razem zmienili bieg historii muzyki. Problem tylko w tym, że nigdy nie istnieli.

„Nieważne jak bardzo się staram / pewnych rzeczy nie zdobędę”*

Taylor Jenkis Reid udała się bardzo trudna sztuka, napisania fascynującej biografii zespołu, która jest całkowicie wymyślona. I to napisać tak, że wzbudza chęć poszukiwania tych piosenek. Zanurzenia się w tej muzyce. Stworzyła fascynujący zespół siedmiu różnych charakterów, ludzi z krwi i kości, z różnymi ambicjami, fascynacjami, a przede wszystkim wadami, które chcą (lub nie) przezwyciężać.

„I kochany, kiedy pomyślisz o mnie / Niech runie rock 'n’ roll”

Książka to wywiad prowadzony z członkami zespołu, producentami muzycznymi, krytykami, ale również przypadkowymi osobami, które w różnym stopniu doświadczyły muzyki zespołu. Dużą zabawą jest poszukiwanie tropów, które autorka podrzuca w historii zespołu, aby odnaleźć kim się inspirowała. Dla fanów muzyki to przednia zabawa, bo możemy w zawoalowanej formie odnaleźć fragmenty biografii Fleetwood Mac, Patti Smith czy nawet Sonic Youth. To wspaniała podróż do lat 70, rockenrollowej muzyki, klimatu wolności, ale też zatracenia.

„Wierzę, że możesz mnie załamać / Ale jestem dla tego, kto mnie ocalił”

W pierwszej warstwie to szalona opowieść o latach 70, latach niczym nieskrępowanej zabawy, tequili, narkotyków, wolnej miłości. To opowieść o zdobyciu sławy i zapisaniu się w muzycznych annałach. Ale to też fascynująca historia różnych charakterów, które starają się wspólnie pracować. O wielkim ego, co jest punktem wspólnym każdego wielkiego zespołu czy artysty.

„Gdy wiatr szaleje / nadchodzi burza”

To również historia o samotności i bólu. O zagubieniu. Gdy wszyscy rozpoznają cię na ulicy, myślą, że dobrze cię znają, bo mają twoje piosenki. Ale tak naprawdę jest się samemu, głęboko zranionym i cierpiącym. To również opowieść o trudnych wyborach, które trzeba wykonać. Wyborach, które ważą na cały życiu. O szukaniu siebie, trudnej drodze do poznania.

„Proszę, proszę, nie zapominaj o mnie”

To świetna lektura na lato. Wsiąka się w tę historię od pierwszej strony. Kibicuje zespołowi, który choć nigdy nie istniał, chcemy w jakiś sposób wierzyć, że jednak był. Przy tym Reid zgrabnie wplata tematy trudne, a czujemy, że przeżywają je prawdziwi ludzie.

Taylor Jenkis Reid 
"Daisy Jones & The Nix" 
tłum. Agnieszka Kalus

Książkę można przeczytać w ramach abonamentu Legimi.

*Nagłówki to teksty piosnek zespołu Daisy Jones & The Nix, napisane wspólnie przez Daisy Jones i Billy’ego Dunna.

Kategorie: