Therese Bohman lubi opowiadać nam historie, które dobrze znamy. A przynajmniej od nich zaczynać, bo podobnie jak w „O zmierzchu” historia jest tylko pretekstem, do tego, aby przełamać stereotyp. Jest Ona, bezimienna, młoda studentka, pracująca dorywczo w szpitalu. Jest On, bogaty, starszy, usytuowany. Mają romans. W klasycznym wypadku roztrząsalibyśmy kwestie miłości, moralności, tego co dobre […]

Książki o miłości zazwyczaj są ckliwe i sentymentalne. Dodajmy do tego 40-letnią kobietę po rozwodzie zajmującą się historią sztuki, a już możemy dostać scenariusz niezbyt zajmującej powieści. I tu pojawia się Therese Bohman. W ramach lekkiej powieści obyczajowej zbudowała złożony i naturalny portret kobiety, która zaczyna zdawać sobie sprawę z przemijania. Nie sposób odnieść wrażenie, […]