Dary Ducha we współczesnym Kościele książka papierowa

Czy dziś, w XXI wieku, wciąż da się zaobserwować spektakularne oznaki aktywności mocy Bożej w życiu człowieka wiary, tak jak to było w czasach apostolskich? Czy dar języków, prorokowania i uzdrawiania nadal przejawia się niezmiennie w społeczności ludu Bożego?

„Oczywiście!” – twierdzą przedstawiciele nurtu charyzmatyczno-zielonoświątkowego oraz neocharyzmatycy, zwolennicy tzw. „trzeciej fali”. „Być może” – wzruszają ramionami reprezentanci bardzo licznego grona zwolenników stanowiska umiarkowanego. „W żadnym razie!” – kręcą zdecydowanie głową rzecznicy teologii ustania darów. Która odpowiedź jest właściwa? Czy właściwa odpowiedź w ogóle istnieje?

Niniejsza książka dotyka samego serca odwiecznej debaty toczącej się wokół „czynnika charyzmatycznego”. Podobnie jak w innych pozycjach z serii DEBATY, każdy autor prezentuje swe poglądy w eseju, do którego odnoszą się w komentarzu pozostali autorzy.

Pozycja niezbędna dla każdego, kto chce poznać, pogłębić i uzasadnić własny punkt widzenia oraz lepiej zrozumieć poglądy innych.

Zwolenników ustania darów zazwyczaj oskarża się o próbę „zaszufladkowania Ducha”. Jednak […] zgodnie z Pismem Świętym to sam Duch postanowił „zaszufladkować się”. Można by powiedzieć, że żarliwość Ducha jest „uporządkowana”.

Richard B. Gaffin Jr



Jedynym warunkiem otrzymania Ducha czy też przeżycia chrztu Duchem Świętym jest wiara w Chrystusa […] Dlatego też w świetle nauczania Biblii nie sposób utrzymać tezy, że otrzymanie Ducha dzięki zbawczej wierze pozwala jedynie na nawiązanie relacji z Nim na podstawowym poziomie.

Robert L. Saucy



Przez ponad piętnaście lat nauczałem, że niektóre dary Ducha, w szczególności słowo poznania, uzdrawianie, cuda, prorokowanie, rozpoznawanie duchów, mówienie językami i tłumaczenie języków, umarły wraz z apostołami […] Staję więc przed zadaniem wytłumaczenia się z tej zmiany poglądów i wyjaśnienia, dlaczego wierzę w aktualność wszystkich wymienionych powyżej darów…

C. Samuel Storms



Dyskusja o autentyczności odrębnych od nawrócenia doświadczeń w Duchu nie powinna się przerodzić w spór o znaczenie technicznych terminów teologicznych […] Jako zielonoświątkowiec uważam, że nasza pneumatologia obejmuje pierwsze, drugie, trzecie, czwarte i kolejne namaszczenia. Innymi słowy, napełnienie Duchem, podobnie jak uświęcenie, stanowi cechę charakterystyczną życia chrześcijańskiego.

Douglas A. Oss