Inwentarze kolegium jezuitów w Nieświeżu oraz jego majątków ziemskich z przełomu roku 1773 i 1774 książka papierowa

Książka zawiera edycję inwentarzy kolegium jezuickiego w Nieświeżu i jego majątków, sporządzonych na przełomie lat 1773 i 1774 w wyniku kasaty Towarzystwa Jezusowego. Udostępnia szerszemu gronu czytelników rękopisy dotychczas prawie niewykorzystane i trudno dostępne, przechowywane obecnie w archiwach rosyjskich i białoruskich, które zawierają interesujący materiał dla przedstawicieli różnych dyscyplin, takich jak historia sztuki i architektury, historia książki i edukacji, religioznawstwo, muzykologia, dzieje farmacji oraz historia ekonomii i demografia historyczna. Inwentarze pozwalają też przedstawić dzieje zakonu św. Ignacego Loyoli w nowym świetle. W odróżnieniu od źródeł dotychczas wykorzystywanych przez uczonych, które skupiają się na roli kulturowej i religijnej jezuitów, inwentarze przybliżają zagadnienia związane z historią społeczną i kulturą materialną w epoce wczesnonowożytnej. Ponadto zastępują one źródła proweniencji jezuickiej, które uległy rozproszeniu po kasacie Towarzystwa. Kolegium nieświeskie, ufundowane przez Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotki” w 1584 roku, stanowiło jedną z pierwszych placówek na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego i odgrywało szczególną rolę we wprowadzeniu tam kontrreformacji. W tym kontekście wydawane rękopisy pokazują adaptację Kościoła katolickiego do społecznych i kulturowych uwarunkowań na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Obszernym tekstom źródłowym towarzyszy bogaty materiał ilustracyjny, pokazujący aktualny stan pojezuickich zabytków w Nieświeżu.