Michał Sokolnicki 1880-1967 książka papierowa

Krzysztof Kloc, pracownik naukowy Katedry Historii Najnowszej w Instytucie Historii i Archiwistyki
Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Interesuje się dziejami
polskiej irredenty XIX/XX w., historią polskiej dyplomacji oraz historią polityczną Polski Odrodzonej
ze szczególnym uwzględnieniem obozu piłsudczykowskiego, a także biografistyką tego okresu.
Stypendysta Jerzy Peterkiewicz Educational Foundation (2013), Fundacji z Brzezia Lanckorońskich
(2016, 2018), ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2016) oraz finalista Nagród Naukowych
tygodnika „Polityka” (2015). Za rozprawę o Michale Sokolnickim laureat Konkursu im. Władysława
Pobóg-Malinowskiego na Najlepszy Debiut Historyczny Roku oraz Nagrody Prezesa Rady Ministrów.
Michał Sokolnicki (1880–1967) - działacz socjalistyczny, irredentysta, członek PPS i władz PPS-FR.
Brał udział w rewolucji 1905–1906, był emisariuszem Polskiego Skarbu Wojskowego, należał
do krakowskiego „Strzelca”, zaangażowany w prace KSSN i jej Wydziału Wojskowego, którego był
kontrolerem, jako jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego kierował robotą PON,
a wcześniej Komisariatami Cywilnymi w Królestwie. Piastował także funkcję sekretarza NKN oraz
osobistego sekretarza Piłsudskiego, podczas Wielkiej Wojny właściwie kierował akcją zagraniczną
obozu niepodległościowego. Po aresztowaniu Komendanta zasiadał w ścisłym kierownictwie
Konwentu Organizacji „A”, był delegatem POW na Wschód oraz do przedstawicielstw Francji i Anglii,
jak również jednym z reprezentantów Naczelnika Państwa na konferencję pokojową w Paryżu.
Był I radcą poselstwa polskiego w Londynie, posłem w Helsingforsie, pracownikiem centrali MSZ
w Warszawie i naczelnikiem Wydziału Historycznego MSZ, posłem w Kopenhadze oraz ambasadorem
w Ankarze. Wykładał na Uniwersytecie Letnim w Zakopanem, w Szkole Nauk Politycznych
w Warszawie, Wyższej Szkole Nauk Społecznych i Ekonomicznych w Łodzi, warszawskiej Wolnej
Wszechnicy oraz na Uniwersytecie w Ankarze, był autorem i redaktorem kilkunastu książek
oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych, recenzji, omówień, komentarzy, polemik.

Pracę cechuje wielka solidność, duża erudycja, skrupulatność w dociekaniach źródłowych i ogólnie
staranne udokumentowanie wypowiadanych twierdzeń.
Prof. dr hab. Marek Kornat

Pracę czytałem z rosnącą satysfakcją. Panowanie nad materią wywodu, rozumienie kontekstu,
doskonała dokumentacja źródłowa, wreszcie klarowny wywód - oto elementy, które należy wybić
na plan pierwszy.
Prof. dr hab. Włodzimierz Suleja