Prawo Rzymskie na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w okresie międzywojennym (1918-1939) książka papierowa

II wojna światowa zmieniła mapę naszego kraju. Polska przesunęła się na zachód, uzyskując Ziemie Odzyskane, ale jednocześnie utraciła województwa wschodnie. Na tych terenach znajdowały się dwa duże miasta akademickie: Lwów i Wilno. We Lwowie w Polsce międzywojennej znajdował się jeden z najstarszych i najbardziej obleganych uniwersytetów – Uniwersytet Jana Kazimierza. Na kluczowym Wydziale Prawa jednym z przedmiotów wykładowych było prawo rzymskie, które miało wówczas ugruntowane miejsce w polskiej nauce. Na UJK tytułowym prawem rzymskim zajmowali się skupieni w Zakładzie Prawa Rzymskiego profesorowie: Leon Piniński, Marceli Chlamtacz, Wacław Osuchowski oraz ich asystenci: Edward Gintowt, Mieczysław Pojnar i Adam Wojtunik. Monografia prezentuje wyniki wieloletnich badań autorki przeprowadzonych w ukraińskich i polskich archiwach. Znalazły się w niej m.in. kwestie dotyczące organizacji katedr prawa rzymskiego, pracy wykładowców ze studentami na seminariach, metody prowadzenia wykładów i ćwiczeń, sposób egzaminowania i krążące na ten temat anegdoty. Czytelnik zapozna się również z biografiami profesorów, asystentów i wybranych studentów stypendystów Zakładu Prawa Rzymskiego. Omówiono proces uzyskiwania doktoratów, wyjazdy zagraniczne lwowskich romanistów oraz ich twórczość naukową przedstawioną w oparciu o systematykę pandektową. Pracę wieńczy obszerny aneks dokumentów i zdjęć.
W monografii znajdują się również liczne ciekawostki, które zainteresują nie tylko romanistów, historyków prawa, ale również środowisko pasjonatów Lwowa i rodzinnych genealogii. Czytelnik dowie się m.in., które trzy damy skradły serce Pinińskiego, kto namalował jego portrety, co ma wspólnego z Wawelem, jaką niechlubną kartą zapisał się Marceli Chlamtacz podczas II wojny światowej, dlaczego nazywano go Chlaptaczem, w której pieśni zamieszczono jego nazwisko, kim był pan Owoc, co wspólnego z żupami solnymi miał Osuchowski, a z prawem rzymskim – „Skaldowie” czy „Wesoła Lwowska Fala”.