Samoloty pasażerskie PZL 4 27 44 Wicher nr 3 książka papierowa

PZL 4
W 1930 r. w PZL w Warszawie rozpoczęto pod kierunkiem inż. Stanisława Praussa opracowywanie szczegółowej dokumentacji konstrukcyjnej samolotu, który otrzymał oznaczenie PZL.4. Jego prototyp, o znakach rejestracyjnych SP-AGY, został oblatany 8 stycznia 1932 r. przez Bolesław Orlińskiego na lotnisku mokotowskim w Warszawie. Samolot – metalowy trójsilnikowy górnopłat ze stałym podwoziem – miał układ zbliżony do amerykańskiego samolotu Ford Trimotor.
19 czerwcu 1932 r. w I Międzynarodowym Mityngu Lotniczym w Warszawie J. Widawski zajął 3. miejsce na PZL. 4 w wyścigu samolotów pasażerskich.
W 1937 r. został skreślony z rejestru i wymontowano zeń silniki. Skasowany płatowiec zdobyli Niemcy we wrześniu 1939 r.

PZL 27
Pierwszym polskim samolotem z chowanym podwoziem. W celu uzyskania dużej smukłości kadłuba miejsca załogi i pasażerów były w jednym szeregu. Samolot został wykonany w wyniku zamówienia przez Ministerstwo Komunikacji opracowania szybkiego samolotu 2-3 silnikowego z wciąganym podwoziem, zabierającego 5-6 pasażerów.
Otrzymał znaki rejestracyjne SP-ANP. Koszt samolotu wyniósł 380 tys. zł. W 1935 r. przeszedł 200-godzinne próby w ITL. W tym samym roku on po raz pierwszy zaprezentowany publicznie, podczas Mityngu Lotniczym (14-15 września 1935 r.) w Warszawie.
W 1937 r. PZL. 27 został sprzedany wojsku dla ITL, gdzie był używany do przewozu ładunków, po wymontowaniu foteli. Wkrótce potem został rozbity pod Piasecznem k. Warszawy.

PZL 44 „Wicher”
W 1935 r. Państwowe Zakłady Lotnicze w Warszawie otrzymały od Ministerstwa Komunikacji zamówienie na nowoczesny metalowy dwusilnikowy samolot pasażerski, z chowanym podwoziem, zabierający 14 pasażerów i przewyższający nieco swymi osiągami samolot Douglas DC-2, wchodzący w tym czasie na linie PLL „LOT”.
W 1936 r. przy współpracy PLL „LOT” wykonano makietę. Oblot prototypu, zamiast w planowanym terminie 1 września 1937 r., odbył się dopiero 12 marca 1938 r. Samolot oblatał pil. Bolesław Orliński na lotnisku Okęcie w Warszawie. Pierwszy lot trwał dość krótko, gdyż podczas lotu wyleciała przednia szyba w kabinie pilota. kadłuba i wnętrza kabin.
W dniu 1 września 1939 r. pilot „LOT” W. Klisz ewakuował prototyp „Wichra” do Lwowa. Próba naprawy przeprowadzona w dniach 7-10 września przez inż. M. Suszyckiego i inż. Fabierkiewicza – nie powiodła się. „Wichra” pozostawiono w Skniłowie. Uruchomiony przez lotników radzieckich, został przetransportowany do Moskwy, gdzie przeprowadzono na nim loty porównawcze z innymi samolotami.