Arthur Conan Doyle

Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Zmarły w 1930 r. brytyjski pisarz, jeden z prekursorów powieści detektywistycznej. Lekarz z wykształcenia i wieloletniej praktyki. Twórca legendarnej, kultowej wręcz postaci Sherlocka Holmesa. Oprócz tego autor powieści z nurcietu przygodowego science-fiction i historycznych. Jego proza uważana jest za przełomową w całej historii literatury kryminalnej i szerzej popularnej. Arthur Conan Doyle książki zaczął pisać z nudów, czekając na swoich, z rzadka pojawiających się pacjentów. Jak się okazuje, był to bardzo dobry pomysł na zabicie czasu, ponieważ jako pisarz osiągnął nieporównywalnie większy sukces niż jako lekarz, a wykreowane przez niego literackie postaci do dziś wywierają przemożny wpływ na całą popkulturę.

Sir Arthur Ignatius Conan Doyle urodził się w 1859 r. w Edynburgu w katolickiej angielsko-irlandzkiej rodzinie. Jego ojciec, Charles Altamont Doyle, był niespełnionym artystą: rysownikiem i malarzem, który wskutek pogłębiającej się depresji i narastającego alkoholizmu popadł w chorobę umysłową. Sytuację finansową próbowała ratować matka, Mary Doyle (z domu Foley), jednak mimo jej wysiłków, wielodzietna rodzina Doylów wiele lat cierpiała niedostatek. Trudności te bardzo zbliżyły Arthura z matką, która do końca życia pozostała jego powierniczką.

Wykształcenie i zawód Arthur Conan Doyle mógł zdobyć tylko dzięki pomocy finansowej wujów. Jako 9-latek został wysłany do Anglii do jezuickiej szkoły przygotowawczej Hodder Place, a później do Stonyhurst College. Od 1875 r. przez rok przebywał w Austrii w, także prowadzonej przez jezuitów, szkole Stella Matutina. To podobno wtedy zaczął tracić swoje przywiązanie do religii katolickiej, co doprowadziło go do zostania agnostykiem. W późniejszym czasie należał do grona gorących entuzjastów spirytyzmu, o którym nawet wydawał Arthur Conan Doyle książki.

Od 1876 do 1881 r. odbywał studia medyczne na Uniwersytecie w Edynburgu. W tym czasie zaczął pisać Arthur Conan Doyle opowiadania, jednak mimo pojedynczych publikacji nie osiągnął on wówczas na polu literackim żadnego sukcesu. W początkach swojej kariery medycznej pracował jako lekarz i chirurg okrętowy. W 1882 r. osiadł w Plymouth, otwierając prywatną praktykę lekarską. Ponieważ szła ona nie najlepiej i pacjentów było bardzo mało, siedząc w gabinecie wrócił do pisania. Dość szybko okazało się, że łatwiej mu znaleźć wydawcę dla jego utworu niż nowych pacjentów i w stosunkowo krótkim czasie porzucił leczenie, skupiając się na pracy literackiej. Swoją pierwszą powieść i jednocześnie pierwszą publikację, w której pojawia się Sherlock Holmes, Studium w szkarłacie Arthur Conan Doyle wydał w 1886 r. W 1885 r. ożenił się z Louisą Hawkins, z którą miał 2 dzieci. Cierpiąca na gruźlicę Louisa zmarła w 1906 r., a już rok później pisarz poślubił Elizabeth Leckie, w której zakochał się wiele lat przed śmiercią pierwszej żony. Elizabeth urodziła mu jeszcze troje dzieci. Co ciekawe, mimo pięciorga potomków ród pisarza wygasł, ponieważ nie doczekał się on wnuków.

Będąc u szczytu sławy, mając w dorobku praktycznie same bestsellerowe książki, Arthur Conan Doyle angażował się również, korzystając ze swojej wiedzy lekarskiej i autorytetu Sherlocka Holmesa, w niektóre śledztwa, i procesy. Miał on bez wątpienia swój wkład w rozwój kryminalistyki i procedury sądowej. Jego działaniom wolność zawdzięczało kilka niesłusznie skazanych osób, w tym George Edalji. Sprawa ta stała się osnową wspaniałej, nominowanej do Bookera, powieści Juliana Barnesa, Arthur i George.

Arthur Conan Doyle i Sherlock Holmes

Kiedy po raz pierwszy w jego życiu pojawił sie Sherlock Holmes, Arthur Conan Doyle miał 27 lat i był młodym lekarzem oraz świeżo poślubionym mężem, starającym się rozkręcić praktykę lekarską i zapewnić byt założonej dopiero co rodzinie. Pisanie, będące początkowo sposobem zabicia czasu oczekiwania na pacjentów, szybko jednak okazało się jego przeznaczeniem. Po wydaniu w 1888 r. Studium w szkarłacie, Arthur Conan Doyle coraz więcej uwagi zaczął poświęcać pracy literackiej. Postać posługującego się dedukcją detektywa i jego wiernego przyjaciela dr. Watsona (w którym wielu widziało samego autora) zaskarbiły mu zainteresowanie czytelników. Drugą powieść opartą o przygody Sherlocka Holmesa Arthur Conan Doyle w ich ręce oddał w 1890 r. Znak czterech okazał się sukcesem i początkiem wielkiej kariery pisarza. W następnych latach stworzył on ponad 50 opowiadań o swoim najsłynniejszym bohaterze i kolejne 2 powieści z jego udziałem (Pies Baskerville’ów i Dolina trwogi). Mimo wszystko do swojego bohatera miał on stosunek ambiwalentny. W 1983 r., chcąc poświecić się prozie historycznej Arthur Conan Doyle Sherlocka Holmesa nawet uśmiercił (w opowiadaniu Ostatni problem). Sprzeciw czytelników zmusił go jednak do wskrzeszenia detektywa i podjęci dalszych prac nad jego przygodami.

Arthur Conan Doyle i Zaginiony świat

W 1912 r. wydał Arthur Conan Doyle Zaginiony świat, pierwszą z pięciu powieści tworzących cykl o przygodach profesora Challangera. Ta przygodowa książka science fiction szybko zyskała popularność i już w 1925 r. została zekranizowana. Niezwykła opowieść o grupie dzielnych podróżników zagubionych na odciętym od świata płaskowyżu była w rzeczy samej, jak na owe czasy, czymś wyjątkowym. Na stronach powieści Zaginiony świat Arthur Conan Doyle bowiem popuścił wodze fantazji, kreując miejsce, w którym przetrwały różne prehistoryczne stworzenia: dinozaury, gigantyczne owady i ssaki, a nawet małpoludy. Jego pomysł stał się inspiracją dla wielu innych tekstów kultury, tj. Park Jurajski i jego sequel, którego tytuł wprost nawiązuje do książki Conan Doyle’a.