Eustachy Rylski

Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Polski pisarz, dramaturg oraz scenarzysta, jedna z najciekawszych postaci polskiej literatury współczesnej. Późny debiutant i spadkobierca tradycji wielkiej narracji klasycznego realizmu. Laureat Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza i Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Za powieść Warunek Eustachy Rylski w 2006 r. znalazł się w gronie nominowanych do Nagrody Nike. W lutym 2021 r. do księgarń trafiła najnowsza książka autora, zbiór esejów zatytułowany Jadąc.

Eustachy Rylski na świat przyszedł w 1944 r. w Nawojowej, niewielkiej miejscowości położonej nieopodal Nowego Sącza. Jego rodzina miała korzenie wołyńskie, a przodkiem był Seweryn Fredro, znany szwoleżer, oficer armii cesarskiej i brat największego polskiego komediopisarza, Aleksandra Fredry. Jak podkreśla sam Rylski, dorastał głównie w otoczeniu kobiet, ponieważ mężczyźnie zginęli podczas wojny. Jego ojciec, zaangażowany w konspirację AK-owską, został rozstrzelany przez hitlerowców na 2 miesiące przed urodzeniem Eustachego. Również stryj Rylskiego, porucznik przedwojennej kawalerii, nie przeżył wojny, zmarł w 1941 r. w Związku Radzieckim.

Prozaik wychowywał się w Sobieszowie. Od 17. toku życia pracował, i jako młody chłopak zatrudniony był w charakterze referenta technicznego w Ośrodku Transportu Leśnego w Sobieszowie, gdzie jego przełożonym był dawny szef Marka Hłaski. Wiele dekad później, w powieści Obok Julii, Eustachy Rylski przywoła mocą swojego literackiego talentu, specyficzny koloryt i klimat tamtej bazy. Początkowo uczęszczał do szkoły średniej w Karpaczu jednak maturę zrobił w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Wałbrzychu. Później próbował wielu zajęć i zawodów, niestrudzenie szukając własnego sposobu na życie. Ukończył jeleniogórskie Pomaturalne Studium Hotelarskie i na rok zatrudnił się we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego. Później pracował we wrocławskim Komitecie Kultury Fizycznej, a następnie szefował Dolnobrzeskiemu Ośrodkowi Kultury. Pod koniec lat 70-tych przeprowadził się z Dolnego Śląska do stolicy. Zanim jednak zaczął wydawać Eustachy Rylski książki kochane przez czytelników i doceniane przez krytykę, w Warszawie próbował kolejnych zawodów: był pedagogiem w Zespole Szkół Budowlanych, a w pierwszej połowie następnej dekady współwłaścicielem firmy remontowej.

Eustachy Rylski i jego pierwsze książki

Eustachy Rylski swój literacki talent ujawnił światu dość późno, bo będąc już czterdziestolatkiem. Był to jeden z najbardziej spektakularnych debiutów ostatnich dekad. Opublikowane razem w 1984 r. dwie mikropowieści, Stankiewicz i Powrót, zachwyciły czytelników i zrobiły ogromne wrażenie na krytykach, którym trudno było uwierzyć, że tak dojrzała proza jest dziełem debiutanta. Klasyczna, realistyczna, z ducha, do czego się autor otwarcie przyznawał, iwaszkiewiczowska narracja i czerpiąca z trudnej polskiej historii fabuła zapewniła książce status prawdziwej rewelacji sezonu. Pierwszy nakład tytułu sprzedał się jak ciepłe bułeczki i potrzebny był dodruk. Niestety, wydany trzy lata później zbiór opowiadań Chłód, mimo przychylnej reakcji krytyki nie powtórzył sukcesu pierwszej książki Rylskiego, który na blisko dwie dekady zamilkł jako prozaik.

Eustachy Rylski i Teatr Telewizji

Pod koniec lat 80-tych pisarz po raz kolejny bez większego powodzenia spróbował swoich sił w biznesie, zakładając spółkę wydającą magazyn Twój Styl. W 1990 r. zadebiutował też jako autor sztuk dla Teatru Telewizji. Współpraca ta przyniosła mu wiele satysfakcji, a jego dramaty (Chłodna jesień, Netta, Zapach wistarii) należą do jednych z najciekawszych przedstawień zrealizowanych przez telewizyjną scenę teatralną.

Eustachy Rylski, czyli blask człowieka w cieniu

Wydaną w 2004 r. powieścią pt. Człowiek w cieniu Eustachy Rylski przypomniał się czytelnikom. Był to bardzo udany powrót. Książka, jak zwykle w przypadku tego autora, bezbłędnie opowiedziana i niebanalnie skomponowana, została bardzo ciepło przyjęta i doceniona Nagrodą im. Józefa Mackiewicza. Również kolejny tytuł pisarza spotkał się z uznaniem. Upływ lat pogłębił i wyostrzył spojrzenie autora na świat, dzięki czemu jego książki stały się jeszcze bardziej frapujące. Wydając (nazwany przez Krzysztofa Masłonia najpiękniejszą polską prozą po 1989 r.) Warunek Eustachy Rylski, udowodnił, że jego twórczość niczym wino z wiekiem nabiera wyrazu, ponieważ, jak sam zawsze mówił, do pisania wartościowej literatury nie wystarczy sam talent, potrzebna jest jeszcze mądrość. W 2007 r. ukazał się pierwszy od 20 lat zbiór opowiadań pisarza pt. Wyspa, zaś kolejny tom z krótkimi formami jego autorstwa, Szara lotka, do księgarń trafił w 2014 r. Rok wcześniej ukazała się znakomita powieść Obok Julii, a w 2018 r. w ręce czytelników oddał Eustachy Rylski Blask, tekst niejednoznaczny, ciekawy formalnie i po raz pierwszy chyba w jego karierze, dość kontrowersyjny.