Oliver Sacks

Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Zmarły w 2015 r. brytyjski neurolog od lat 60-tych mieszkający i pracujący w Stanach Zjednoczonych. Profesor neurologii na Uniwersytecie Columbia, komandor Ordery Imperium Brytyjskiego, autor wielu naukowych, a przede wszystkim popularnonaukowych, publikacji inspirowanych jego praktyką lekarską i badawczą. W swoim bogatym dorobku ma Oliver Sacks książki tj. Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem czy Przebudzenia, które stały się międzynarodowymi bestsellerami i zostały przetłumaczone na kilkadziesiąt języków. Jego publikacje to głównie zbiory studiów przypadków pacjentów z różnymi schorzeniami, jednak o zagadnieniach neurologicznych i tajemnicach mózgu potrafił Oliver Sacks pisać ze swadą wybitnego eseisty, a jego teksty cenione były powszechnie za walory literackie, zdobywały nagrody, a także ukazywały się regularnie w renomowanych periodykach tj.: The New Yorker , New York Review of Books , The New York Times. Za swoje publikacje popularyzujące naukę został w 2001 r. doceniony nagrodę Lewisa Thomasa.

Oliver Sacks przyszedł na świat w 1933 r. w Londynie w żydowskiej rodzinie słynącej z wydania wielu wybitnych postaci, w tym naukowców (jego krewnymi byli m.in. laureat Nagrody Nobla matematyk Robert Aumann czy Abba Eban, izraelski mąż stanu). Był ostatnim z czworga dzieci Samuela Sacksa i Muriel Elsie Landau. Oboje jego rodzice byli lekarzami, a matka, wybitna specjalistka w zakresie chirurgii, była jedną z pierwszych kobiet w kraju wykonujących ten do niedawana zarezerwowany dla mężczyzn zawód. Pod koniec II wojny światowej młody Olivier zaczął wykazywać duże zainteresowanie nauką, szczególnie chemią, w tajniki której wprowadzał go wuj. Ukończył St Paul's School w Londynie, gdzie zawarł trwałe przyjaźnie z Jonathanem Millerem i Ericiem Kornem. Jako nastolatek zainteresował się bliżej biologią a wkrótce, idąc w ślady rodziców, medycyną. W 1956 r. ukończył studia licencjackie z fizjologii i biologii w The Queen's College w Oksfordzie. Podczas pobytu w Queen's College, pod wpływem frustracji związanej z nieudanymi badaniami nad imbirem jamajskim, młody Sacks przeszedł epizod depresyjny. By go przezwyciężyć przerwał studia i wyjechał Izraela pracować w kibucu. Tam odzyskał wewnętrzną równowagę i mógł kontynuować naukę. Po powrocie do Anglii rozpoczął studia medyczne (na Uniwersytecie Oksfordzkim). Po dyplomie najpierw wyjechał do Kanady a później do Kalifornii, gdzie odbył staże i rozpoczął praktykę lekarską oraz karierę naukową. Pierwszą próbę opisania swoich badań na stronach książki Oliver Sacks podjął w 1967 r. jednak powodowany zwątpieniem w powodzenie tego projektu zniszczył rozpoczętą pracę. Początek pobytu w USA był dla naukowca bardzo intensywny, a nawet burzliwy. W jego życiu wiele się działo, zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej. Wtedy też dość mocno eksperymentował on z różnego rodzaju substancjami psychoaktywnymi (w tym z LSD i amfetaminą). Na stronach wiele późniejszej książki pt. Halucynacje Oliver Sacks opisał swoje doświadczenia w tym zakresie.

Pierwsze książki Olivera Sacksa

Swoja debiutancką książkę pt. Migrena ten niemal nikomu nie znany wtedy lekarz opublikował w 1970 r. Trzy lata później, za sprawą swojej drugiej książki, Oliver Sacks zyskał uznanie i rozpoznawalność wykraczającą daleko poza środowiska medyczne. Przebudzenia opowiadające o przypadkach powikłań i rekonwalescencji u ofiar śpiączkowego mózgu, którego pandemia pustoszyła świat przez kilka lat po zakończeniu I wojny światowej. Na podstawie publikacji został nakręcony nominowany do Oskara film z niezapomnianymi rolami Roberta de Niro i Robina Williamsa. Przebudzenia stały się też kanwą baletu i opery.

Oliver Sacks i mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem

Jedną ze swoich najpopularniejszych książek zatytułował Oliver Sacks Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem. Ukazała się ona w 1985 r. i opisywała ponad 20 przypadków pacjentów dotkniętych różnymi zaburzeniami neurologicznym, które drastycznie zaburzały ich percepcję. Jeden z rozdziałów autor poświęcił mężczyźnie cierpiącemu na agnozję wzrokową, wskutek czego w rzeczy samej mylił on swoją małżonkę z kapeluszem. Na stronach książki Oliver Sacks opowiada historie swoich pacjentów w stylu najlepszych mistrzów literackiej narracji, zabierając czytelników w fascynującą podróż po labiryncie ludzkiego mózgu. I to właśnie ten barwny sposób prowadzenia narracji jego, medycznych wszak, publikacji jest tajemnicą fenomenu ich niezwykłej popularności.

Oliver Sacks i książki o sobie samym

Jednak lekarz nie pisał jedynie o swoich pacjentach. Nie mniej ciekawego materiału dostarczało bowiem jego własne życie. Pierwsza autobiografia Sacksa, zatytułowana Uncle Tungsten: Memories of a Chemical Boyhood, ukazała się w 2001 r. Koncentrowała się ona głównie na okresie dzieciństwa i wczesnej młodości, a tytuł nawiązywał do pierwszej fascynacji naukowej chemią, którą zaszczepił w nim i rozwijał jego wuj. W 2015 r. w ręce czytelników oddał Oliver Sacks Stale w ruchu, wyjątkowo szczerą publikację, w otwarty sposób mówiącą o wielu jedynie do tej pory sygnalizowanych epizodach jego burzliwego życia.

Oliver Sacks i jego spuścizna

Nie da się nie zauważć, że wydanie Stale w ruchu Oliver Sacks potraktował jako pewną życiową klamrę (zmarł w tym samym roku, w którym ukazał się książka). Niedługo przed śmiercią założył on fundację swojego imienia. Jednym z pierwszych jej projektów było pośmiertne wydanie zbiorów esejów Olivera Sacksa pt. Rzeka świadomości.