Kanapa na rynku książka papierowa

Wiersze Dorty Jagić mieszczą się w najlepszej światowej poetyckiejtradycji, są buntem wobec świata, który poetka bacznie obserwuje, bynadać mu nowy, słowny wyraz. To głos ludzi niekochanych, samotnych, tułających się po hotelowych i sublokatorskich pokojach małych miast, których drobnomieszczańska atmosfera sprawia, że trudno w nich oddychać. Ich odrzucenie jest bliskie temu, jakie dzisiaj próbują w swych niemych demonstracjach wypowiedzieć młodzi „oburzeni” na całymświecie.
W tej poezji sacrum miesza się z profanum, przy czym odwołania do sacrum są dyskretne, czasami nawet jakby wstydliwe. Rzecz w tym, że chociaż wszyscy jesteśmy na świecie po trosze nomadami, sublokatorami, przechodniami - i świat, i życie są fascynujące. Wewnętrzna energia wierszy Dorty Jagić podpowiada, że warto podjąć próbę zrozumienia świata poprzez refleksję, że wolność nabiera wartości, gdy dostrzega własne ograniczenia. I gdy kocha się życie.