Uśmiech Nike książka papierowa

Drzwi

Daremnie zerkasz w puste drzwi
stado naznaczone epidemią
prześliznęło się niczym wąż
kusząc celami
porzucając w studnie środki
skrupulatnie zbierane przez ciemną głębię

woda miarowo kapie
wyblakła koszula przypomina
o upływie czasu
tulisz się do poduszki
w twoim śnie zabrakło zegarów
więc możesz do woli przelewać łzy
by wrócić ponownie

Patrzysz w stronę drzwi
niechlubne kontury wzbudzają gorzki smak

z długą brodą ze srebrnymi włosami
wychwytujesz brzmienie dzwonka
co rusz zawiadamia o nowym gościu
nowy uśmiech w nowych drzwiach

nie ma lepszych dni
nie ma lepszych nocy
nie ma lepszych znajomych
są i to wystarcza w pełni

mimo że wiszą nad nami od czasu urodzin
doceniamy okryte urokiem
gwiazdy na niebie, aby po czasie
móc dostrzec estetykę
podobną do wzorów tęgich matematyków
trzeba wyłowić z oceanu wieczności
potrzebną ilość czasu