Aleksander Dumas

Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Zmarły w 1870 r. francuski dramaturg i powieściopisarz. Jeden z najbardziej znanych francuskich prozaików. Autor takich należących do światowej klasyki tytułów jak Trzej muszkieterowie i Hrabia Monte Christo. Książki Dumasa zostały przełożone na blisko 200 języków i stały się kanwą ponad 200 filmów. Mimo upływu 150 lat od śmierci pisarza jego pomysł na literaturę popularną niemal nic się nie zestrzał; kolejne pokolenia czytelników i widzów z zapartym tchem oraz wypiekami na twarzy śledzą losy d’Artagnana i Edmunda Dantesa. Jego prochy spoczywają w paryskim Panteonie.

Aleksander Dumas na świat przyszedł w 1802 r. w Villers-Cotterets jako syn Tomasza Aleksandra Dumas i Marii Ludwiki Labouret, córki miejscowego oberżysty. Ojciec pisarza był urodzonym na San Domingo naturalnym synem markiza de la Pailleterie i czarnej niewolnicy. Tomasz Dumas karierę zaczynał w 6 Regimencie Dragonów Królowej. Rewolucji i wyjątkowym zdolnościom zawdzięczał fakt, że w ciągu bardzo krótkiego czasu od szeregowego dragona dosłużył się w armii francuskiej stopnia generalskiego. Walczył u boku Napoleona Bonaparte, odznaczając się w wielu kampaniach wyjątkową odwagą. Kiedy jednak w trakcie wyprawy egipskiej ośmielił się na otwartą krytykę sposobu dowodzenie przyszłego cesarza Francuzów, ten nigdy mu nie wybaczył. Kariera wojskowa Tomasza Dumasa została złamana, a on sam popadł w niełaskę i zapomnienie, zaś jego rodzina w ubóstwo. Po śmierci generała w 1806 r. wdowa utrzymywała się z prowadzenia niewielkiego sklepiku w Villers-Cotterets.

Co ciekawe późniejszy pisarz, opowiadający na stronach swoich powieści o historii Francji ze swobodą wybitnego erudyty, był w dzieciństwie daleki od umiłowania nauki i właściwie nigdy nie odebrał gruntownej formalnej edukacji. Książki Aleksander Dumas pokochał znacznie później, w dzieciństwie i młodości przedkładając nad nie jazdę konną, swobodną zabawę i psoty.

Jako 16-latek rozpoczął pracę kancelisty notarialnego, marzył jednak o czymś więcej. W 1823 r. wyjechał do Paryża, gdzie dzięki dawnemu znajomemu ojca udało mu się zdobyć posadę w kancelarii księcia Orleańskiego (przyszłego króla Ludwika Filipa). Przystojny i elokwentny młodzieniec szybko też znalazł sobie kochankę, szwaczkę Katarzynę Labay, która już w lipcu 1824 r. urodziła mu syna, Aleksandra. Podobnie jak ojciec przejdzie on do historii jako znany pisarz (autor m.in. Damy kameliowej). W stolicy przyszły autor Trzech muszkieterów korzystał z uroków światowego życia, ale też uzupełniał swoją edukację kulturalną; namiętnie czytał Aleksander Dumas książki, a także regularnie uczęszczał do teatru. Wkrótce też zaczął próbować swoich sił jako dramaturg. Już w 1829 r. triumfy święciła jego sztuka Henryk III i jego dwór. Pieniądze zarobione dzięki niej pisarz wykorzystał na urządzenie syna, jego matki oraz własnej rodzicielki, którą sprowadził niewiele wcześniej do Paryża, oraz na kolejne romanse. Przez całe życie zresztą prowadził bujne życie erotyczne, zmieniając kochanki i płodząc nieślubne dzieci.

Młody Dumas brał czynny udział w rewolucji lipcowej (1830) i za swoje zasługi spodziewał się nawet jakiejś państwowej posady, jednak jego nadzieje nie spełniły się. Wrócił do pisania dla teatru. W 1830 r. wielkie powodzenie jego pierwszej współczesnej sztuki pt. Antony uczyniła z początkującego dramaturga niekwestionowaną gwiazdę.

Aleksander Dumas, Hrabia Monte Christo, Trzej muszkieterowie i Królowa Margot

Mimo dużych sukcesów w pracy dla teatru, na początku lat 40-tych pisarz zdecydował się spróbować swoich sił w, modnej wówczas za sprawą Walter Scotta, powieści historycznej. Swoją najsłynniejsza do tej pory fabułę, zatytułowaną Trzej muszkieterowie, Aleksander Dumas opublikował a w1844 r., a kolejne części jego trylogii płaszcza i szpady: Dwadzieścia lat później i Wicehrabia de Bragelonne ukazały się jeszcze przed końcem dekady. Praktycznie jednocześnie w ręce w ręce czytelników trafił też jego cykl o Walezjuszach składający się z trzech tomów: Królowa Margot (1845), Pani de Monsoreau (1846) i Czterdziestu pięciu (1847–1848). Jeden ze swoich największych hitów, powieść zatytułowaną Hrabia Monte Christo, Aleksander Dumas również wydał w tym właśnie okresie. Co ciekawe, niewiele osób wie, że najbardziej znane historie podpisywane nazwiskiem Dumas mają tak naprawdę jeszcze jednego autora, Augusta Maqueta, który przygotowywał dla pisarza kwerendy historyczne, wyszukiwał ciekawe historie i materiały, a nawet przygotowywał szkice fabularne.

Wkrótce dzięki powieściom, które pisał niemal taśmowo, Dumas zdobył ogromną sławę, wpływy i majątek. Prowadził jednak niesłychanie ekstrawaganckie i wystawne życie; kazał m.in. wybudować pałac, który nazwał zamek Monte Christo, gdzie trwał nieustanny bal. Pisarz szybko roztrwonił majątek i praktycznie do końca życie borykał się z ogromnymi długami, co nie zmieniło jednak jego hulaszczego trybu życia. Komplikowało to oczywiście jego relacje z dziećmi, w tym z najstarszym Aleksandrem, który odziedziczył po nim talent literacki. Tym niemniej, to właśnie on zaopiekował się ojcem pod koniec jego życia i to w jego domu, pod koniec 1870 r., zmarł autor Trzech muszkieterów i Hrabiego Monte Christo.