Autor klasycznych, uwielbianych przez kolejne pokolenia młodych czytelników, przygodowo-podróżniczych książek dla dzieci i młodzieży. Laureat wielu nagród, kawaler Orderu Uśmiechu.
Alfred Szklarski urodził się w 1912 r. w Chicago dokąd z przyczyn politycznych (jego ojciec był działaczem OB PPS) wyemigrowali jego rodzice. Do polski wrócił jako szesnastolatek i zamieszkał wraz z matką najpierw w jej rodzinnym Włocławku, a później w Warszawie, gdzie podjął studia w Szkole Nauk Politycznych. Podczas wojny swoje książki Alfred Szklarski publikował w kontrolowanych przez niemieckiego okupanta wydawnictwach, za co w 1949 r. został skazany na kilka lat więzienia. Na wolność wyszedł w ramach amnestii 1953 r. Był żołnierzem AK i jako Szklarz brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie przeniósł się do Katowic, gdzie mieszkał do śmierci w 1992 r.
W ciągu pierwszych powojennych lat, jeszcze przed swoim procesem, pisarz opublikował kilka różnego rodzaju powieści dla dorosłych czytelników, pod pseudonimami Alfred Bronowski i Fred Kid. Twórczość tamtego okresy, nie przynosi autorowi specjalnego zaszczytu, zdecydowanie też nie przetrwała próby czasu i dzisiaj została praktycznie zapomniana.
Dopiero przeprowadzka do Katowic i podjęcie pracy redaktora w Wydawnictwie Śląsk pozwoliła Szklarskiemu otworzyć nowy rozdział zarówno w życiu, jak i twórczości. Wtedy też swój ostateczny kształt przybrał bohater, który przyniósł mu popularność i stałe miejsce wśród najważniejszych autorów polskiej literatury dziecięcej i młodzieżowej.
Aby jednak narodził się Tomek Wilmowski, Alfred Szklarski potrzebował kilku lat na dopracowanie koncepcji młodego bohatera, która swoim początkiem sięga końca lat 40-tych. Powieść pt. Tomek w tarapatach Alfred Szklarski (jeszcze pod pseudonimem Fred Garland) wydał już w 1948 r. i było to jego pierwsze podejście do książki młodzieżowej. Tomek w tarapatach jest często uznawany za szkic późniejszych bestsellerowych tomów, a tytułowy bohater traktowany jest jako pierwowzór młodego Tomka Wilmowskiego. Pierwsza książka cyklu o bohaterskim Tomku Wilmowskim, towarzyszu szczenięcych lat pokoleń chłopców, ukazała się jednak niemal 10 lat później.
Dopiero w 1957 r. książką Tomek w krainie kangurów Alfred Szklarski zapoczątkował ten najważniejszy w swojej twórczości etap. Swojego bohatera pisarz po raz pierwszy przedstawia czytelnikom jako czternastoletniego ucznia carskiego gimnazjum. Ojciec Tomka, z zawodu geograf, ze względu na swoją patriotyczną działalność musiał opuścić kraj, dlatego chłopiec, po śmierci matki, wychowuje się w domu wujostwa. Na emigracji Andrzej Wilmowski zajmuje się dostarczaniem ciekawych okazów zwierząt do ogrodów zoologicznych. Akcję książki Szklarski zaczyna zaproszeniem na australijską wyprawę, które ojciec wysyła Tomkowi. Młody Wilmowski rusza na spotkanie dawno niewidzianego ojca i największej przygody swojego życia. W trakcie tej podróży spotyka ludzi, z którymi jego los będzie związany przez długie lata. Tomek w krainie kangurów poznaje i bosmana Nowickiego, i Jan Smugę, i swoją ukochaną Sally.
Już na stronach pierwszej z cyklu książki, Alfred Szklarski Tomka Wilmowskiego przedstawia jako postać wyjątkową i niezwykłą. Mimo bardzo młodego wieku jego odwaga, umiejętności i prawość są niezrównane. W trakcie podróży do Australii celnym strzałem między oczy czternastolatek zabija rozszalałego tygrysa, a po dotarciu na miejsce ratuje życie kilku osobom, w tym oczywiście Sally.
Kontynuację przygód swojego bohatera pt. Tomek na czarnym lądzie Alfred Szklarski w ręce czytelników oddaje już w 1958 r., a trzecia część cyklu, Tomek na wojennej ścieżce, ukazuje się rok później.
Alfred Szklarski cykl o Tomku Wilmowskim tworzył do końca życia. Ostatecznie całość liczy 9 części, których akcja umiejscowiona jest w różnych zakątkach świata (Tomek na tropach Yeti, Tomek u źródeł Amazonki, Tomek wśród łowców głów). Ostatnią w całości napisaną przez siebie część serii pt. Tomek w Gran Chaco Alfred Szklarski wydał w 1987 r. Natomiast już po śmierci pisarza, w 1994 r., ukazał się Tomek w Grobowcach faraonów, 9. tom przygód Tomka. Książkę, na podstawie notatek Szklarskiego, dokończył ks. Adam Zelga.
Chociaż Alfred Szklarski książki o Tomku Wilmowskim uważał za dzieło swojego życia, cykl o dzielnym młodzieńcu nie był jedyną w jego dorobku propozycją dla żądnych przygód młodych czytelników. Trylogię indiańska pt. Złoto Gór Czarnych Alfred Szklarski stworzył wspólnie z żoną, Krystyną, w latach 70-tych. Książki z serii były nie tylko wspaniałą rozrywką, ale i prawdziwą kopalnią wiedzy na temat historii i kultury rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej. Książki Szklarskiego zawsze wyróżniało, mimo ich przeznaczenia dla młodego czytelnika, poważne podejście do opisywanych zagadnień i profesjonalnie redagowane przypisy. Jednak nawet w tym kontekście Złoto Gór Czarnych jest pozycją wyjątkową. Autorzy nie upraszczają, ani nie przekłamują świata przedstawionego, próbując ukazać historię zniszczenia Indian przez białego człowieka w całej złożoności. Pierwszy tom Orle pióra do księgarń trafił w 1974 r., a drugi Przekleństwo złota trzy lata później. Zamykająca trylogię, najdłuższa i chyba najlepsza, Ostatnia walka Dakotów ukazała się w 1979 r.