Marai Sandor

Wyniki wyszukiwania, prezentowane na stronie, dopasowane są do kryteriów wyszukiwania podanych przez użytkownika. Staramy się wyróżniać produkty, które mogą szczególnie zainteresować naszych użytkowników, używając w tym celu oznaczenia Bestseller lub Nowość. Pozycje na liście wyników wyszukiwania mogą być również sortowane - parametr sortowania ma pierwszeństwo nad pozostałymi wynikami.

Węgierski pisarz, poeta i publicysta. Uważany za jednego z najwybitniejszych węgierskich twórców XX wieku. Spod jego pióra wyszło ponad 46 tytułów: powieści, refleksyjnych esejów, opowiadań i poezji docenianych tak za maestrię formalną, jak i głębię przekazu. Za swoje najlepsze dzieło uważał Sándor Márai Żar, powieść o wielkich uczuciach: miłości, przyjaźni, zdradzie i prawdzie, która nie zawsze bywa wyzwoleniem. W 1990 r., pośmiertnie, została mu przyznana Nagroda Kossutha, najważniejsza węgierska nagroda w dziedzinie kultury i sztuki.

Sándor Károly Henrik Grosschmid de Mára przyszedł na świat w 1900 r. w Koszycach w rodzinie dawnych niemieckich osadników. Ojciec pisarza, Géza Grosschmid był adwokatem. Dzieciństwo i wczesną młodość Sándor Márai spędził w Koszycach, gdzie skończył szkołę podstawowa i rozpoczął naukę w gimnazjum. Edukację kontynuował w Preszowie i Budapeszcie. W węgierskiej stolicy rozpoczął też studia. Jako publicysta i poeta debiutował w 1919 r. w czasopiśmie Czerwony Sztandar. Podczas trwania białego terroru po upadku Węgierskiej Republiki Rad zmuszony był do emigracji. Zamieszkał w Niemczech, gdzie skończył studia i, jako że świetnie znał niemiecki, rozpoczął karierę literacką i dziennikarską. Zastanawiał się nawet czy nie tworzyć wyłącznie po niemiecku, jednak ostatecznie wybrał węgierski jako język swojej artystycznej ekspresji, traktując tę decyzję również jako deklaracje narodowościową. Jeszcze na emigracji ożenił się z Iloną Metzner, z którą przeżył ponad 60 lat. Oboje wrócili do ojczyzny w 1928 r.

Wczesne książki Sándora Márai

Osiadłszy w Budapeszcie, od początku nowej dekady, artysta zwrócił się ku poetyce realistycznej. Był także pierwszym tłumaczem Kafki, którego twórczość omawiał wielokrotnie w swoich tekstach krytycznoliterackich. Szybko zyskał uznanie i stał się popularnym autorem. W latach 30-tych wydał Sándor Márai Rozwód w Budapeszcie i 3 pierwsze tomy swojego wielkiego dzieła – sagi rodu Garrenów oraz kilka innych znaczących powieści (Wyznanie patrycjusza, Zazdrośni, Dziedzictwo Estery), potwierdzając swój talent i ugruntowując pozycję w świecie literackim. Był zdecydowanie zdystansowany wobec autorytarnego reżimu admirała Horthyego, szczególnie jego sojuszu z Hitlerem.

Żar i Księga ziół - Sándor Márai u szczytu artystycznych możliwości

W okresie II wojny światowej pisarz pracował niezwykle intensywnie. To wtedy właśnie powstały jego najbardziej znane książki. Przejmującą powieść o sile namiętności pt. Żar Sándor Márai opublikował w 1942 r. Pierwszego polskiego przekładu książka doczekała się dopiero w 2000 r. Było to jednocześnie pierwsze dzieło pisarza wydane nad Wisłą. W tej kameralnej, lecz świetnie budującej napięcie, narracji autorowi niezwykle oszczędnymi środkami udało się w pełni ukazać głęboki osobisty dramat jednostki.

Niezwykłe wydawnictwo zatytułowane Księga Ziół Sándor Márai w ręce czytelników oddał rok po premierze Żaru. Ten niebanalny zbiór refleksji autora nad kondycją ludzką jest współcześnie chyba najpopularniejszą książką pisarza w jego ojczyźnie. Mieszając proste ludowe mądrości ze spekulacją filozoficzną, Márai tworzy tekst, który w zadziwiający sposób opowiada o życiu w każdym z jego wymiarów. Pisarz nie uciekał jednak w literaturę od grozy wojennej rzeczywistości. W momencie próby potrafił aktywnie sprzeciwić się otaczającemu go złu, chociażby pomagając w ukrywaniu żydowskich dzieci skazanych przez hitlerowców na śmierć.

Okres powojenny i emigracja

Niedługo po zakończeniu wojny stało się jasne, że dla artysty pokroju Sándora Márai nie ma miejsca w komunistycznym państwie węgierskim. Mimo, że w od 1945 do 1948 r. opublikował on aż 8 książek, szybko okazało się, że nowa władza nie będzie tolerować takiej twórczości. W 1948 r. pisarz wraz z żoną i adoptowanym synem wyjechał z Węgier na zawsze, wybierając życie na emigracji. Najpierw osiedli się we Włoszech, później zaś w Stanach Zjednoczonych, gdzie Sándor Márai znalazła zatrudnienie w sekcji Radia Wolna Europa. W 1956 r. na wieść o powstaniu w Budapeszcie przyleciał do Europy, jednak nie udało mu się dostać na Węgry. Po przejściu na emeryturę w 1968 r. ponownie zamieszkał we Włoszech, tam napisał min. Sándor Márai Ziemia! Ziemia! utrzymaną w poetyce eseju powieść, podsumowującą w pewien sposób jego emigracyjne doświadczenia. Na początku lat 80-tych pisarz powrócił do USA. Po śmierci żony i brata w 1986 r., oraz syna rok później, popadł w ciężką depresję. W 1989 r. Sándor Márai odebrał sobie życie strzałem z pistoletu.

Dziennik Sándora Márai

Niezwykle ważne miejsce w całym dorobku pisarza zajmuje prowadzony od 1943 r. aż do samej śmierci Dziennik. Jego sześć tomów ukazało się jeszcze podczas pobytu autora na emigracji, jednak w jego ojczyźnie ta niezwykle ważna część spuścizny intelektualnej artysty do księgarń trafiła dopiero w 1990 r. Pierwsze polskie wydanie Dziennika ukazało się natomiast w 2009 r. Pisząc swój Dziennik Sándor Márai, nie tylko zostawia komentarz do otaczającej go rzeczywistości, ale i odsłania się jako człowiek, pozwalając czytelnikowi zajrzeć odrobinę w jego niezwykły umysł.