Daj się pokochać TOM II ebook

Zatrudnienie tej dziewczyny zaczyna się na mnie mścić. Miałem dać jej nauczkę za jej nieposkromione zachowanie, natomiast to ona znęca się nade mną, nawet o tym nie wiedząc. Każdy jej ruch wywołuje u mnie lawinę emocji, a przecież ja nie czuję. Kobiety mają wzbudzać moje pożądanie i podniecenie, nic więcej. Natomiast ta istota owija sobie mnie wokół palca, zupełnie nieświadomie. Jej roziskrzone oczy, kiedy widzi naprawdę dobry wóz, pasja, z jaką prowadzi auto, jej przyzwyczajenia, niewyparzony język, pewność siebie, piekielnie kuszące ciało i to, że pragnę jej z każdą minutą coraz bardziej, sprawia, że nie potrafię się przy niej hamować.

Odwaliła właśnie kawał dobrej roboty, a gdy tylko wysiadła z tej bestii, mój fiut boleśnie zaczął napierać na spodnie. Jest zarumieniona i uśmiechnięta od ucha do ucha, a przecież właśnie ukradła wóz oraz zwiała glinom. Może się przed sobą wzbraniać, ale jest taka jak ja. Teraz to widzę. Uderza we mnie fakt, że nie zatrudniłem jej, aby coś jej udowodnić. Prawda jest taka, że ona podoba mi się taka, jaka jest teraz. To właśnie przyciągnęło mój wzrok. Jest jak unikat, który chcesz mieć tylko dla siebie.

Kiedy wcześniej rzuciła tekstem, że z chęcią polizałaby wóz, miałem głębokie wrażenie, że wcale nie mówiła o samochodzie. Było w tym zdaniu coś tak erotycznego, że niemal poczułem, jakbyśmy byli ze sobą od dawna. Że porozumiewamy się za pomocą podtekstów, a to część naszej gry wstępnej.

Tymczasem ona, nie zwracając na mnie uwagi, flirtuje z młodym, który niedawno dostał się do gangu, a dzisiaj zdał ostatni test. Wkurwiony chwytam jej łokieć, chcąc odciągnąć ją w stronę swojego auta, ale ta zdezorientowana odwraca szybko głowę w moim kierunku tak, że smaga mnie swoim blond kucykiem po twarzy. Mam ochotę opleść sobie pukle jej włosów wokół dłoni i mocno do siebie przyciągnąć, odchylając jej głowę w tył, bym mógł lizać i kąsać jej szyję.

– Co? Zrobiłam coś nie tak? – pyta, a ja mam ochotę parsknąć śmiechem.

Nie tak? Gdyby tylko wiedziała, jaki kawał roboty właśnie odwaliła i jak piekielnie mnie to podnieciło.

– Miałaś tylko wykonać zadanie, a nie flirtować z moim zespołem – odpowiadam, zaciskając mocniej szczękę. – Pakuj się do mojego auta – warczę jak jakiś jaskiniowiec.

Luiz momentalnie przystaje w miejscu na te słowa.

– Czekaj! – Wytrzeszcza oczy i zakrywa dłonią usta, które wykrzywiają się w kpiącym uśmiechu.

– Czego chcesz? – pytam już porządnie wkurwiony.

Podchodzi do mnie, delikatnie kręcąc biodrami.

– Ty jesteś zazdrosny! – Wskazuje na mnie palcem i chichocze, jakby była w podstawówce.

Jestem!

– Zazdrosny? Proszę cię – prycham. – Kobiety mogę mieć na machnięcie dłonią – odpowiadam, a w jej oczach zauważam chwilowy przebłysk bólu.

Mam ochotę walnąć się w pysk. Wcale nie mam chrapki na inne kobiety. Odkąd ujrzałem Luiz, chcę widzieć przy sobie tylko ją. Natomiast po raz kolejny przywdziewam na twarz maskę obojętności, wsiadam do swojego bugatti i czekam aż Luiz także zajmie swoje miejsce. Mija kilka sekund, po których siada na fotelu pasażera. Wprawiam auto w ruch, po czym kieruję się w stronę domu. Panuje między nami niezręczna cisza, którą postanawia przerwać moja diabelska anielica:

– Co się stanie z cackiem, które zwinęłam? – Nie patrzy na mnie, lecz twardo spogląda na krajobraz przed sobą.

Schrzaniłem ten dobry nastrój, który między nami panował.

– To, co z innymi po takiej akcji. – Wzruszam ramionami beznamiętnie, a następnie rzucam okiem w jej stronę. Nadal patrzy przed siebie. – Chłopaki zmienią numery, przemalują i wykonają całą tę robotę, która nie pozwoli na granicy nas zatrzymać. Później trafi do nowego właściciela, a my zgarniemy kupę forsy.

Widzę, jak nieznacznie potakuje głową, ale nie zaszczyca mnie ani słowem, ani spojrzeniem.

Czyżby ona także myślała o mnie w sposób, w jaki ja myślę o niej, a moje poprzednie słowa ją uraziły? Cholera! Muszę coś z tym zrobić!

– Może uczcimy ten sukces? – pytam, rzucając jej ukradkowe spojrzenie. Tym razem zdobywam jej zainteresowanie, ponieważ obraca głowę, a jej niebieskie oczy przewiercają mnie na wskroś.

– Tylko my? – pyta, mrużąc oczy.

– Tylko my. Chłopaki pewnie wyskoczą do jakiegoś baru.

– A ty nie masz ochoty wskoczyć w wir świętowania z jakąś panienką? – rzuca mi w twarz pytanie, a ja uśmiecham się zadowolony.

– Jesteś zazdrosna? – Atakuję ją tym samym, czym ona wcześniej mnie, bo cholernie podoba mi się jej zachowanie.

– Chyba śnisz – prycha, zakładając ręce na piersi.

Jest zazdrosna. Jesteśmy kwita.

– Jeżeli chcesz, możesz świętować ze mną w łóżku. Tylko ty i ja.

– Jesteś moim szefem. – Odwraca głowę w stronę bocznej szyby.

– I co z tego?