Polska pisarka, z zawodu i wykształcenia filmoznawczyni. Interesuje się także wizaz˙em, stylizacją oraz coachingiem wizerunku. W swoim dorobku ma 4 powieści kryminalne, tworzące dwa cykle. Fascynuje ją praca policji i seryjni mordercy.
Kasia Magiera pochodzi z Krakowa. W rodzinnym mieście ukończyła studia na Wydziale Zarza?dzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellon´skiego, wybierając specjalność filmoznawczą. Zanim zaczęła pisać książki, Kasia Magiera pracowała w kinie Pod Baranami oraz w różnych stacjach radiowych m.in. w. Radio Złote Przeboje, Antyradio, Radiofonia, Bez Kitu. W Radiofonii była gospodynią autorskiej audycji filmowej Sjużet, a w radiu Bez Kitu była współprowadzącą programu o kinie hollywoodzkim. Tematyką kinematografii indyjskiej zajmowała się również w monografii Studia Filmoznawcze. Bollywood – prawdy i mity. Pisarka lubi także klasyczne filmy hollywoodzkie oraz polskie. Jest wielką fanką twórczości Quentina Tarantino, co bez wątpienia widać w jej prozie, szczególnie w ostatniej powieści pt. Woskowe lalki. Kasia Magiera książki, w ogóle, komponuje na podobieństwo filmowych kadrów, bowiem, jak sama mówi, kiedy wymyśla fabuły, w jej głowie od razu tworzą się z ruchome obrazy niczym minifilm.
Swoją debiutancką powieść pt. Echo milczenia Kasia Magiera wydała w 2018 r. Jest to kryminalna historia osadzona w niewielkim dolnośląskim miasteczku, Lubomierzu. W tej cichej i nieco sennej do tej pory miejscowości dochodzi do dość wyrafinowanego morderstwa, które w sposób oczywisty odsyła do jakiegoś mrocznego sekretu z przeszłości. Wkrótce giną kolejne, i co ważniejsze, nieprzypadkowe osoby. Tajemnicę tych zabójstw próbuje rozwikłać miejscowa policjantka, Agnieszka Birkut. W zadaniu tym pomaga jej prokuratorka, Agata Szacka, oraz grupa śledczych z Jeleniej Góry. Co ciekawe, cały ten zespół dochodzeniowy złożony jest wyłącznie z kobiet (lekarz sądowy to również kobieta). Co zauważało większość czytelników, na stronach tej książki Kasia Magiera nie umieściła praktycznie żadnego męskiego bohatera, a i ofiarami mordercy z Lubomierza uczyniła jedynie kobiety. Jest to dość nietypowy zabieg, ponieważ schemat literatury gatunkowej przyzwyczaił miłośników opowieści kryminalnych do czegoś zgoła innego. Widać, że pisząc Echo milczenia, Kasia Magiera stara się wypracować własną, oryginalną formułę gatunku.
Drugą powieść, zatytułowaną (Nie)sława, Kasia Magiera w ręce czytelników oddała już po blisko 8 miesiącach od swojego debiutu, czyli wiosną 2018 r. Tym razem akcję książki pisarka umieściła w swoim rodzinnym Krakowie, ponieważ, jak sama przyznała, jest to miejsce, które zna najlepiej. W tej krakowskiej scenerii toczy się śledztwo, w sprawie morderstwa oczywiście, prowadzone przez komisarz Natalię Gwiazdowską i aspiranta Winnickiego. Ofiarą jest znana dziennikarka zajmująca się światem show biznesu, której śmierć zbiegła się ze startem corocznego zjazdu celebrytów. Ponieważ denatka znana była z ciętego języka i sporej złośliwości, a także planowała wydanie książki, ujawniającej wiele sekretów i skandali polskiego światka show-bizu, niemal każda z przybyłych na zjazd osobistości miała powód, by pragnąć jej śmierci. Co podkreślali czytelnicy książki, Kasia Magiera niezwykle ciekawie nakreśliła koloryt i mechanizmy rządzące show-biznesem. Również sama intryga poprowadzona jest pewnie i ze swobodą, dzięki czemu (Nie)sława jest lekturą przyjemną i wciągającą.
Opublikowaną latem 2019 r. powieścią Długie cienie Kasia Magiera powraca do Lubomierza i znanej z Echa milczenia podkomisarz Agnieszki Birkut. Nękana wyrzutami sumienia policjantka (kto czytał debiutancką fabułę autorki, będzie znał ich źródło) musi zająć się sprawą zaginięcia dwóch nastolatek z Jeleniej Góry, które uczestniczyły w Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu. Powoli śledztwo odsłania coraz mroczniejsze tajemnice obydwu dziewczyn i samego Lubomierza. Okazuje się bowiem, że w tej pozornie sennej mieścinie nie po raz pierwszy ktoś ginie bez śladu. Na stronach książki, Kasia Magiera umiejętnie buduje i dawkuje napięcie oraz panuje nad tempem akcji, co sprawia, że Długie cienie można uznać za zapowiedź naprawdę ciekawej kryminalnej serii.
Również w opublikowanym w marcu 2020 r. kryminale pt. Woskowe lalki, Kasia Magiera proponuje swoim fanom powrót do poznanych wcześniej miejsc i bohaterów; do Krakowa i komisarz Natalii Gwiazdowskiej, głównej bohaterki (Nie)sławy. Policjantka, razem ze swoim partnerem, aspirantem Marcinem Winnickim, musi się zmierzyć z wyjątkowo niebezpiecznym, bardzo inteligentnym i dobrze zorganizowanym, seryjnym mordercą. W pojedynku z tak groźnym przeciwnikiem śledczy korzystają ze wsparcia profilera, który ma pomóc rozszyfrować chory umysł przestępcy. Podczas pisania tej książki Kasia Magiera, jak sama mówi, wykorzystała cała swoją wiedzę zdobytą podczas blisko 20 lat gromadzenia materiałów o seryjnych zabójcach. Sądząc po recenzjach czytelników, którzy już nie mogą doczekać się kolejnej odsłony przygód krakowskich policjantów, praca włożona w Woskowe lalki, nie poszła na marne.