ajabloonska
Cudowna książka i dzięki niej zgłębiłam wiedzę w dziedzinie, która mnie bardzo interesuje. Napisana w sposób lekki, z dowcipem, ale również bez oszczędzania na informacjach.
Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
- Wydawca: Espadon Publishing Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
- Kategoria: Religia i duchowość
- Język: polski
- Rok wydania: 2020
Astrologia chińska zrodziła się, zanim jeszcze buddyzm przyjął się w Chinach na dobre. Zakorzenienie się buddyzmu w Państwie Środka miało miejsce dopiero w piątym wieku ery chrześcijańskiej, czyli mniej więcej w tysiąc lat po dokonaniu się ziemskiej misji Buddy Gautamy. Astrologowie zaś uprawiali swą sztukę w Chinach już na dziesięć wieków przed Chrystusem. Jeśli jednak początki owej astrologii wywołały wiele sprzecznych interpretacji, to sam fakt jej uprawiania na pewno sięga czasów niepamiętnych.
Mimo różnorodnych wersji istnieje jeden pewnik. W przeciwieństwie do kultury Zachodu, która wypracowała astrologię słoneczną, opartą na pozornym ruchu i zmianach położenia gwiazdy dziennej w naszym zodiaku (z miesiąca na miesiąc), Daleki Wschód stworzył koncepcję astrologii księżycowej, związaną z rocznym cyklem miesięcy księżycowych. Oto dlaczego azjatycki Nowy Rok (wietnamskie święto Tet) nie przypada nigdy w tym samym czasie.
Dla astrologa zachodniego fazy Księżyca są także ważne, ale znaczą dla niego co innego, mają odmienne implikacje, nie wpisują się w ten sam kontekst i układy odniesień, jak u astrologa Wschodu.
Nie wdając się w rozważania ściśle naukowe – wykraczałoby to poza cele przyświecające tej edycji – przywołajmy jedynie fakt oczywistego i wielostronnego oddziaływania Księżyca w obrębie praw fizyki na przypływy i odpływy morza, na zjawiska zachodzące w ludzkim ciele (miesiączkowanie kobiet), a także na nieodgadnione głębie ludzkiej psychiki. Termin „księżycowy” ma znaczenie dokładnie sprecyzowane, nawet kliniczne. Niedawne wyniki badań statystycznych pozwoliły, na przykład, zwrócić uwagę opinii publicznej na osobliwe narastanie gwałtów i przestępczości, łącznie z morderstwami, podczas pełni Księżyca.
Z drugiej strony, skrupulatne doświadczenia przeprowadzane przez naukowców wykazały bezpośredni wpływ naszego satelity na skład chemiczny niektórych organizmów, których struktura molekularna może ulegać zmianom w zależności od tego, czy pada na nie światło księżycowe.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 700
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
4,4 (5 ocen)
Oceny przyznawane są przez użytkowników Legimi, systemów bibliotecznych i innych serwisów partnerskich. Przyznawanie ocen premiowane jest punktami Klubu Mola Książkowego.
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.
Sortuj według:
Popularność
Podobne
..
..
© 1991 Catherine Aubier.
..
Copyright for Polish Edition © 2021 by Espadon Publishing Sp. z o.o.
..
Redakcja: Andrzej Woźniak
..
Skład i łamanie: De Facto
..
Przekład: Janusz L. Witwicki
..
.
ISBN 978-83-60786-52-9..
Wydawnictwo De Facto
Warszawa
Zestawienie lat według znaków chińskich
Jak czytać tę książkę
Każdy z dwunastu rozdziałów tego studium przynosi odrębne spojrzenie na Twoją osobowość w ujęciu astrologii chińskiej. Tworzą one w miarę pełny obraz, dając możliwość wielu interpretacji. Pomogą Ci określić Twój charakter, zrozumieć sposób zachowania oraz główne linie losu. W szczególności pozwolą ustalić:
Część pierwsza
Cechy Twojego znaku chińskiego, określone przez rok, w którym się urodziłeś.
Część druga
Kim jest Twój Towarzysz Drogi, to znaczy, jaki znak towarzyszy Ci od godziny, w której się urodziłeś.
Część trzecia
Jaki jest Twój żywioł (Woda, Drewno, Ogień, Ziemia czy Metal) i co go charakteryzuje.
Część czwarta
Połączenie znaku chińskiego ze znakiem zachodnim (na przykład z Baranem, Bykiem itd.) wnosi wiele zróżnicowań do Twojego portretu psychologicznego, pozwala naszkicować go delikatniejszą kreską. Odszukaj typ mieszany, który Cię określa.
Część piąta
Gra astrologiczna I Cing oparta na starożytnej taoistycznej Księdze przemian pozwala na zadawanie pytań dotyczących wszelkich ważnych dla Ciebie spraw, od codziennych po najbardziej ogólne. Otrzymasz na nie odpowiedź będącą przepowiednią.
Legenda o Buddzie
Pewnego razu, a było to przed ponad dwudziestoma pięcioma wiekami, kiedy w Chinach oczekiwano na Nowy Rok, Budda zaprosił do siebie wszystkie żywe stworzenia. Za stawienie się przed jego obliczem obiecał im hojne dary, na miarę swej wszechmocnej i cuda czyniącej dobroci. Lecz zwierzęta – mając dusze zamroczone kłopotami – nie potrafiły oderwać się od codziennych trosk lub chwilowych zajęć i niemal wszystkie zlekceważyły wezwanie Buddy. Czyż na Wschodzie nie powiada się, że do właściwości zwierzęcia należy jeść, spać, kopulować i odczuwać strach? Tylko przedstawiciele dwunastu gatunków pojawili się przed obliczem boskiego mędrca. Byli to w kolejności przybycia: Szczur, Bawół, Tygrys, Kot (zwany czasem Zającem lub Królikiem), a także Smok, Wąż, Koń, Koza, Małpa, Kogut, Pies oraz Dzik (którego niekiedy zastępuje Świnia).
W podzięce za przybycie Budda nadał każdemu z tych stworzeń po jednym roku kalendarzowym. Od tamtej pory każdy kolejny rok nosi imię jednego z tych zwierząt, jego godło i symbol, a ludzie, którzy w danym roku przychodzą na świat, zostają obdarzeni cechami charakteru i zachowania przypisanymi owemu stworzeniu.
I tak został ustanowiony powtarzający się regularnie co dwanaście lat cykl, w którym następują po sobie kolejne lata tego fantastycznego zwierzyńca. Wyobraźmy sobie, na jak gigantyczny wysiłek musieliby zdobyć się astrologowie, gdyby wszystkie stworzenia stawiły się na wezwanie Buddy...
Cykl księżycowy
Astrologia chińska zrodziła się, zanim jeszcze buddyzm przyjął się w Chinach na dobre. Zakorzenienie się buddyzmu w Państwie Środka miało miejsce dopiero w piątym wieku ery chrześcijańskiej, czyli mniej więcej w tysiąc lat po dokonaniu się ziemskiej misji Buddy Gautamy. Astrologowie zaś uprawiali swą sztukę w Chinach już na dziesięć wieków przed Chrystusem. Jeśli jednak początki owej astrologii wywołały wiele sprzecznych interpretacji, to sam fakt jej uprawiania na pewno sięga czasów niepamiętnych.
Mimo różnorodnych wersji istnieje jeden pewnik. W przeciwieństwie do kultury Zachodu, która wypracowała astrologię słoneczną, opartą na pozornym ruchu i zmianach położenia gwiazdy dziennej w naszym zodiaku (z miesiąca na miesiąc), Daleki Wschód stworzył koncepcję astrologii księżycowej, związaną z rocznym cyklem miesięcy księżycowych. Oto dlaczego azjatycki Nowy Rok (wietnamskie święto Tet) nie przypada nigdy w tym samym czasie.
Dla astrologa zachodniego fazy Księżyca są także ważne, ale znaczą dla niego co innego, mają odmienne implikacje, nie wpisują się w ten sam kontekst i układy odniesień, jak u astrologa Wschodu.
Nie wdając się w rozważania ściśle naukowe – wykraczałoby to poza cele przyświecające tej edycji – przywołajmy jedynie fakt oczywistego i wielostronnego oddziaływania Księżyca w obrębie praw fizyki na przypływy i odpływy morza, na zjawiska zachodzące w ludzkim ciele (miesiączkowanie kobiet), a także na nieodgadnione głębie ludzkiej psychiki. Termin „księżycowy” ma znaczenie dokładnie sprecyzowane, nawet kliniczne. Niedawne wyniki badań statystycznych pozwoliły, na przykład, zwrócić uwagę opinii publicznej na osobliwe narastanie gwałtów i przestępczości, łącznie z morderstwami, podczas pełni Księżyca.
Z drugiej strony, skrupulatne doświadczenia przeprowadzane przez naukowców wykazały bezpośredni wpływ naszego satelity na skład chemiczny niektórych organizmów, których struktura molekularna może ulegać zmianom w zależności od tego, czy pada na nie światło księżycowe.
Niuanse
Tak oto znaleźliśmy się w kręgu dwunastu symbolicznych zwierząt wschodniego zodiaku. Czy to znaczy, że wszyscy ludzie urodzeni w roku Szczura czy Konia podlegają tym samym schematom losu i charakteru? Nie w większym stopniu niż urodzeni w znaku Barana czy Wagi, których także nie można pomieścić w jednym zodiakalnym scenariuszu.
W astrologii zachodniej pozycja planet, obliczenie ascendentu, Medium Cśli lub Dwunastu Domów umożliwiają znaczne zindywidualizowanie horoskopu. W Azji również uzyskuje się zadziwiająco szczegółowe i złożone studium astrologiczne osobowości dzięki włączeniu do zbioru początkowych danych takich czynników, jak Towarzysz Drogi, określony przez godzinę urodzenia (nie mylić z naszym ascendentem), oraz jeden z pięciu dominujących żywiołów: Ziemi, Wody, Ognia, Drewna lub Metalu.
Dopiero troisty punkt widzenia: symboliczne Zwierzę, TowarzyszDrogi i Żywioł przynosi czytelnikowi różnorodność uzupełniających się wzajem informacji, przez nakładanie się na siebie dokładnie sprecyzowanych i szeroko zinterpretowanych perspektyw, które ponadto wzbogaciliśmy o szczegółowy wykaz zależności zachodzących między znakami chińskimi a zachodnimi, jako że oba te zasadniczo odmienne systemy astrologiczne nigdy nie są sprzeczne. Zbliżenie i ukazanie wzajemnych związków między astrologią wschodnią i zachodnią przynosi w efekcie pogłębienie analizy typów psychologicznych ukształtowanych przez jedną, jak i drugą.
Trzeba jednak zwrócić uwagę na fakt, że analogia, choć zajmuje ważne miejsce w astrologii chińskiej, nie odgrywa w niej takiej roli i nie ma tak szerokiego zasięgu jak w kulturze Zachodu.
Każdy znak chiński jest światem samym w sobie, małym kosmosem, którym rządzą swoiste prawa i na który składają się obszary znaczeń całkowicie niezależne od innych znaków. Symboliczne Zwierzę to zarazem żywe stworzenie, wyposażone w specyficzną władzę i funkcje; porusza się ono we właściwym dla siebie oryginalnym wymiarze, tworzy swoją dżunglę, niebo lub podziemne terytoria, dzięki własnej chemii lub raczej alchemii określa miarę, rytm, w którym żyje i oddycha.
Daje to w sumie obraz płynny, dynamiczny, rozfalowany, poddany prawom metamorfozy i wewnętrznych sprzeczności.
Nie trzeba zwłaszcza doszukiwać się w tym obrazie nieruchomych ram ani sztywnej struktury. Oznaczałoby to uwięzienie w klatce niezmiennych kategorii i mniej lub bardziej pokrzepiających równań psychologicznych, w których strwożone i niespokojne ego, zawsze w pościgu za pochlebną dla siebie i uspokajającą projekcją swoich pragnień i lęków, może się tylko zakleszczyć i otorbić.
Współzależności łączących nas z chińskim znakiem nie da się zamknąć w schematycznych formułkach i ogólnych klasyfikacjach.
Azjatycki symbol nie otacza się murem warownym: on się roztacza i rozdaje niczym dar bogów Czasu i Tajemnicy, dar smakowity lub zatruty, który człowiek Wschodu w obu wypadkach przyjmuje z pokorą, albowiem wie dobrze, że z trucizny może narodzić się smak, podobnie jak wspaniały smak zapowiada truciznę.
Niekiedy wydaje się, że te zbiegi okoliczności ujawniające się w naszym życiu, w większym nawet stopniu niż jakiś rys charakteru, wywołują i konkretyzują główne tendencje znaku. Innymi słowy, Smokowi czy Kogutowi towarzyszy niczym tło dźwiękowe dalszy plan symfoniczny, wydarzenia błahe, a zarazem istotne.
Mieć i Być
Astrologia chińska od wieków inspiruje ludzi Wschodu i wywiera decydujący wpływ na zachowanie setek milionów osób w Chinach, Japonii, Korei, Wietnamie. Oddziaływanie to jest tak intensywne, że trudno nam je sobie wyobrazić.
Aby lepiej zrozumieć duchową atmosferę, w jakiej ludzie Azji wiążą problemy swojej codzienności z tego rodzaju nastawieniem, trzeba podkreślić zjawisko o kapitalnym znaczeniu, do którego sprowadza się najprawdopodobniej owa zasadnicza różnica między cywilizacją zachodnią a wschodnią; tędy przebiega linia graniczna, właściwie nieprzekraczalna.
W naszym społeczeństwie konsumpcyjnym – obojętnie, czy traktujemy to określenie pozytywnie, czy pejoratywnie – od dnia narodzin aż do śmierci, na wszystkich poziomach ludzkiej aktywności zasadnicze jest pytanie: „Co mogę mieć? Nabyć, zdobyć, posiąść. Dobra materialne, sukces, szansę, zaszczyty, władzę, sławę, powodzenie w miłości, prestiż, zawód, rodzinę, zdrowie, dom, przyjaciół, no i jeszcze kulturę, wiedzę, erudycję. Co mogę mieć, zachować, pomnożyć?”.
Do tego sprowadza się dręczący nas obsesyjnie problem, który leży u podłoża wszelkich naszych motywacji.
Wystarczy tylko uprzytomnić sobie, jakie wzorce ma nam do zaproponowania nasz model. Przywódcy polityczni, supermeni biznesu, gwiazdy kina i teatru, sławni artyści lub uczeni, mistrzowie sportu, bohaterowie powieści kryminalnych lub komiksów, wszelkiej maści idole są ucieleśnieniem triumfu i gloryfikacji Posiadania. Wszyscy oni mogą powiedzieć: „Mam najwięcej władzy, mam najwięcej pieniędzy, mam najwięcej rekordów, dyplomów i umiejętności, a nawet – mam największą na świecie miłość, a także – dlaczegóż by nie? – przeżywam najstraszniejszy dramat, mam najokropniejszą chorobę”. Waloryzacja odbywa się wyłącznie przez pryzmat „mieć”.
Co więcej: wszechobecna dzisiaj reklama przekonuje, że jeśli chcesz być dynamiczny, uwodzicielski, szczęśliwy, usatysfakcjonowany i na luzie, musisz mieć taką, a nie inną markę danego produktu.
Dla kultury Wschodu decydujące pytanie brzmi nie „Co mogę mieć?”, lecz „Kim mogę być?”.
Nie ma tutaj mowy o stawianiu przed sobą wzorca superszefa, supermena finansów, bohatera, championa we wszelkich odmianach. Wprost przeciwnie, ideałem jest postać Mędrca, ubogiego i nagiego, który żyje w stanie całkowitej wewnętrznej wolności i doskonałego szczęścia. To przed nim korzą się książęta i magnaci, ponieważ on właśnie jest uosobieniem najwyższego z możliwych spełnień człowieka.
Dodajmy jeszcze, że Mędrzec oglądany z tej perspektywy nie rezygnuje z niczego, wprost przeciwnie: to on, osiągnąwszy stan najwyższej rzeczywistości, jest nieporównywalnie bogatszy niż żyjący w największym przepychu nabab. Z kolei my, pozostając we władzy naszych iluzorycznych i cząstkowych zaangażowań, naszych infantylnych pożądań i ciągłych konfliktów, wyrzekamy się nieustannie życia w cudowności i w szczęściu, wyrzekamy się Boga.
„Kim jestem?”. Niezależnie od poszukiwań i metod poszczególnych szkół, sekt czy sposobów uprawiania ascezy, to pytanie – z pozoru proste i banalne – jest podstawą i kluczem do całej kultury Wschodu, do właściwych jej dróg prowadzących do wewnętrznego wyzwolenia i rzeczywistego poznania, które nazywają się joga, vedanta, tantryzm, tao, zen – żeby przytoczyć tylko najgłośniejsze z nich.
Uprawianie chińskiej astrologii w tym kontekście może nas początkowo zbijać z tropu. Azjata nie myśli: „Mam takie właśnie predyspozycje, zdolności czy słabe strony nierozerwalnie związane z moim horoskopem”, lecz raczej: „W jaki sposób mogę być Tygrysem, Kozą albo Psem we wszystkich okolicznościach mojego życia”.
Skłonności i tendencje nie są nigdy przedmiotem jakiegokolwiek „posiadania” w sensie, o jakim mówimy na co dzień: „Mam taką zaletę albo taką wadę”. Chodzi tu raczej o ukierunkowanie skłaniające do swobodnego posuwania się naprzód, uważnie i rytmicznie, do puszczenia się w jakiś poetycki taniec losu ze świadomością, że każde zwierzę porusza się własnym tanecznym krokiem, w piruetach i podskokach opracowanych według własnych zasad choreografii.
I ten niuans powinien być dostrzeżony przez wszystkich, którzy pragną osobistego rozwoju, lecz nie za cenę błędów i kręcenia się w kółko po olbrzymiej przestrzeni migotań i przebłysków życia.
Jin i Jang
Jin i Jang symbolizują dwie jednocześnie antagonistyczne i wzajem się uzupełniające zasady. Nieustająca gra, jaka toczy się między nimi, i stałe podleganie przemianom stanowią fundament, zasadniczą osnowę wszechświata w działaniu. Przedstawiają one odwieczne związki przeciwieństw: Pozytywne – Negatywne, Tak – Nie, Białe – Czarne, Dzień – Noc, Pełnia – Pustka, Aktywne – Pasywne, Męskie – Żeńskie itp. Każdy z członów opozycji zawiera w sobie zalążek drugiego. Oto dlaczego mężczyzna (Jang) ma w sobie pierwiastek kobiecy (Jin), a kobieta (Jin) – pierwiastek męski (Jang).
Związek Jin – Jang jest nierozerwalny i zmienny ze swej natury, jako że każdy z tych dwóch członów spełnia równocześnie rolę przeciwieństwa i uzupełnienia. Tę właśnie prawdę wyraża widoczna obok tradycyjna figura.
W chwili kiedy Jang, pierwiastek aktywny, oznaczony kolorem białym znajduje się w apogeum (w części poszerzonej), Jin, pierwiastek pasywny (oznaczony kolorem czarnym) niepostrzeżenie wchodzi na jego miejsce (w części najcieńszej) i na odwrót.
Jin i Jang w żadnym przypadku nie mają wartości moralnej: jedno nie jest lepsze czy gorsze od drugiego. Zachodząca pomiędzy nimi opozycja jest równie konieczna i w niewielkim stopniu konfliktowa, jak opozycja ręki lewej do prawej podczas klaskania.
Typy Jin i Jang
Szczur , Bawół ,Kot , Małpa , Pies , Dzik są Jin.
Tygrys , Koń , Smok , Wąż , Koza , Kogut są Jang.
Człowiek typu Jin
Wygląd:
Człowiek typu Jin zwykle bywa postawny, średniego wzrostu, muskularny, niebywale odporny fizycznie i cieszy się dobrym zdrowiem. Ma na ogół twarz okrągłą, na której dość rzadko jawi się uśmiech.
Psychologia:
Człowiek typu Jin jest przede wszystkim zaabsorbowany sobą samym; ma tendencję do kręcenia się wokół własnego pępka. Spokojny w zachowaniu, ulega zmianom nastrojów w zależności od otoczenia i aury. Ma dużą wiarę we własne siły, lecz odczuwa lęk przed porażką.
Towarzyski, życzliwy, jest optymistą w stosunku do siebie i do innych. Prowadzi życie aktywne, jest pragmatyczny i rzeczowy we wszystkim, do czego się weźmie.
Człowiek typu Jang
Wygląd:
Tusza przeciętna, sylwetka przeważnie wysmukła, strzelista. Ma twarz uśmiechniętą, lubi żywe kolory. Zdrowie – delikatne, powinien o nie dbać, zanim zajdzie potrzeba leczenia.
Psychologia:
Człowiek Jang jest indywidualistą poszukującym własnej drogi i sposobów ewolucji, nierzadko uprawia medytację. Jest inteligentny, niezależny, niekiedy żyje samotnie. Nie ma poczucia hierarchii, najważniejszą wartością dla niego jest wolność. Od przebywania w tłumie woli odosobnienie i kontakt z naturą. W przeciwieństwie do typu Jin poszukuje równowagi wewnętrznej w sobie samym, a nie przez innych ludzi.
Towarzysz drogi
Czy odczułeś subtelną obecność jakiegoś innego „ja”, z którym raz żyjesz w zgodzie, raz w konflikcie, które czasem Cię krytykuje, a czasem zachęca do działania? To właśnie jest Towarzysz Drogi.
Zdarza się, że bywa natrętny i oszukuje, często zakłóca Twoje przyzwyczajenia, komfort moralny i duchowy. Z takim podwójnym wnętrzem życie jest mniej monotonne, a podróżujący zwiększa swe szanse na dotarcie do określonego celu. Zresztą mniejsza o cel, liczy się sama podróż. W największym niebezpieczeństwie wywodzącym się ze snu dobrze jest mieć kompana zdolnego do podtrzymania Cię w „stanie przebudzenia”, Towarzysza, który jeśli zajdzie potrzeba, zburzy Twoje punkty odniesienia, podepcze tajemne ścieżki i zerwie wielką zasłonę iluzji.
Niejednokrotnie Towarzysz Drogi i Ty jesteście spod tego samego znaku. Jest to w pewnym sensie Twój brat bliźniak; w takim wypadku musisz zdawać sobie sprawę z tego, że zrzuci na Ciebie całą odpowiedzialność, a Twoje życie będzie jakby podwójne, zawierając pierwiastki Jin i Jang. Zresztą i tak nosisz w sobie dwanaścioro zwierząt. Ruszaj więc w drogę na poszukiwanie wielkiej przygody, w piękną podróż, podczas której napotkasz harmonijnie powiązane ze sobą rzeczy wzniosłe i groteskowe, ulotną rzeczywistość i marzenia.
Chiński znak twojej godziny urodzin
Towarzysz Drogi jest pewnego rodzaju ascendentem związanym z Twoją godziną narodzin, innym zwierzęciem należącym do cyklu dwunastu chińskich symboli. Towarzysz ten dotrzymuje Ci kroku, gotów zawsze służyć pomocą, usuwać z Twojej drogi zasadzki i sidła. Wierny dobroczynny cień, który sprawia, że niemożliwe staje się możliwym.
Jest jakby Twoim dopełnieniem: ze swym nieskazitelnym charakterem, dążeniami i odmienną psychiką, będzie jednocześnie świadkiem Twojego życia i aktorem, aniołem stróżem i adwokatem diabła.
Chiński znak Towarzysza Drogi określony jest podobnie jak w astrologii zachodniej – godziną urodzin. Różnica dotyczy jedynie obliczeń – których dokonuje się tradycyjnie, tzn. nie według czasu lokalnego, ale pekińskiego.
Przede wszystkim należy ustalić godzinę Twoich urodzin według czasu słonecznego (czas na południku Greenwich). Będzie to podstawa dalszych obliczeń. Posłużmy się następującym przykładem: urodziłeś się 9 marca 1958 r. o godz. pierwszej nad ranem. Musisz odjąć jedną godzinę, co da godzinę 0 czasu słonecznego.
Poznanie Towarzysza Drogi, czyli chińskiego znaku towarzyszącego, umożliwi Ci poniższym zestawieniem, uwzględniającym zależności między godzinami i znakami. Każdy znak koresponduje z dwiema godzinami.
.
.
Urodziłeś się między godziną,
Twoim Towarzyszem jest:
23 i 1
Szczur
1 i 3
Bawół
3 i 5
Tygrys
5 i 7
Kot
7 i 9
Smok
9 i 11
Wąż
11 i 13
Koń
13 i 15
Koza
15 i 17
Małpa
17 i 19
Kogut
19 i 21
Pies
21 i 23
Dzik
.
.
Twój żywioł
Astrologię chińską wyróżnia pięć żywiołów, które związane są z latami, godziną urodzin i znakami zwierząt. Oto one: Woda, Drewno, Ogień, Ziemia, Metal. Kolejność w jakiej po sobie następują, jest w istocie porządkiem, w jakim powstają: Woda tworzy Drewno, Drewno Ogień, Ogień Ziemię. Ziemia rodzi Metal, Metal Wodę itd. Te pięć żywiołów to najważniejsze siły wpływające na świat, tworzące integralną część całego chińskiego horoskopu.
Istnieją jeszcze żywioły stałe, niezmienne, które wiążą się z następującymi znakami i godzinami.
Godziny
Znak
żywioł
23-1
Szczur
Woda
1-3
Bawół
Woda
3-5
Tygrys
Drewno
5-7
Kot
Drewno
7-9
Smok
Drewno
9-11
Wąż
Ogień
11-13
Koń
Ogień
13-15
Koza
Ogień
15-17
Małpa
Metal
17-19
Kogut
Metal
19-21
Pies
Metal
21-23
Dzik
Woda
Każdy z pięciu żywiołów ma znaczenie odrębne, które nadaje odmienny charakter Twojemu znakowi.
Woda
synonim zimna bardziej niż płodności, zamknięcia w sobie. Jest to woda stojąca, która skrywa głębokie tajemnice.
Drewno
synonim łagodności, równowagi, harmonii, sił twórczych, wyobraźni.
Ogień
synonim żaru, namiętności, żywotności, entuzjazmu. Płonie, oświetla, przekształca w każdym znaczeniu tego słowa. Może być ogniem zewnętrznym lub wewnętrznym...
Ziemia
synonim materializmu, trwałości, bezpieczeństwa, płodności
Metal
synonim cięcia, surowości, silnej woli, przenikliwości.
