Credo czyli daję serce ebook

Parafianom

Wstęp

Od czasów starożytnych Kościół przechowuje, strzeże, uczy i wyznaje wiarę, przekazywaną sakramentalnie przez chrzest. Wyraża w tym swoją apostolskość, manifestuje jedność oraz pogłębia chrześcijańską świadomość. W Credo ukazuje się bowiem „jedna droga zbawienia, wiodąca przez cały świat” (por. KKK 172-174). Kościół jako „filar i podpora prawdy” (1 Tm 3, 15) wiernie zachowuje pamięć o słowach i czynach Chrystusa. Komunia w wierze potrzebuje wspólnego języka wiary, normatywnego dla wszystkich i jednoczącego, dlatego tak ważne są formuły Credo, które pozwalają przyswajać, wyrażać indywidualnie oraz celebrować we wspólnocie wiarę (por. KKK 170).

W ciągu wieków w odpowiedzi na potrzeby czasu sformułowano wiele symbolów wiary. Wśród nich dwa zajmują szczególne miejsce w życiu Kościoła: Symbol apostolski oraz Symbol nicejsko-konstantynopolitański. Symbol apostolski w pewnym sensie stanowi najstarszy katechizm rzymski, gdyż jest streszczeniem wiary Apostołów. Symbol nicejsko-konstantynopolitański jest natomiast rozbudowany i przez to bardziej szczegółowy.

Duże znaczenie ma wypowiadanie wyznania wiary w zgromadzeniu liturgicznym, gdzie Kościół przypomina i uobecnia zbawcze czyny i słowa. W ten sposób doświadcza rzeczywistej obecności Boga i tworzy wspólnotę. Jednak również prywatne wyznanie wiary np. w czasie codziennej modlitwy jest ważne dla życia chrześcijańskiego. Wiara to dar i łaska, ale trzeba poznać, na ile to możliwe, przedmiot wiary. Rozważanie artykułów Credo, to uzasadnienia wiary i próba pogodzenia wiary z rozumem. Trafnie wyraził to św. Augustyn: uwierz, abyś zrozumiał – oraz – zrozum, abyś uwierzył. Pomocą w lepszym i pełniejszym zrozumieniu poszczególnych artykułów Credo jest publikacja ks. Janusza Chyły.

Autor każdy artykuł wyznania wiary uczynił tematem rozważania, a właściwie oddzielnego eseju teologicznego. W refleksji ks. Chyły można dostrzec z jednej strony precyzję i jasność poglądów, a z drugiej strony fascynuje „giętkość” języka. Połączenie rzeczowości i kompetencji teologicznej z pięknym i komunikatywnym językiem, to ogromny walor publikacji. Przyznam się, że przeczytałem książkę ks. Janusza z wielkim zainteresowaniem i jestem przekonany, że dla wielu czytelników będzie ona pomocą w rozwoju wiary, ale też intelektualną przygodą. Będzie ona również cenną pomocą w przekazie wiary dla duszpasterzy, katechetów i ewangelizatorów. Wszak wielu zastanawia się, jak dziś w sposób zrozumiały i przekonujący mówić o Bogu. Można również książkę ks. Janusza potraktować jako lekturę duchową i ucztę intelektualną dla każdego człowieka szukającego uzasadnienia i pogłębienia swojej wiary. Niniejsza publikacja stanowi udaną próbą przedstawienia poważnych spraw wiary w sposób przystępny dla współczesnego człowieka.

Niech o mądrości i przenikliwości rozważań ks. Janusza Chyły świadczy wyjaśnienie jednego z przymiotów Boga, jakie Autor zwarł na kartach książki: Wszechmoc, jedyny z Bożych przymiotów wymieniony w Credo, nie oznacza, że Bóg jest reżyserem każdego szczegółu ludzkiego życia. Podzielił się z nami wolnością, a przyrodzie dał prawa, które mamy szanować... Towarzyszy nam we wszystkim... Wybiera zatem własne uniżenie zamiast przemocy „ręcznego sterowania” dziejami świata. Proste, a jakże piękne wyjaśnienie. Uważny czytelnik znajdzie w książce znacznie więcej ciekawych i zmuszających do zadumy rozważań. Gratuluję ks. Chyle kolejnej ciekawej i potrzebnej publikacji. Życzę również wielu następnych osiągnięć – niech się nie wyczerpie dzban mąki ani nie opróżni baryłka oliwy (por. 1 Krl 17, 14. 16).

bp Wiesław Śmigiel

Wierzę

Każdy w coś lub komuś wierzy. Nie sposób wyobrazić sobie życia bez tak szeroko rozumianej wiary. W nauce, w relacjach międzyludzkich wiele spraw przyjmowanych jest „na wiarę”. A bywa, że osoby deklarujące niewiarę w Boga, wierzą w więcej rzeczy niż ci, którzy podzielają wiarę Kościoła. Horoskopami, talizmanami, przeróżnymi zabobonami próbują wypełnić pustkę powstającą po odrzuceniu Boga. Próby te jednak skazane są na niepowodzenie. Wszystko co człowiek poznaje, wytwarza i posiada jest zbyt małe, aby zastąpiło Boga.

Gdy w każdą niedzielę podczas liturgii, a w modlitwie osobistej częściej, wyznajemy wiarę, to odnosi się ona do dwóch rzeczywistości. Pierwsza to uznanie istnienia Boga, a druga – jeszcze ważniejsza, to zależność od Niego. Nie wierzymy tylko w Boga, ale nade wszystko Bogu. Temu, który w Jezusie Chrystusie najpełniej wyznał nam miłość.

Według Katechizmu wiara jest „osobowym przylgnięciem człowieka do Boga; równocześnie i w sposób nierozdzielny jest ona dobrowolnym uznaniem całej prawdy, którą Bóg objawił” (KKK 150).

Łaciński czasownik credere (wierzyć, stąd credo – wierzę) składa się z dwóch słów: cor – serce i dare – dawać. Wierzyć, to dać serce. Może je oddać czemuś lub komuś. Duchowa głębia człowieka jest tak wielka, że żadna rzecz, a nawet człowiek nie są w stanie jej zapełnić. Może to uczynić tylko Bóg.

Wiara jest kluczem otwierającym dostęp do pozostałych treści wyznawanych w Symbolu Wiary, a także celebrowanych w liturgii, realizowanych w życiu i zawartych w modlitwie. Bez niej wypowiadane słowa są pustymi deklaracjami, nawet jeśli rozum podpisuje się pod nimi. Aby wiara była zażyłą relacją, potrzebuje pokarmu – Słowa Bożego, sakramentów i doświadczenia. Wówczas wzrasta, krzepnie i uzdalnia do świadectwa.

Ojciec

Dostępne w wersji pełnej

Jeden Bóg

Dostępne w wersji pełnej

Wszechmogący

Dostępne w wersji pełnej

Stworzyciel nieba i ziemi

Dostępne w wersji pełnej

Rzeczy widzialne

Dostępne w wersji pełnej

Niewidzialny świat

Dostępne w wersji pełnej

Jeden Pan

Dostępne w wersji pełnej

Jezus

Dostępne w wersji pełnej

Chrystus

Dostępne w wersji pełnej

Syn Boży

Dostępne w wersji pełnej

Jednorodzony

Dostępne w wersji pełnej

Bóg z Boga

Dostępne w wersji pełnej

Bóg prawdziwy

Dostępne w wersji pełnej

Zrodzony, a nie stworzony

Dostępne w wersji pełnej

Współistotny Ojcu

Dostępne w wersji pełnej

Przez Niego wszystko się stało

Dostępne w wersji pełnej

Dla nas zstąpił z nieba

Dostępne w wersji pełnej

Za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało

Dostępne w wersji pełnej

Maryja

Dostępne w wersji pełnej

Dziewica

Dostępne w wersji pełnej

Stał się Człowiekiem

Dostępne w wersji pełnej

Ukrzyżowany również za nas

Dostępne w wersji pełnej

Pod Poncjuszem Piłatem

Dostępne w wersji pełnej

Został umęczony

Dostępne w wersji pełnej

Pogrzebany

Dostępne w wersji pełnej

Zmartwychwstał

Dostępne w wersji pełnej

Dzień trzeci

Dostępne w wersji pełnej

Jak oznajmia Pismo

Dostępne w wersji pełnej

Wstąpił do nieba

Dostępne w wersji pełnej

Siedzi po prawicy Ojca

Dostępne w wersji pełnej

Powtórnie przyjdzie w chwale

Dostępne w wersji pełnej

Boży sąd

Dostępne w wersji pełnej

Królestwo bez końca

Dostępne w wersji pełnej

Duch Święty

Dostępne w wersji pełnej

Duch Święty Panem i Ożywicielem

Dostępne w wersji pełnej

Duch od Ojca i Syna pochodzi

Dostępne w wersji pełnej

Wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę

Dostępne w wersji pełnej

Mówił przez proroków

Dostępne w wersji pełnej

Kościół

Dostępne w wersji pełnej

Jeden Kościół

Dostępne w wersji pełnej

Kościół święty

Dostępne w wersji pełnej

Kościół katolicki

Dostępne w wersji pełnej

Kościół apostolski

Dostępne w wersji pełnej

Jeden chrzest

Dostępne w wersji pełnej

Odpuszczenie grzechów

Dostępne w wersji pełnej

Wskrzeszenie umarłych

Dostępne w wersji pełnej

Życie wieczne

Dostępne w wersji pełnej

Przyszły świat

Dostępne w wersji pełnej

Amen

Dostępne w wersji pełnej

NIHIL OBSTATks. Józef Pick Cenzor ksiąg religijnych Starogard Gd., dnia 11 kwietnia 2017 r.

IMPRIMATUR † Ryszard Kasyna Biskup Pelpliński L.dz. 377/2017/K.Ord. Pelplin, dnia 14 kwietnia 2017 r.

© Copyright byks. Janusz Chyła, 2017

Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o.

ul. Biskupa Dominika 11, 83-130 Pelplin

tel. 58 536 17 57, fax 58 536 17 26

[email protected]

www.bernardinum.com.pl

ISBN 978-83-8333-027-3

Na zlecenie Woblink

woblink.com

plik przygotował Karol Ossowski