monikaskabara
Ahoj szczury lądowe!
Pierwsza część jeszcze dobrze nie ostygła na moim czytniku, a już załadowała się tam druga. Mimo, że Cruz okrutnie narozrabiał w poprzednim tomie, to i tak moje serduszko łajdak podbił. No nie da się tego łachudry nie polubić.
Ale ale… co tu się działo w tej części! Jeśli pierwszy tom sprawiał, że rwałam włosy z głowy, to „Żądze” zmiotły moją szczękę do poziomu ziemi. No tego się nie spodziewałam, ale taki właśnie jest urok książek Pauliny Jurgi – czytelnik może sobie roić w głowie jakieś mary, przypuszczenia, a tu wchodzi ona z przepaską na oku i nasze wymysły przeciąga pod kilem niwecząc je i tyle.
Kompletnie nie spodziewałam się, że historia zatoczy się w takim kierunku! Czy żałuję? A gdzież tam! Było przaśnie, pysznie i cholernie gorąco! Oj tak! Cruz i pewna dziewoja o ognistych włosach zawojowali nie tylko morskie wody, ale i moją głowę na tyle, że po lekturze wysłałam autorce totalnie chaotyczną wiadomość i byłam gotowa sprzedać jej kawałek mojej wątroby, ...
