Dobry pies / Oskarżony pluszowy miś książka papierowa

Dobry pies
Obaj byli na szczycie. Obaj są na dnie. Obaj stają się swoją drugą szansą.
Wzruszająca i zabawna powieść na dwa głosy: faceta i psa.

„Nie wyglądał najlepiej. Wielkie uszy, sztywne włosy. Zaczynał siwieć na pysku. Taki typ, co to od jakiegoś czasu żyje z dala od ludzi; może nawet nigdy się z nikim nie zaprzyjaźnił.
Nasze oczy się spotkały, ale potem odwrócił wzrok. Beta wobec mnie, alfy. Ale w tym krótkim spojrzeniu dostrzegłem coś, co rozpoznawałem. Może wychwyciłem, że pod szorstką powierzchownością kryje się serce jak moje, wcale nie takie z kamienia. Trzeba być twardym, żeby żyć na tym świecie. Ten poznaczony bliznami gość to rozumiał i na tej podstawie podjąłem decyzję. Pasował do mnie. Dlatego zamerdałem ogonem”.
Adam March zdobył wszystko. Ma pieniądze, pozycję, piękną żonę i córkę. Nigdy nie miał skrupułów ani wyrzutów sumienia. I w jednej chwili traci wszystko. Ale właśnie na samym dnie spotyka bratnią duszę… w ciele pozbawionego sentymentów czworonożnego wojownika.
Razem odkrywają prawdziwe znaczenie słów miłość, dobroć, przyjaźń, szacunek i odkupienie.

Oskarżony pluszowy miś
Pluszowy bohater to Kubuś Puchatek wtrącony w świat z Procesu Kafk i”. „NEW YORK TIMES”
Wzruszająca i pełna humoru opowieść o poszukiwaniu miłości w świecie, do którego się nie pasuje.
I satyra na bezduszność, uprzedzenia i głupotę tego świata.
Samotny, odrzucony pluszowy miś ożył. I zaczął szukać wolności i miłości.
A gdy je znalazł, stracił najukochańszą istotę.
A potem został schwytany przez oddział antyterrorystyczny i trafi ł na ławę oskarżonych. Zarzucono mu 9678 zbrodni: terroryzm, zdradę, spisek, zamach stanu, zabójstwo, czarną magię, satanizm... Zażądano kary śmierci.
Miś nie pojmuje parodii procesu, groteskowego sądu, nagonki ludzi, dla których jest ucieleśnieniem wszelkiego zła. Został wrogiem publicznym numer jeden. A przecież tylko chciał być sobą, być szczęśliwy i miał marzenia...
Wrzucony w tryby machiny absurdu i paranoi miś ucieka w swoje wspomnienia czasów, gdy był kochany. I tęskni za miłością - która potrafi stworzyć byt z niebytu.
„Tyle razy chciałem zamknąć oczy na zawsze, ale miałam do ofiarowania miłość i wciąż ją mam. Dlaczego, dlaczego, dlaczego? Na przekór wszystkiemu. Dlaczego zostałem powołany do życia i dlaczego kocham? Co takiego we mnie trzyma mnie przy życiu? Na przekór wszystkiemu: przy życiu trzyma mnie moje serce – nic na to nie poradzę”.