Pani_Psycholog
Wiele cennych informacji, których nie ma w debacie publicznej. A szkoda, bo to fakty poparte badaniami naukowymi, podane kulturalnie i bez krzyku.
Każdy powinien poświęcić te kilkanaście minut i zapoznać się z materiałem.
9,99 zł
9,99 zł
lub
-50%
Zbieraj punkty w Klubie Mola Książkowego i kupuj ebooki, audiobooki oraz książki papierowe do 50% taniej.
Dowiedz się więcej.
Dowiedz się więcej.
- Wydawca: Eureka
- Kategoria: Literatura popularnonaukowa•Nauki humanistyczne
- Język: polski
Odpowiedzialna pomoc zamiast ideologii.
Jak pomóc dziecku, które chce zmienić płeć?
Jak chronić dzieci przed manipulacjami aktywistów transseksualnych?
Czy należy używać "preferowanych zaimków" i nowych imion?
Jak budować w dziecku poczucie własnej wartości?
"Gdyby gwałtowny wzrost liczby osób transseksualnych był wynikiem większego przyzwolenia społecznego, gdzie mamy grupy trzydziesto, czterdziesto, pięćdziesięcio, sześćdziesięcio i siedemdziesięcio - latków, identyfikujących się jako osoby transseksualne?
Dlaczego widzimy to tylko u nastolatków i młodych dorosłych nadmiernie zanurzonych w mediach społecznościowych?"
Miriam Grossman, Lost in Trans Nation: A Child Psychiatrist's Guide Out of the Madness
"Szereg badań wskazuje, że prawie 70 procent dzieci, które doświadczają dysforii płciowej w dzieciństwie – a których się w dysforii nie utwierdza ani nie przeszły tranzycji społecznej - w końcu z niej wyrasta."
"Nawet najwybitniejsi profesjonaliści nie są chronieni przed aktywistowską tłuszczą. Wsiadaj na pokład "terapii afirmatywnej" albo strać pracę, a nawet prawo wykonywania zawodu"
Abigail Shrier "Nieodwracalna krzywda"
"Na krótko przed osiemnastką poszedłem do pewnej poznańskiej psycholożki. Była znana w środowisku transseksualistów. (…) Wyjaśniłem jej, że od kilku lat otrzymuję „na czarno” blokery dojrzewania i hormony, od osoby transseksualnej poznanej w Internecie, oraz że moi rodzice o tym nie wiedzą. Nie zmartwiło jej to, przeciwnie. Wyraziła entuzjazm, że mogłem od tak młodego wieku „być sobą”. Powiedziała też, że w razie pytań sądu powinienem mówić, że chodziłem do niej na wizyty przez dłuższy czas, a nie tylko dwa razy – czyli tak, jak było naprawdę – oraz abym nie mówił, że brałem hormony od Ewy. Zwyczajnie namówiła mnie do kłamstwa."
Łukasz Sakowski, "Moja historia cofnięcia zmiany płci. Tranzycja i detranzycja" https://www.totylkoteoria.pl/tranzycja-detranzycja-zmiana-plci/
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
Liczba stron: 56
5,0 (1 ocena)
Oceny przyznawane są przez użytkowników Legimi, systemów bibliotecznych i innych serwisów partnerskich. Przyznawanie ocen premiowane jest punktami Klubu Mola Książkowego.
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.
Sortuj według:
Popularność
Podobne
Eureka
Dyrektor projektów wydawniczych
Maciej Marchewicz
ISBN 9788380799844
Copyright © Paulina Kwietkiewicz wraz zespołem psychoterapeutów
Copyright © Fronda PL Sp. z o.o.
Warszawa 2024
jest marką wydawnictwa Fronda
WydawcaFRONDA PL, Sp. z o. o.ul. Łopuszańska 3202-220 Warszawatel. 22 836 54 44, 877 37 35 faks 22 877 37 34e-mail: [email protected]
www.wydawnictwofronda.pl
www.facebook.com/FrondaWydawnictwo
www.twitter.com/Wyd_Fronda
Przygotowanie wersji elektronicznejEpubeum
Drodzy Rodzice i Nauczyciele,
Piszemy do Was jako osoby, które z głębi serca troszczą się o dobro najmłodszych Polaków. W ostatnich latach obserwujemy zaskakujący wzrost zaburzeń zdrowia psychicznego wśród dzieci i młodzieży, w tym niespotykany wcześniej trend identyfikowania się jako osoba płci przeciwnej. Trend ten jest szczególnie niebezpieczny, bo często prowadzi do trwałego okaleczenia fizycznego dzieci.
W głowach rodziców, a także specjalistów zdrowia psychicznego, kłębią się setki pytań:
•Co robić, gdy dziecko chce zmienić płeć?
•Jakie są przyczyny tego groźnego zjawiska?
•W jaki sposób niekontrolowany dostęp do Internetu może pogłębiać problem?
•Jak pomóc swojemu dziecku, które znalazło się pod wpływem aktywistów, wykorzystujących mechanizmy manipulacji podobne do tych znanych z działania sekt?
•Po której stronie sporu o zaimki stanąć?
•Jak chronić swoje dziecko przed tego typu niebezpieczeństwami?
Na te i inne pytania chcemy odpowiedzieć w poradniku, który właśnie oddajemy do Państwa rąk. Jesteśmy przekonani, że rodzice świadomi zagrożenia, ale i wyposażeni w konkretne rozwiązania, są w stanie powstrzymać okaleczanie i krzywdzenie swoich dzieci. Broszura pełna praktycznych porad i wskazówek ma również wesprzeć rodziców i pokazać, że nie są sami.
Warto pamiętać, że nasze dzieci, nawet jeśli są zagubione, mają ogromny potencjał uczenia się i całe życie przed sobą. Z właściwym wsparciem są w stanie zrozumieć i poradzić sobie z zagrożeniami.
Wierzymy, że razem możemy stworzyć bezpieczne środowisko dla naszych dzieci, w którym będą mogły rozwijać się i uczyć, nie narażając swojego zdrowia psychicznego.
Paulina Kwietkiewicz z zespołem psychoterapeutów
Transseksualizm to diagnoza, transaktywizm to ideologia.
1. Co to jest transpłciowość?
1.1. Definicje
Zaburzenia identyfikacji płciowej zaczynają się w dzieciństwie
Według ekspertów zaburzenia związane z odczuwaniem płci rozpoczynają się zazwyczaj we wczesnym dzieciństwie (zawsze przed dojrzewaniem) i charakteryzują się uporczywym głębokim niezadowoleniem z własnej płci wraz z chęcią posiadania cech płci przeciwnej.
„Cechują się stałym zainteresowaniem ubraniem i postępowaniem płci przeciwnej i odrzuceniem własnej płci. Rozpoznanie wymaga ustalenia głębokich zaburzeń identyfikacji płci; nie wystarczy stwierdzenie u dziewczynek zachowania chłopięcego, a u chłopców zachowania dziewczęcego. Tego rozpoznania nie należy stawiać u osoby na początku lub podczas pokwitania1”.
W zdecydowanej większości przypadków (sięgającej 85 proc., a nawet 98 proc.) zaburzenie tożsamości płciowej w okresie dzieciństwa i dojrzewania mija samoistnie2.
Zwykle problemy mijają po zakończeniu okresu dojrzewania, o ile dziecko nie jest aktywnie zachęcane do odgrywania roli płci przeciwnej.
Zespół nagłej dysforii płciowej to nowe zjawisko
Choć jeszcze w początkach XXI wieku zaburzenie tożsamości płciowej (dysforii płciowej) u nastolatków było rzadkością, dziś występuje gwałtowny wzrost deklaracji transseksualnych szczególnie wśród nastoletnich dziewcząt.
W niektórych krajach zachodnich szybko przybywa dzieci i nastolatków utożsamiających się jako transseksualne lub „niebinarne”. Wzrost ten przekracza w Wielkiej Brytanii 2400 proc., we Włoszech 7000 proc., a w Szwecji 19000 proc. w ciągu dekady3.
Z historycznego punktu widzenia kiedyś dysforia płciowa dotyczyła niewielkiej części populacji (niecałe 0,01 proc.) i to przede wszystkim chłopców4.
Liczne analizy wskazują, że przyczyny wzrostu tego zjawiska związane są z wpływem grup rówieśniczych, mediów społecznościowych i aktywnością działaczy transseksualnych.
Wpływ rówieśników na wzrost występowania zjawiska jest bezdyskusyjny. Aż 86,7 proc. młodych ludzi deklarujących się jako transseksualiści i biorących udział w badaniu Lisy Littman (2018) należało do grupy przyjaciół, w której jeden lub więcej spośród najbliższych znajomych ujawnił się jako transpłciowy w tym samym czasie.
Istotne było także zanurzenie w świat cyfrowy – rodzice badanych nastolatków przyznali, że przed deklaracją o transpłciowości ich dziecko zwiększyło swoją aktywność w mediach społecznościowych5.
W przypadku aż 86,7 proc. młodych osób deklarujących się jako transpłciowe w badaniach Lisy Littman (2018)6 deklarację tę poprzedził gwałtowny wzrost aktywności w mediach społecznościowych, analogiczna deklaracja transpłciowości w grupie przyjaciół lub jedno i drugie.
Nie istnieje biologiczna podstawa koncepcji „urodzenia się w niewłaściwym ciele”
Mamy dwie płcie – kobieta i mężczyzna. Niezwykle rzadko zdarzają się przypadki interpłciowości (będące skutkiem zaburzeń w obrębie chromosomów płciowych, gruczołów płciowych czy narządów płciowych), jednak są one anomalią. Normą jest dymorfizm – czyli istnienie dwóch płci.
Zmiana płci biologicznej jest niemożliwa
Nie ma uzgodnionych podstaw naukowych do twierdzenia, że ktoś może mieć umysł osoby płci przeciwnej lub urodził się w niewłaściwym ciele. Jedyne, co jest możliwe, to upodobnienie poprzez zabiegi chirurgiczne i interwencję hormonalną ciała człowieka do wyglądu charakterystycznego dla płci przeciwnej.
„O ironio, najlepszym sposobem terapii dysforii płci – i jedynym sposobem terapii, której skuteczność została udowodniona – jest albo niepodejmowanie żadnych działań i pozwolenie, by dziecko naturalnie przechodziło przez okres dojrzewania (czasem nazwane „uważną obserwacją”), albo uważna obserwacja połączona z psychoterapią”.
Kenneth J. Zucker7
Nastolatki cierpią naprawdę, ale nie płeć jest problemem
Dzieci i nastolatki deklarujące się jako transseksualne z reguły doświadczają autentycznych problemów, takich jak zaburzenia ze spektrum autyzmu, traumy, depresja, zaburzenia w obrazie siebie, swojego ciała i poczuciu własnej wartości, problemy w relacji z rodzicami i krewnymi8. Korzystają z rozpowszechnionej w Internecie etykiety po to, by uporządkować swoje doświadczenie.
Jeżeli dziecko lub nastolatek deklarują się jako transseksualne, należy starannie przyjrzeć się rzeczywistemu problemowi leżącemu u podstaw tej deklaracji.
„Jeśli, jak zakładała dr Littman, nagły wzrost występowania tożsamości trans wśród dorastających dziewcząt jest zarażeniem rówieśniczym, to dziewczęta pędzące na oślep ku zmianie płci nie otrzymują leczenia, jakiego najbardziej potrzebują”9.
Przypisy
1. Por. World Health Organisation, ICD-10 Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych 2008, s. 242.
2. Por. Ch. W. Davenport, A follow-up study of 10 feminine boys, „Archives of Sexual behavior”, 1986, 44(1), s. 34–45; K.D. Drummond i in., A follow-up study of girls with gender identity disorder, „Developmental psychology” 2008; R. Green, Gender identity in childhood and later sexual orientation: Follow-up of 78 males, „The American Journal of Psychiatry” 1985, 142(3), 339–341; A. Korte i in., Gender identity disorders in childhood and adolescence: currently debated concepts and treatment strategies, „Deutsches Ärzteblatt International” 2008, 105(48), s. 834–841; P.S. Lebovitz, Feminine behavior in boys: Aspects of its outcome, „American Journal of Psychiatry” 1972, 128(10), s. 1283–1289; J. Ristori i in., Gender dysphoria in childhood, „International Review of Psychiatry” 2016, 28(1), s. 13–20; D. Singh i in., A follow-up study of boys with gender identity disorder, „Frontiers in Psychiatry” 2021, 12, s. 632–784; T.D. Steensma i in., Factors associated with desistence and persistence of childhood gender dysphoria: a quantitative follow-up study, „Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry” 2013, 52(6), s. 582–590; M.S.C. Wallien i in., Psychosexual outcome of gender-dysphoric children, „Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry” 2008, 47(12), s. 1413–1423; K.J. Zucker, Different strokes for different folks, „Child and Adolescent Mental Health Journal” 2016; K.J. Zucker, The myth of persistence: Response to „A critical commentary on follow-up studies and ‘desistance’ theories about transgender and gender non-conforming children” by Temple Newhooket al. (2018), „International Journal of Transgenderism” 2018, 19, s. 231–245.
3. A. Marianowicz-Szczygieł, Wzrost zaburzeń tożsamości płci wśród dzieci i młodzieży – dane z 10 krajów. Możliwe wyjaśnienia, wnioski dla rodziców, „Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio” 2022, 49(1), s. 122–141.
4. A. Shrier, Nieodwracalna krzywda, Kraków 2023, s. 17.
5. Por też A. Shrier, Nieodwracalna krzywda, Kraków 2023, s. 65.
6. L. Littman, Parent reports of adolescents and young adults perceived to show signs of a rapid onset of gender dysphoria, „PLOS One” 2018, 13(8), e0202330, https://doi.org/10.1371/journal.pone.0202330.
7. K.J. Zucker, Debate:Different strokes for different folks, „Child and Adolescent Mental Health Journal” 2020, 25(1), s. 36–37.
8. J.F. Strang, L. Kenworthy, A. Dominska, J. Sokoloff, L.E. Kenealy, M. Berl, K. Walsh, E. Menvielle, G. Slesaransky-Poe, K.E. Kim, C. Luong-Tran, H. Meagher, G.L. Wallace, Increased gender variance in autism spectrum disorders and attention deficit hyperactivity disorder, „Archives of sexual behavior” 2014, 43(8), s. 1525–1533 https://doi.org/10.1007/s10508-014-0285-3; D.E. Shumer, A.L. Roberts, S.L. Reisner, K. Lyall, S.B. Austin, Brief report: autistic traits in mothers and children associated with child’s gender nonconformity, „Journal of autism and developmental disorders2015, 45(5), s. 1489–1494 https://doi.org/10.1007/s10803-014-2292-6; E. Skagerberg, D. Di Ceglie, P. Carmichael, Brief Report: Autistic Features in Children and Adolescents with Gender Dysphoria, „Journal of autism and developmental disorders” 2015, 45(8), 2628–2632 https://doi.org/10.1007/s10803-015-2413-x; J.H. Leef, J. Brian, D.P. VanderLaan, H. Wood, K. Scott, M.-C. Lai, S.J. Bradley, K.J. Zucker, Traits of autism spectrum disorder in school-aged children with gender dysphoria: A comparison to clinical controls, „Clinical Practice in Pediatric Psychology”2019, 7(4), s. 383–395 https://doi.org/10.1037/cpp0000303.
9. A. Shrier, Nieodwracalna krzywda, Kraków 2023, s. 59.
