Jakiego księdza chca ludzie ? ebook

Jakiego księdza chcą ludzie?

Jestem księdzem zakonnym od 25 lat. To dużo i mało. Wystarczająco jednak, aby przekonać się, jakiego księdza oczekują we mnie ludzie, a jakiego nie, zwłaszcza gdy spotykam się z nimi z bliska. Z bliska można pomóc, ale można też zranić, wesprzeć albo rozczarować. Jakiego kapłana tak naprawdę chcą ludzie? Dzielę się tym, czego sam doświadczyłem przez lata, choć wiem, że jest to jedynie subiektywne spojrzenie pewnego księdza.

Chcą księdza ludzkiego

W spotkaniach z ludźmi uderza ich wyczulenie na zwyczajne ludzkie zachowania i gesty. Częściej niż za ładne kazanie, superkonferencję czy pobożnie odprawioną Mszę świętą dziękują za rozmowę, na którą znalazłem czas, że potrafiłem słuchać i że nie patrzyłem na zegarek, że odpisałem na kartkę, e-­maila. Widzą to i czują. Czytają w moich oczach, widzą w wyrazie mojej twarzy, słyszą w moim głosie. Kiedy słyszę: „widzę, że ksiądz jest mocno zajęty”, „przepraszam, że przeszkadzam”, „już sobie pójdę”, pytam siebie, czy byłem wystarczająco dostępny i otwarty, czy nie pokonało mnie zmęczenie albo zniecierpliwienie. Czy nie jestem zbyt zajęty sobą i innymi sprawami, czy nie gubię człowieka. Trzeba sobie wybić z głowy tezę: „Nie mam czasu; tyle spraw na głowie”, bo komu byłoby jeszcze potrzebne moje kapłaństwo, jeśli nie ludziom? Jakie inne sprawy czynią mnie bardziej księdzem niż te, z którymi przychodzą do mnie ludzie! Mijać się z człowiekiem to jeden z największych koszmarów w życiu księdza. I odwrotnie, najwięcej szczęścia z bliska zobaczyłem w ludzkich oczach – po spowiedziach i rozmowach w kierownictwie duchowym. Ludzie są bardzo wdzięczni, ale są też wymagający. Dają do zrozumienia i przypominają, że kiedy spotykam się z nimi, wszystkie inne sprawy nie powinny być ważniejsze, muszą poczekać. Są wyczuleni na swoim punkcie... i przez to uczą mnie wrażliwości na człowieka. Są także dla mnie wyrzutem sumienia, kiedy nie znajduję dla nich wystarczająco dużo czasu, kiedy skupiam się bardziej na sobie niż na nich, kiedy niepotrzebnie przesuwam spotkanie „na jutro”. Sądzę, że jeśli „świeckich” coś zaczyna drażnić w księdzu – to bynajmniej nie kapłaństwo, ale brak ludzkiej wrażliwości, dobroci, pokory, poświęcenia. I wtedy nie wolno nam się obrażać, nawet jeśli nie lubią nas „na zapas” – z powodu innego księdza, który oblał egzamin z człowieczeństwa. Tak. Myślę, że dzisiaj ludzie najbardziej egzaminują księdza z człowieczeństwa. A są dobrzy w tej materii. „Mają nosa”! Braku ludzkiej wrażliwości nie przykryje się habitem czy sutanną. Gdy słowa, gesty, zachowania stają się nieludzkie, lepiej nie ubierać kapłańskiego stroju. Ciąży ludziom. Pociąga natomiast strój księdza „zestrojonego” z jego człowieczeństwem.

Chcą księdza ludzkiego, ale innego

Dostępne w wersji pełnej

Chcą księdza wierzącego

Dostępne w wersji pełnej

Szukają w księdzu ojca

Dostępne w wersji pełnej

Chcą księdza, który ma kontakt z codziennością

Dostępne w wersji pełnej

Chcą takiego prawdziwego księdza

Dostępne w wersji pełnej

Chcą księdza, który przyznaje się do słabości

Chcą księdza ofiarnego

Dostępne w wersji pełnej

Chcą pokornego spowiednika

Dostępne w wersji pełnej

Chcą księdza, który nie ocenia, ale słucha

Dostępne w wersji pełnej

A ja jestem powszedni... razowy ksiądz

Dostępne w wersji pełnej

Modlitwa za kapłanów

Dostępne w wersji pełnej

RedakcjaZofia Smęda

Projekt okładkiArtur Falkowski

Redakcja techniczna i przygotowanie do dru­kuAnita Boroń

Opracowanie i przygotowanie plikuWydawnictwo Salwator

Imprimi potest ks. Piotr Filas SDS, prowincjał

© 2018 eBook Wydawnictwo SALWATOR ISBN 978-83-7580-628-1

Wydawnictwo SALWATOR ul. św. Jacka 16, 30-364 Kraków tel. 12 260-60-80, e-mail: [email protected]