Magia księżycowa ebook

Daj się ponieść mocy

W głębinach naszej podświadomości skryta jest pradawna wiedza o tym, że Księżyc ma prawdziwą moc nad naszymi nastrojami, czynami i życiem. Niestety wielu z nas – nawet ci, których potajemnie zadziwiała jego moc – przekonało samych siebie, że Księżyc nie wpływa na nic innego poza przypływami i odpływami wód.

Dowody wskazują jednak, że Księżyc oddziałuje na nasze zachowanie. Nieprzypadkowo na przykład podczas pełni wzrasta liczba samobójstw i śmiertelnych aktów przemocy. Konkluzja, że Księżyc wpływa na nas inaczej w różnych okresach naszego życia, wydaje się zatem logiczna.

Dzięki tej książce dowiesz się, w jaki sposób fazy Księżyca wpływają na ciebie oraz jak skutecznie korzystać z jego mocy. [W oryginale o Księżycu mówi się she, czyli jak o kobiecie, i jest on omawiany i przedstawiany jako energia żeńska – przyp. tłum.]. Magia księżycowa opisuje dziesiątki sposobów „pracy” z Księżycem, by konstruktywnie ukierunkowywać swoją energię, tym samym oszczędzając sobie czasu i frustracji, zamiast bezużytecznie trwonić ją. Kiedy najlepiej zmieniać swoje życie czy też podejmować zadania wymagające dużego nakładu energii? Dowiesz się tego właśnie z tej książki.

W jaki jednak sposób zanurzyć się w przepływie energii księżycowej, która była tak dobrze znana naszym przodkom? Po przeczytaniu kolejnych rozdziałów, w których omówione zostały poszczególne miesiące i fazy księżycowe, odkryjesz wyjątkowy charakter każdego z tych okresów, przejawiający się w twoim życiu. Następnie nauczysz się, jak korzystać z tego nieustannie zmieniającego się przepływu energii, by twoje działania w życiu codziennym były pełne mocy.

Z Boginią objawiającą się we własnej osobie wpływ Księżyca na życie ludzkie jest tym bardziej rozpoznawany. Życie czasem bywa trudne – dlaczego nie ułatwić go sobie, korzystając z magii Księżyca?

O autorce

Urodziłam się podczas pełni Księżyca w święto Beltane, przy całkowitym zaćmieniu Księżyca, w jednym z najgorętszych dni w roku. Chociaż pochodzę z amerykańskiej rodziny o korzeniach połnocnoirlandzko-niemieckich, w której po obu stronach występowały naturalne zdolności parapsychiczne, nie mówiło się o nich. Od najbliższych, którzy posiadali zdolności parapsychiczne, nauczyłam się raczej dyskryminacji.

Od zawsze miałam bliski kontakt z naturą. Jako dziecko spędzałam długie godziny samotnie na łonie przyrody. Drzewa, zioła i kwiaty są częścią mojego krajobrazu, gdziekolwiek mieszkam. Kocham koty, muzykę, góry, śpiew, strumyki, skały, rytuały i noce przy pełni Księżyca. Z zapałem czytam książki o tematyce historycznej, filozoficznej, mitologicznej, o obyczajach, sztukach magicznych oraz fantastykę. Zgłębiałam wiedzę na temat niemal każdego aspektu New Age – od filozofii Wschodu po Wiccę. Mam nadzieję, że nigdy nie przestanę uczyć się ani rozwijać.

Chociaż mieszkałam w różnych częściach tego kraju – od jednego jego krańca po drugi – obecnie moim miejscem jest Zachodnie Wybrzeże. Nie przepadam ani za dużym audytorium, ani za wystąpieniami publicznymi.

Wiodę raczej spokojne życie, wypełnione pracą w firmie mojego męża, z dwoma kotami Calisto i Finniganem u boku i okazjonalnymi wizytami moich dzieci oraz wnuków. Kolekcjonuję figurki smoków i czarodziejów, kryształy i inne kamienie, no i oczywiście książki. Większość czasu poświęcam na zgłębianie wiedzy na interesujące mnie tematy oraz pisanie. Wydałam osiem książek. Zanim skończę jedną, w mojej głowie trwa praca nad kolejną. Jestem zwyczajną poganką.

Mojej siostrzanej Kapłance, Esther, a zwłaszcza wszystkim pogańskim dzieciom, które pewnego dnia zmienią świat.

Pieśń księżycowa

Wznoszę swe ramiona w pozdrowieniu

Kiedy On pojawia się nocą,

Okrągłe lico Księżyca Tajemnic,

Srebrem błyszczący świetlisty krąg.

Moja dusza odpowiada jego wezwaniu

I marzy o skrzydłach, by wzlecieć,

By szukać jego tajemnego miejsca,

Którego symbolem jest niebo.

Miejsca pełnego sekretów,

Świętych, pradawnych Tajemnic,

Miejsca znanego mi w innych czasach,

Świątyni, w której mądrości nie przyzywa się po imieniu.

Usilnie staram się przywołać w pamięci

Wszystko, czego już się nauczyłam,

Zapomniane Tajemnice Księżyca,

Boginię oraz jej tajemną wiedzę.

Choć me ramiona sięgają ku niebu,

Zwracam się do własnego wnętrza, ku głosowi.

Podążam labiryntem własnego wnętrza,

Ufam sobie.

„Szukaj nie na zewnątrz, lecz głęboko w środku”.

Łagodnie i wyraźnie brzmią słowa.

„Nie trać wiary we mnie przez trzynaście miesięcy,

Święty Rok Matki”.

Obserwuję ją w jego cyklach,

Tak jak i wiele wcieleń wcześniej,

I kroczę jej rozświetloną blaskiem Księżyca ścieżką,

Ku tajemnym drzwiom.

1

Dotyk Księżyca

Porażony lub dotknięty blaskiem Księżyca: będący pod wpływem Księżyca; rozkojarzony, speszony; doświadczający nienaturalnych fantazji (jak przy zdolnościach parapsychicznych).

Nie wiadomo dokładnie, od kiedy ludzie zaczęli obserwować Księżyc, lecz musiało to być u zarania dziejów. Ryt naskalny Wielkiej Bogini z Laussel sprzed około 20 000 lat p.n.e. ukazuje Boginię trzymającą w dłoniach rogi bizona z trzynastoma znakami na nich, symbolizującymi miesiące. W jaskini w Abri du Roc aux Sorciers w Angles-sur-l’Anglin znajduje się duża rycina przedstawiająca trzy kobiety, najprawdopodobniej boginie. Jej powstanie datuje się na okres pomiędzy 13 000–11 000 p.n.e. Te trzy kobiece postacie stojące na bizonie mogą równie dobrze przedstawiać trzy fazy Księżyca.

Słońce było stałym punktem odniesienia dla człowieka u zarania dziejów, z wyjątkiem jego okresowych wschodów i zachodów za horyzontem, lecz Księżyc był tajemniczy, zmieniający swe oblicza i kształty, zatrzymywał i obdarzał swym blaskiem w czasie ciemnych godzin nocnych. Miesiączkujące kobiety szybko nauczyły się obliczać cykle Księżyca, tworząc w ten sposób pierwszy kalendarz. Słońce natomiast nie okazało się pomocne w dzieleniu czasu na jednostki mniejsze niż pory roku. Odliczanie od jednej fazy Księżyca przez cały cykl i z powrotem dało klanom możliwość planowania zebrań i ceremonii religijnych.

Ze względu na swoje umiejętności porozumiewania się z mocą Księżycowej Bogini, kobiety od wieków były strażniczkami kalendarza, kapłankami, uzdrowicielkami oraz doradczyniami klanów. Mężczyźni nauczyli się odczytywać zmiany faz Księżyca zgodnie z porami roku dla potrzeb rolniczo-łowieckich. Wszyscy ludzie pierwotni wiedzieli, że nie ma człowieka obojętnego na wpływ Księżyca i jego magiczną moc.

Urodziłam się podczas pełni Księżyca w święto Beltane, przy całkowitym jego zaćmieniu. Od zawsze był on dla mnie bardzo ważny – na długo przed tym, zanim zdałam sobie sprawę, co symbolizuje. Jako mała dziewczynka stawałam w blasku pełni Księżyca, wyciągając ku niemu ramiona i tęskniąc za czymś, czego nie byłam w stanie wyrazić słowami. W mojej rodzinie mówiono o mnie, że zostałam dotknięta przez Księżyc, co dla nich było określeniem negatywnym, a nawet obraźliwym, i zupełnie nie byli świadomi tego, jak bliscy byli prawdy (pomijając ich osąd).

Każdy z nas jest dotknięty przez Księżyc – ma on na nas wpływ, ale jedni doświadczają tego bardziej, inni mniej. Około jedna trzecia populacji mieszkańców ziemi ma pełnię Księżyca wpisaną w swój astrologiczny horoskop urodzeniowy. Są to osoby niezwykle wrażliwe i emocjonalne, reagujące intensywnie za każdym razem, kiedy Księżyc ponownie wchodzi w ich urodzeniowy znak zodiaku. Dla tych, którym wyznanie zabrania refleksji na ten temat, fazy Księżyca mogą być przygnębiającym czasem, z przykrymi doświadczeniami. Dotyczy to zwłaszcza osób, których wrażliwość umożliwia widzenie istot niefizycznych, prorocze śnienie i odbieranie wizji lub odczuć z poprzednich wcieleń.

Niezależnie od tego, czy w to wierzą, czy nie, ludzie nie są w stanie uniknąć oddziaływania Księżyca. W taki czy inny sposób dotyka on życia każdego z nas. Ci, którzy nie przestrzegają praw społecznych i nie biorą odpowiedzialności za swoje życie, są niestabilni emocjonalnie, pozwalają, by Księżyc popychał ich w przemoc, kradzieże, nadużywanie alkoholu, narkotyki czy szkodliwe, antyspołeczne zachowania. Nawet najlepszym może zdarzyć się „potknięcie”, kiedy Księżyc znajduje się w określonych znakach astrologicznych. Im bardziej jesteśmy nieświadomi jego wpływu, tym silniej na niego reagujemy.

Policjanci, strażacy, ratownicy medyczni, barmani i pracownicy szpitali wiedzą, że pełnia Księżyca przynosi więcej dramatycznych i niebezpiecznych sytuacji niż inne jego fazy. Zespół psychiatrów z Florydy sporządził raport na temat morderstw w okręgu Dade i Greater Cleve­land w stanie Ohio na przestrzeni ponad piętnastu lat. Odkryli oni ścisły związek pomiędzy pełnią Księżyca a rażącym wzrostem śmiertelnych aktów przemocy. Podobne badanie przeprowadzone w Nowym Jorku ukazało ogromny wzrost aktywności złodziei w tym czasie, nasiliły się napady z bronią w ręku oraz kradzieże samochodów. Badanie naukowe przeprowadzone w Buffalo w Nowym Jorku wykazało wzrost liczby samobójstw podczas pełni Księżyca. Według innego badania, przeprowadzonego na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Edgecliff w stanie Ohio, wyróżniono dziesięć kategorii przestępstw ściśle powiązanych z pełnią Księżyca. Są to gwałt, kradzież, napaść z bronią w ręku, włamanie, przywłaszczenie mienia, rabunek, kradzież samochodu, upojenie alkoholowe, zakłócanie porządku publicznego oraz wykroczenia przeciwko dzieciom i pozostałym członkom rodziny.

Oczywiście nie tylko pełnia Księżyca zdaje się mącić ludzkie uczucia i przyczyniać się do nieracjonalnego zachowania, choć niewątpliwie ma na to znaczny wpływ. Nów także oddziałuje na ludzi, zwłaszcza niezrównoważonych. W odległym XVI w. Paracelsus napisał, że nów pogarszał stan osób niestabilnych umysłowo. Nów to drugi, chociaż krótszy, czas w cyklu księżycowym, podczas którego zauważalny jest wzrost dziwnych i niebezpiecznych zachowań.

Nów i pełnia Księżyca mają na nas nie tylko negatywny wpływ. Rybacy z Nowej Szkocji od wielu lat wiedzą, że największe połowy śledzi odbywają się właśnie podczas pełni. Księżycówki składają ikrę w rytmie pełni Księżyca i przypływów. Ludzie znający się na magii od dawna posługiwali się cyklami księżycowymi, by zwiększyć moc urzeczywistniania swych pragnień. Arystoteles i Pliniusz utrzymywali, że trzęsienia ziemi zwykle następowały, kiedy Księżyc był w nowiu. Geografa z Instytutu Technologicznego w Massachusetts zaciekawił wpływ Księżyca na trzęsienia ziemi i dlatego przebadał ponad 2000 zarejestrowanych w Turcji zjawisk. Doktor Toksoz odkrył, że podczas nowiu i pełni Księżyca dochodziło do dwukrotnie większej liczby trzęsień ziemi, zazwyczaj też w czasie, gdy woda podczas przypływu osiąga największy stan w ciągu dnia. Być może, gdyby potraktowano te informacje poważnie, trzęsienia ziemi dla nikogo nie byłyby już zaskoczeniem.

Wszyscy narzekają na pogodę oraz nieskuteczność prognozowania. Geofizyk z Leningradu, Siergiej Timofiejew, postanowił przyjrzeć się bliżej staremu ludowemu powiedzeniu, że Księżyc ma wpływ na pogodę. Obecnie naukowcy wierzą, że odpowiedzialne za to są plamy słoneczne. Jednakże Timofiejew odkrył, na podstawie wieloletniego monitorowania temperatury powietrza względem faz Księżyca w różnych zakątkach Rosji, niezwykle interesujące fakty. Aktywność plam słonecznych zamyka się w cyklu jedenastu lat. Timofiejew doszedł do wniosku, że zmiany mas powietrza i temperatury charakteryzują się dziewięcio- i dziewiętnastoletnimi1 cyklami odnoszącymi się do Księżyca. Sprawdzając jego fazy w przeszłości, zauważył paralelne do nich katastrofy pogodowe na całym świecie.

Ciało człowieka w większości składa się z wody. Jeżeli Księżyc oddziałuje na przypływy i odpływy oceanu, obfitość połowów księżycówek i śledzi, a prawdopodobnie też wilgotność powietrza, logiczne jest zatem, że bezpośrednio wpływa on także na ludzi. Niektórzy naukowcy oraz eksperci medyczni niechętnie zgodziliby się z tym stwier­dzeniem. Nie zgadzają się z gromadzeniem danych o pełnych przemocy przestępstwach oraz o zaburzeniach umysłowych odnoszących się do określonych faz Księżyca.

Jednak co wspólnego ma to wszystko z przeciętnym, przestrzegającym prawa oraz stabilnym umysłowo i emocjonalnie człowiekiem? W historii znane są przypadki innych wpływów Księżyca, mistycznych, kiedyś dobrze znanych ludziom i używanych przez nich do poprawienia jakości życia.

Luna

Kiedy współczesne religie zyskały kontrolę i zabroniły pogańskich praktyk, albo ośmieszały je jako zjawisko marginalne, podobnie jak i starożytne bóstwa reprezentujące i symbolizujące Księżyc, wiedza ta popadła w zapomnienie.

Moce faz Księżyca stanowiły pradawną wiedzę w licznych kulturach na całym świecie i ta wiedza o Księżycu jest wykorzystywana po dziś dzień przez pogan, magów ceremonialnych oraz grupy wiccańskie. Niektóre fazy Księżyca wytwarzają wyjątkową energię, którą ludzie mogą przejąć w mniejszych lub większych rytuałach. Mówiąc najprościej, w okresie od tuż po pełni aż do nowiu (z dniem lub nocą największego oddziaływania nowiu), wykonywano praktyki magiczne na pozbycie się, umniejszenie lub usunięcie problemów. Praktyki na poprawę, wzrost i zysk odbywały się w okresie od nowiu do pełni Księżyca (z dniem lub nocą o największej mocy oddziaływania Księżyca podczas pełni). Takie zastosowanie magii jest pradawne, a jednak wciąż działa.

Ale prawdziwa magia Księżyca jest nieco bardziej skomplikowana i wymaga więcej niż tylko tego prostego wyjaśnienia. Według tradycji z miesiącem księżycowym wiązały się trzy aspekty Potrójnej Bogini: Dziewicy (półksiężyc), Matki (Księżyc w pełni) i Staruszki (Wiedźmy – zaćmienie Księżyca). Te trzy aspekty łączą określone ścieżki energii: Księżyc ubywający (zmniejszający się) oraz Księżyc przybywający (zwiększający się). W kalendarzu rocznym jest trzynaście miesięcy księżycowych. Każdy miesiąc księżycowy jest bezpośrednio związany z określonym rodzajem przepływu energii w danej porze roku.

Kiedy Bogini po raz kolejny ucieleśnia się w swojej postaci Księżyca, jego wpływ i waga zostają otwarcie rozpoznane i uznane przez ludzi. Anne Kent Rush w książce Moon, Moon napisała, że wagę i pozycję kobiet w społeczeństwie można ocenić na podstawie znaczenia, jakie społeczeństwo nadaje Księżycowi. W stwierdzeniu tym ukrywa się fakt religijny, że gdzie ignoruje się Księżyc lub umniejsza jego rolę do fantastycznej i baśniowej, tam ignoruje się również Boginię, zabrania się o niej mówić lub „obsadza” się ją w roli żony/matki bóstwa. Kobiety, Księżyc i Bogini są nieodłącznie ze sobą związani. Nie dziwi jednak fakt, że społeczeństwa patriarchalne ukrywają uwikłanie mężczyzn w zależność pomiędzy Boginią a Księżycem.

Kobiety dowiadują się o swoich powiązaniach z Księżycem w sposób podświadomy, poprzez swoje ciało i menstruację. Mężczyźni natomiast nie są w tak oczywisty sposób połączeni z naturą. A jednak pewna japońska firma taksówkarska dowodzi, że mężczyźni nie są niezależni od przyrody. Rozpoczęto w niej badanie naukowe mające na celu zrozumienie nietypowych, comiesięcznych cykli wypadków spowodowanych przez kierowców płci męskiej.

Fazy Księżyca według Hansa Holbei­na II zaczerpnięte z Canones super novum instrumentum luminarium, druk: Andreas Cratander, Bazylea, 1534

Z badania wynika, że każdy mężczyzna miał okresy, w których reagował w charakterystyczny sposób, co więcej, odpowiadały one określonemu położeniu Księżyca. Kiedy grafiki pracy ułożono zgodnie ze wspomnianymi cyklami księżycowymi, liczba wypadków zmalała.

W chińskiej filozofii yin i yang powiązane są z ubywającym i przybywającym Księżycem oraz z przypływem i odpływem energii życiowej u ludzi. Oznacza to, że nów i pełnia to czas ekstremów energetycznych. Astrologia hinduska także przykłada ogromną wagę do faz Księżyca, według niej osoby urodzone w czasie przybywającego Księżyca żyją dłużej.

Gnostyczny emblemat ukazujący księżycową boginię – Luna Regia – zaczerpnięto z Analysis of Ancient (sic) Mithology Jacoba Bryanta

A zatem po co obserwować Księżyc i jego fazy? Świadomość wpływu Księżyca na życie człowieka może zaoszczędzić sporo frustracji, czasu i energii. Półksiężyc, zwany również Księżycem w nowiu, jest czasem introwersji, rozpoczynania nowych projektów i planów oraz dokonywania zmian w życiu osobistym. To doskonały okres na samokontrolę w każdym aspekcie: od życia intymnego, kariery, przeprowadzki do nowego domu, zerwania ze szkodliwymi nawykami, po intencje duchowe. Najobfitsza w moc pełnia to czas ekstrawersji, wykonywania zadań wymagających ogromnych zasobów energii i pracy z innymi ludźmi.

Czy pozwalasz, by intensywna energia Księżyca prowadziła cię według twoich hormonów? Czy postrzegasz ukochaną ci osobę taką, jaka naprawdę jest, a nie jak swoją fantazję na jej temat? Czy nagle odczuwasz niepokój, kiedy myślisz o swojej pracy zawodowej? Uważaj na fazy Księżyca! Czy podejmujesz „szybką” decyzję na temat dołączenia do grupy religijnej? Zanim ostatecznie się zadeklarujesz, złap dystans i poczekaj, aż Księżyc wejdzie w inną fazę. Zanim kupisz cokolwiek, co wymaga podpisania umowy, sprawdź cykl Księżyca. Podczas pełni bowiem możesz być bardziej rozchwiany emocjonalnie. Jeśli musisz wejść w relację z kimś, z kim niełatwo się dogadujesz, nie spotykaj się z tą osobą podczas pełni ani nowiu. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że oboje będziecie „na krawędzi emocji” i nie porozumiecie się. Jeśli musisz przejść jakąkolwiek operację, zanim ustalisz jej datę, sprawdź fazy Księżyca. Po prostu nie umawiaj się na operację podczas pełni ani cztery dni przed i po niej – krwawienie będzie wówczas obfitsze.

Z zestrojenia się z Księżycem płyną też korzyści. Jeśli obetniesz włosy i paznokcie w czasie przybywającego Księżyca, odrosną szybciej i będą mocniejsze. Sadzenie roślin według kalendarza lunarnego jest znane od wieków. Niektóre rośliny lepiej rosną, kiedy posadzi się je w określonych fazach. Dostępne są almanachy ze znakami księżycowymi, na przykład doskonały almanach wydany przez Llewellyn Publications, w którym znajdziesz wszystkie potrzebne ci informacje.

Wiedza o Księżycu jest niezwykle interesująca, lecz mało przydatna, chyba że połączysz ją z praktykami magicznymi. Z kolei praktyki magiczne na nic się zdadzą, jeśli nie zastosujesz ich w życiu osobistym. W końcu magia ulepsza twoje życie pod względem fizycznym, mentalnym, emocjonalnym i duchowym. Dokonanie tego w ciągu roku księżycowego może stanowić nie lada wyzwanie. Na rok księżycowy składa się trzynaście miesięcy, trochę inaczej niż w roku tradycyjnym. Drugą część niniejszej książki podzieliłam na trzynaście miesięcy, każdy podział księżycowy wypełniając starymi porzekadłami na temat Księżyca, informacjami o pradawnych wierzeniach, przepisami, praktycznymi rytuałami i zaklęciami oraz mnóstwem innych rzeczy, by twój rok był interesujący i pełen entuzjazmu. Pracując z energiami Księżyca, zamiast przeciw nim, powinnaś doświadczyć większej harmonii z samą sobą, z innymi oraz z uniwersalnym rytmem duchowym.

W trzeciej części znajdziesz spis bogiń i bóstw księżycowych z całego świata. Możesz z niego skorzystać, by znaleźć bóstwo, które będziesz mogła włączyć do swego rytuału. Możesz również potraktować tę część jako interesujący przegląd bóstw księżycowych, a także dowiedzieć się z niej, od jak dawna Księżyc był istotny dla ludzi.

Nie unikniemy wpływu Księżyca ani jego mocy, nawet jeśli świadomie weń nie wierzymy. Świadomość zbiorowa, lub inaczej umysł uniwersalny, przechowuje najstarsze informacje z naszych poprzednich inkarnacji oraz młodsze, pochodzące od naszych przodków. Wywodząca się z tych wszystkich pradawnych cywilizacji wiedza o Księżycu nadal, w subtelny sposób, oddziałuje na nasze podświadome myślenie oraz życie. Jednakże każdy człowiek może nauczyć się świadomie czerpać z tej części umysłu w głębokiej medytacji, a tym samym może być bardziej świadomy tego, w jaki sposób Księżyc wpływa na jego egzystencję. Jeśli połączymy to z faktem, że Księżyc fizycznie oddziałuje na nasze ciała oraz emocje, brak współdziałania z przepływającą mocą lub sprzeciwianie się jej wyda się absurdem. Życie jest wystarczająco trudne – dlaczego więc nie ułatwić sobie tej wędrówki, korzystając z magii Księżyca?

2

Rys historyczny kalendarzy księżycowych

Słowo „kalendarz” pochodzi od łacińskiego calendae lub kalendae, określającego pierwszy dzień każdego rzymskiego miesiąca. Indoeuropejskie rdzenie słów dla „księżyca”, „umysłu” i „miesiąca” to mati-h, manas, mana lub men – wszystkie znaczeniowo powiązane z krwią menstruacyjną kobiet i Bogini. W języku greckim mene znaczy „księżyc”, a po łacinie „księżyc” wywodzi się od słów mensis oraz mensura. Identyczny rdzeń słów ma wyraz measurement [ang. „miara”, „pomiar” – przyp. tłum.]. Nawet w dzisiejszym kalendarzu znajdziemy ślady słowa „księżyc” [ang. moon – przyp. tłum.] w nazwie dnia tygodnia: „poniedziałek” [ang. monday – przyp. tłum.] lub „księżycowy dzień” [ang. moon day – przyp. tłum.]. Słowo create [ang. „kreować, tworzyć” – przyp. tłum.] wywodzi się od słowa: crescent [półksiężyc – przyp. tłum.] lub new moon [nów – przyp. tłum.]. We współczesnym francuskim słowo to przetrwało w croissant, w angielskim jako crescent cake [rogal, półksiężycowate ciasto – przyp. tłum.]

Wyróżniamy trzy rodzaje kalendarzy: słoneczny, księżycowy oraz księżycowo-słoneczny. Kalendarze służą do określania dat – świeckich i religijnych. Pomagają wyznaczyć czas przesileń, równonocy, zaćmień Słońca i Księżyca i wielu innych. Dzielą też rok na okresy. Najstarsze są kalendarze lunarne (księżycowe) oparte na cyklach Księżyca.

Obecnie powszechnie używany na całym świecie kalendarz solarny (słoneczny) można uznać za stosunkowo współczesną innowację, biorąc pod uwagę, jak długo człowiek zamieszkuje tę planetę. Wiele odkryć archeologicznych, a także dokumentów historycznych dowodzi, że życie pierwszych kultur toczyło się według faz Księżyca. Niektóre święta nadal oblicza się w ten sposób, a kilka kultur nadal posługuje się kalendarzem lunarnym.

Najwcześniejszy chiński kalendarz opierał się na cyklach księżycowych oraz obserwacji zarówno Słońca, jak i Księżyca. Dwadzieścia osiem okresów w chińskim roku księżycowym nosiło nazwę Hsiu, co tłumaczy się jako „domy”. W każdym domu mieszkał wojownik-małżonek bogini Księżyca. Tego rodzaju kalendarza używano również w Japonii, Korei i Wietnamie. Kalendarz pierwotnych Hindusów też był księżycowy – po dziś dzień Hindusi mówią o „28 posiadłościach Księżyca”.

Pradawni Egipcjanie także mieli swój kalendarz lunarny. Co więcej, hieroglifem oznaczającym słowo „miesiąc” był półksiężyc. W 4236 roku p.n.e. ustanowili oni kalendarz słoneczny, składający się z dwunastu miesięcy, po trzydzieści dni każdy. Ich tydzień liczył dziesięć dni. Pod koniec ostatniego miesiąca w roku dodawali pięć pozostałych dni, które były dniami narodzin wyjątkowych bóstw. Kalendarz ten opierał się na obserwacji wschodu Syriusza (inaczej Sothis lub Psia Gwiazda).

Wczesne kalendarze Chaldejczyków, Babilończyków, Mezopotamczyków, Greków, Rzymian i Celtów również były lunarne. Kapłani babilońscy nauczali, że bóg Marduk liczył święte dni oraz pory roku na podstawie ruchów Księżyca. Chaldejscy „czciciele Księżyca” wierzyli, że ruchy Księżyca poprzez znaki zodiaku determinowały los człowieka. Celtyckie słowa oznaczające „menstruację” i „kalendarz” są niemal identyczne: miosach i miosachan [zachowano oryginalną pisownię słów – przyp. tłum.].

Babiloński bóg Marduk liczył święte dni na podstawie ruchów Księżyca

Nawet w dzisiejszych czasach Muzułmanie posługują się miesiącami i latami lunarnymi. A ponieważ muzułmański rok ma zaledwie 354 lub 355 dni, ich święta religijne, na przykład ramadan, odbywają się podczas różnych pór roku.

W kulturze żydowskiej obowiązuje połączenie kalendarza księżycowo-słonecznego, w którym lata liczy się według kalendarza słonecznego, zaś miesiące według księżycowego. Miesiąc rozpoczyna się, kiedy tylko na niebie widoczny jest półksiężyc.

Oczom mieszkańców ziemi ukazuje się Księżyc w różnych postaciach lub rozmiarach. Przejście pełnego cyklu od półksiężyca, przez kolejne fazy, do półksiężyca zajmuje około 29 i pół dnia.

Księżyc czasem wydaje się większy, innym razem mniejszy. Zjawisko to spowodowane jest eliptyczną orbitą Księżyca wokół Ziemi. Kiedy Księżyc znajduje się najbliżej Ziemi (perygeum), wydaje się około 15 procent większy, niż kiedy jest najdalej (apogeum). Kiedy ciało planetarne takie jak Księżyc znajduje się bliżej nas, jego rozmiar wydaje się jeszcze większy. Niczym za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, Księżyc będzie o 25 procent silniejszy w perygeum niż w apogeum. Jest to czas, w którym doświadczamy znacznie większych przypływów niż zwykle, Księżyc odziałuje wówczas na Ziemię intensywniej. Teoretycznie wzrasta też ilość mocy, którą można wykorzystać w magii.

Ponadto z uwagi na nachylenie kąta Księżyca w zenicie, czasem wschodzi on wyżej, a innym razem niżej. Dzieje się tak, ponieważ orbitą Księżyca nie jest dokładnie ziemski równik.

Magiczny zdrowy rozsądek podpowiada, że im wyżej wschodzi Księżyc, tym bardziej bezpośrednio jego promienie i moc spływają na ziemię i tym więcej energii można zaczerpnąć do rytuałów i czarów. Większość tej energii marnuje się, ponieważ ludzie zwykli zwalczać naturalny przepływ umiejętności parapsychicznych, zamiast z niego korzystać.

Wraz z przemieszczaniem się Księżyca po niebie w ciągu roku, jego energie subtelnie zmieniają się, ponieważ ulega on wpływom Słońca oraz kątom nachylenia Słońca i Ziemi. Aby maksymalnie skorzystać z energii Księżyca w ciągu roku, nie wystarczy tylko być świadomym jego faz, ale także samych pór roku.

Księżycowa barka starożytnych Egipcjan, na której Księżyc podróżuje po niebie na zachód i przez świat podziemny powraca na wschód

Podzieliłam miesiące księżycowe w tym kalendarzu zgodnie z miesiącami słonecznymi, które większość z nas zna, i według których żyje. Jednakże trzynasty miesiąc, na który wybrałam koniec października i początek listopada, nie ma pełnych 29 dni. Próby podziału miesięcy solarnych równo na trzynaście miesięcy kalendarzowych przynoszą wiele zamieszania, ponieważ mogą one zaczynać się i kończyć w środku miesiąca solarnego. Niektórzy ludzie całe wieki żyli według rytmu słonecznego podziału roku. Dla wygody wybrałam posługiwanie się nieortodoksyjnym systemem podziału.

„Niebieski Księżyc” lub druga pełnia w ciągu miesiąca kalendarzowego może wystąpić o dowolnej porze roku. Zdecydowałam się umieścić ją na przełomie października i listopada, czyli w tym okresie w roku, który w tradycji północnoeuropejskiej przywołuje pamięć przodków, a światy żywych i umarłych oddziela niemal niewidoczna granica (święto znane obecnie jako Halloween).

Z dwóch powodów nie wymieniłam w tym kalendarzu księżycowym wszystkich pradawnych dat i świąt. Po pierwsze, informacje te dostępne są już w innych źródłach1, a po drugie, dokładne daty wielu świąt są sporne. Kiedy więc miałam wątpliwości, podawałam datę, która wydawała mi się najbardziej uzasadniona. Przedstawiłam też przykładową listę pradawnych rytuałów: istotnych dla współcześnie praktykujących.

3

Wprowadzenie do roku księżycowego

Przedstawiony w tej części książki wykaz miesięcy księżycowych zawiera informacje, które uznałam za pomocne czytelnikowi w zrozumieniu wielu prastarych mistycznych tajemnic, idei, świąt oraz tradycji dotyczących Księżyca. Podobnie jak większość takich list i ten spis może różnić się od podanych przez innych autorów. Odniesienia te nie zostały wyryte w skale i mogą się zmieniać w zależności od indywidualnych potrzeb.

Część dotycząca przepisów i umiejętności w każdym miesiącu księżycowym powstała na podstawie moich własnych materiałów i receptur. Chociaż lubię gromadzić autentyczne przepisy, upraszczam je, kiedy tylko mam taką możliwość. Nieliczni bowiem mogą pozwolić sobie na luksus spędzania długich godzin na gotowaniu. Proponowane dania i napoje można spożywać w czasie rytuałów, podczas spotkań towarzyskich lub na co dzień. Niektóre przepisy mogą spełniać rolę podarunku, podobnie jak zaklęcia. Załączyłam je ku rozrywce.

Jeden z najwcześniejszych obrazów topograficznych Księżyca, z Selenografii Jana Heweliusza, Gdańsk, 1647

Do przygotowywania wód zapachowych używaj bezwonnego alkoholu do nacierania, który wyparowując, uwolni zapach. Istotnym składnikiem przepisów jest woda destylowana, ponieważ usunięto z niej wszelkie zanieczyszczenia. Gliceryna spełnia rolę utrwalacza zatrzymującego zapach. Jeśli przepis wymaga składników stałych, pozwól wodzie zapachowej odstać kilka dni, zanim je dodasz.

Wiele osób praktykujących magię przygotowuje się do rytuałów, biorąc najpierw kąpiel z dodatkiem specjalnych soli. Niektórzy magowie używają wyłącznie soli morskiej, ale nie widzę powodu, dla którego w tym celu nie można stosować soli kuchennej. Wszelka sól pochodzi z ziemi. Dodaj około jednej łyżki stołowej mieszaniny soli, ziół i/lub olejków eterycznych do kąpieli, zanim zanurzysz się w wodzie. Składniki stałe należy dobrze zmielić, by skuteczniej myły. Jeśli cierpisz na alergię, wypróbuj olejki eteryczne (które zamierzasz wlać do wody), nakładając odrobinę na łokieć, zanim dodasz je do kąpieli z solą. Sole do kąpieli przechowuj w szczelnie zamykanym pojemniku.

W skład podobnych mieszanek i saszetek wchodzą suche składniki, chyba że przewidziano inaczej. Jeśli przepis wymaga „gorącego naczynia”, miksturę należy przyrządzać w małych naczyniach, służących do delikatnego podgrzewania. Uzyskane mieszanki można przechowywać w ozdobnych pudełeczkach lub słoikach, które uchyla się raczej na chwilę, dla wypełnienia pomieszczenia zapachem.

Przedstawione tu mity są zaledwie niewielką próbką wszystkich znanych. Jeśli naprawdę interesujesz się określoną kulturą i tradycją, powininnaś udać się do miejscowej biblioteki, w której znajdziesz lub możesz zamówić książki o określonej tematyce.

Chociaż jestem powiązana z określonymi rytuałami i ideami związanymi z pradawnymi świętami i obchodami, nie starałam się ich tu odtworzyć. Zamiast tego stworzyłam własne. Po pierwsze dlatego, że odtworzenie prastarych obrzędów byłoby niemożliwe ze względu na znikomą, jeśli w ogóle, liczbę zapisów obrazujących, jak dokładnie one wyglądały. Po drugie żyjemy w kompletnie odmiennych czasach, więc odprawianie pradawnych rytuałów dokładnie tak jak kiedyś (wraz z zastosowaniem oryginalnego języka), byłoby nieuzasadnione. Również datowanie wielu z tych obrzędów jest kwestią sporną, ponieważ na przestrzeni wieków doszło do kilku drastycznych zmian w kalendarzu. Święta i rytuały, które wymieniłam, są według mnie najbardziej interesujące w dzisiejszych czasach.

Rytuały powinno się traktować zarówno poważnie, jak i z nutą zabawy. Jestem pewna, że bóstwa i inne istoty nie z tego świata mają poczucie humoru – muszą mieć takowe, ponieważ współegzystują ze śmiertelnikami. I dlatego nie każdy rytuał zawarty w tej książce jest posępny i smutny. Poza dbaniem o własne potrzeby i pragnienia powinniśmy celebrować radość życia.

Na każdy miesiąc księżycowy przewidziane są rytuały odnoszące się do Księżyca pomiędzy nowiem a pierwszą lub trzecią kwadrą (półksiężyc), pełni i ciemnego Księżyca. Większość pogan zna oddziaływanie Księżyca pomiędzy nowiem a pierwszą lub trzecią kwadrą oraz w pełni, a przynajmniej dla tej ostatniej odbywa rytuały. Jednak zdecydowana większość osób jest albo zbyt przerażona, albo ostrożna w kwestii ciemnego Księżyca i jego bóstw. Nie rozumieją oni tak naprawdę, jak korzystać z mocy Księżyca w tej fazie, a jeśli nawet coś na ten temat wiedzą, obawiają się, że może być ona „zła”. Ochrona siebie i swojej rodziny nie jest niczym złym, za to stosowanie czarów, by zmusić kogoś do miłości lub oddania takiej osobie posiadanych pieniędzy, jest złe i nieetyczne.

Często powtarzam, że posługiwanie się magią w celu schwytania i skazania gwałcicieli, morderców, osób stosujących przemoc wobec dzieci i współmałżonków, stalkerów, terrorystów, dealerów narkotyków i innych podobnych jest jak najbardziej właściwe. Na wszelki wypadek nie posługuj się imionami, ponieważ możesz mieć na myśli niewłaściwą osobę. Nigdy też nie określaj, jaką karę chcesz wymierzyć. Poproś, by zostali schwytani w pułapkę własnych błędów oraz arogancji. Jako praworządna obywatelka nie pozwoliłabyś, by przestępca kontynuował swoje złe uczynki, tym bardziej, jeśli posiadałabyś informacje umożliwiające postawienie go przed wymiarem sprawiedliwości. Będąc osobą, dla której magia ma ogromne znaczenie, ponosisz właśnie taką odpowiedzialność.

Dla zrozumienia złożoności trzech faz Księżyca, sekretów duchowych, drzemiących w mitach o Księżycu oraz o księżycowych bóstwach (zwłaszcza boginiach), należałoby napisać oddzielną książkę1. Przedstawione tu rytuały powinny otworzyć kilkoro drzwi mentalno-duchowych, pozwalając czytelnikowi pozbyć się fałszywych idei i zyskać zalążek wglądu w to, co naprawdę skrywają trzy pełne mocy oblicza Księżyca.

Księżyc pomiędzy nowiem a pierwszą lub trzecią kwadrą jest wówczas, gdy widoczny jest jego pierwszy srebrny blask; pełnia – kiedy widoczne jest całe jego oblicze, natomiast ciemny Księżyc – kiedy w ogóle nie widać jego lica. Dobry kalendarz astrologiczno-lunarny, jak na przykład kalendarze wydawane przez wydawnictwo Llewellyn [na polskim rynku najbardziej popularny jest CzaroMarownik – kalendarz księżycowy wydawany nakładem Wydawnictwa Kobiecego], pomoże ci ustalić czas odpowiednich rytuałów.

W tradycji magicznej Księżyc przybywający lub półksiężyc służą przywoływaniu rzeczy, których pragniesz, jest to czas rozpoczynania nowych projektów. Podczas pełni integruje się i udoskonala projekty, odprawia czary na spełnienie dobrych rzeczy; jest to też czas przypływu energii umysłowych. Księżyc ubywający (ciemny) pomaga zmniejszać znaczenie pewnych spraw w życiu lub całkowicie się ich pozbyć. To również czas silnych energii psychicznych, choć jest on zupełnie inny od tych, z którymi mamy do czynienia podczas pełni.

Energie i działania w życiu osobistym – Księżyc odzwierciedla swoje przybywanie i ubywanie poprzez ciało i umysł człowieka. Nów jest czasem energii kontroli i wzrostu, a pełnia czasem tworzenia i wysokiej energii. Ciemny Księżyc wspomaga cykle różnych zdarzeń, oszczędzanie energii, uzdrawianie, odpoczynek i marzenia o przyszłości.

Człowiek na Księżycu

Te trzy fazy symbolizują także trzy główne obszary cykli w życiu człowieka. Nów to okres od narodzin do dojrzewania, pełnia – od okresu dojrzewania poprzez dorosłość, zaś ciemny Księżyc – od okresu starzenia się do śmierci ciała fizycznego.

W cyklu rocznym również widoczne są fazy Księżyca. Nów liczy się od daty narodzin przez następne pół roku. Pełnię na pięć miesięcy przed najbliższymi urodzinami, zaś ciemny Księżyc tuż przed urodzinami. Ciemny Księżyc jest fazą ściśle powiązaną z urodzinami i może być powodem, dla którego większość osób nie uczestniczy w dorocznych obchodach święta ciemnego Księżyca. Emocje osobiste są wówczas mocno rozproszone i niezwykle wrażliwe.

Poza tymi wszystkimi uwarunkowaniami, także w życiu codziennym możemy zaobserwować fazy Księżyca, zwłaszcza fazę ciemnego Księżyca, w którą wchodzimy za każdym razem, kiedy doświadczamy jakiegoś rodzaju straty osobistej. Musimy wówczas dopuścić do siebie potrzebę tego stanu oraz żalu, ponieważ ignorowanie, zaprzeczanie, wypieranie i przysłowiowe przywoływanie się do porządku tylko wybije nas z naturalnego rytmu życia.

Podążając za trzema obliczami Księżyca w ciągu miesiąca oraz jego trzynastoma miesiącami w roku, powinnaś być w stanie uzyskać synchronię z przepływem faz i rytmów Księżyca. Dzięki temu odkryjesz większy spokój w sobie i swoim otoczeniu.

Przypisy końcowe

4

Pełnia Księżyca WilkaSTYCZEŃ

Zwany też: Cichym Księżycem, Księżycem Śnieżnym, Księżycem Mroźnym, Księżycem Niewinnym, Księżycem Odległym i Księżycem Łagodnej Zimy

Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej

Dostępne w wersji pełnej

Tytuł oryginału:

Moon Magick: Myth & Magick, Crafts & Recipes, Rituals & Spells

Redaktorki prowadzące: Dominika Dudarew-Osiecka, Ewa Pustelnik

Wydawczyni: Agnieszka Fiedorowicz

Redakcja: Paulina Potrykus-Woźniak

Korekta: Ewa Karczewska, Milena Domańska

Projekt okładki: Urszula Gireń

DTP: Maciej Grycz

„Translated from”

Moon Magick:

Myth & Magick Crafts & Recipes, Rituals & Spells

Copyright © 1995 D.J. Conway

Published by Llewellyn Publications

Woodbury, MN 55125 USA

www.llewellyn.com

Copyright © 2021 for the Polish edition by Wydawnictwo Kobiece Łukasz Kierus

Copyright © for the Polish translation by Anna Gąsowska, 2016

Wszelkie prawa do polskiego przekładu i publikacji zastrzeżone. Powielanie i rozpowszechnianie z wykorzystaniem jakiejkolwiek techniki całości bądź fragmentów niniejszego dzieła bez uprzedniego uzyskania pisemnej zgody posiadacza tych praw jest zabronione.

Wydanie elektroniczne

Białystok 2021

ISBN 978-83-67069-81-6

Bądź na bieżąco i śledź nasze wydawnictwo na Facebooku:

www.facebook.com/kobiece

www.wydawnictwokobiece.pl

Wydawnictwo Kobiece

E-mail: [email protected]

Pełna oferta wydawnictwa jest dostępna na stronie

www.wydawnictwokobiece.pl

Na zlecenie Woblink

woblink.com

plik przygotowała Katarzyna Błaszczyk