Miłosierdzie Boże. Modlitewnik ebook

O mój Jezu, każdy ze świętych Twoich odbija jedną z cnót Twoich na sobie, ja pragnę odbić Twoje litościwe i pełne miłosierdzia Serce, chcę je wysławić. Miłosierdzie Twoje, o Jezu, niech będzie wyciśnięte na sercu i duszy mojej jako pieczęć, a to będzie odznaką moją w tym i przyszłym życiu.

(Dz. 1242)

Moim Rodzicom

Wstęp

Niniejszy modlitewnik Miłosierdzie Boże jest zbiorem modlitw, wezwań, próśb, zawierzeń, a także formą dziękczynienia i wysławienia pieśnią i poezją Miłosierdzia Bożego, Jezusa Miłosiernego.

Myśl przewodnia Modlitewnika czerpie ze słów wielkiej Apostołki Miłosierdzia Bożego św. Faustyny Kowalskiej, której modlitwy inspirują do zawierzenia się bezgranicznemu miłosierdziu Boga.

Znajdziemy w nim teksty związane z nabożeństwem do Miłosierdzia Bożego, jakimi są m.in. koronka i nowenna, teksty pomocne w przeżywaniu Godziny Miłosierdzia i święta Miłosierdzia, dopełnione tekstami z Dzienniczka Faustyny, a także litanie, wybór tekstów z Pisma Świętego, wybór psalmów, czytania na święto Miłosierdzia, a także pieśni i poezje, ponieważ natchnienie i inspirację można czerpać nie tylko z natchnionych ksiąg biblijnych, ale także i z poezji, która potrafi rozpalić w niejednej duszy najżarliwszy ogień miłości oraz autentycznego nawrócenia.

Celem Modlitewnika jest przybliżenie wierzącego do źródła Bożego Miłosierdzia, wprowadzenie go w głębsze przeżywanie jego tajemnicy. Polecamy go zwłaszcza tym, którym z trudem przychodzi rozmawiać z Bogiem własnymi słowami.

ŚWIĘTO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

Pan Jezus żąda ustanowienia święta Bożego Miłosierdzia:

„Córko moja, mów światu całemu o niepojętym miłosierdziu moim. Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi, Komunii Świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat. Miłosierdzie moje jest tak wielkie, że przez całą wieczność nie zgłębi go żaden umysł, ani ludzki, ani anielski. Wszystko, co istnieje, wyszło z wnętrzności miłosierdzia mego. Każda dusza w stosunku do mnie rozważać będzie przez wieczność całą miłość i miłosierdzie moje. Święto Miłosierdzia wyszło z wnętrzności moich, pragnę, aby uroczyście obchodzone było w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Nie zazna ludzkość spokoju, dopokąd nie zwróci się do źródła miłosierdzia mojego” (Dz. 699).

Godzina Miłosierdzia

Godzina Miłosierdzia – odprawiana codziennie o 15.00 – upamiętnia konanie Jezusa na krzyżu za grzechy całej ludzkości. Jest wezwaniem do wdzięcznego zwrócenia swych myśli i serca w stronę Boga-Człowieka, który ofiarował się i umarł za nasze niewierności. Siostra Faustyna została poproszona przez samego Jezusa, aby ta godzina w szczególny sposób czczona była na ziemi:

„O trzeciej godzinie błagaj mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w mojej męce, szczególnie w moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego. Pozwolę ci wniknąć w mój śmiertelny smutek, w tej godzinie nie odmówię duszy niczego, która mnie prosi przez mękę moją” (Dz. 1320).

Pan Jezus wzywa Faustynę do pamięci o Godzinie Miłosierdzia

„Przypominam ci, córko moja, że ile razy usłyszysz, jak zegar bije trzecią godzinę, zanurzaj się cała w miłosierdziu moim, uwielbiając i wysławiając je; wzywaj jego wszechmocy dla świata całego, a szczególnie dla biednych grzeszników, bo w tej chwili zostało na oścież otwarte dla wszelkiej duszy. W godzinie tej uprosisz wszystko dla siebie i dla innych; w tej godzinie stała się łaska dla świata całego – miłosierdzie zwyciężyło sprawiedliwość. Córko moja, staraj się w tej godzinie odprawiać drogę krzyżową, o ile ci na to obowiązki pozwolą; a jeżeli nie możesz odprawić drogi krzyżowej, to przynajmniej wstąp na chwilę do kaplicy i uczcij moje serce, które jest pełne miłosierdzia w Najświętszym Sakramencie; a jeżeli nie możesz wstąpić do kaplicy, pogrąż się w modlitwie tam, gdzie jesteś, chociaż przez króciutką chwilę. Żądam czci dla miłosierdzia mojego od wszelkiego stworzenia, ale od ciebie najpierw, bo dałem ci najgłębiej poznać tę tajemnicę” (Dz. 1572).

Modlitwy w Godzinie Miłosierdzia

Istota nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia

Ufność

„Łaski z mojego miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a nim jest ufność. Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma. Wielką mi są pociechą dusze o bezgranicznej ufności, bo w takie dusze przelewam wszystkie skarby swych łask. Cieszę się, że żądają wiele, bo moim pragnieniem jest dawać wiele i to bardzo wiele” (Dz. 1578).

„Dusza, która zaufa mojemu miłosierdziu, jest najszczęśliwsza, bo ja sam mam o nią staranie” (Dz. 1273).

„Niepojętych łask pragnę udzielać duszom, które ufają mojemu miłosierdziu” (Dz. 687).

„Niech się zbliżą do tego morza miłosierdzia z wielką ufnością: grzesznicy dostąpią usprawiedliwienia, a sprawiedliwi w dobrym utwierdzenia. Kto pokładał ufność w miłosierdziu moim, napełnię duszę jego w godzinę śmierci swym Bożym pokojem” (Dz. 1520).

„Żadna dusza, która wzywała miłosierdzia mojego, nie zawiodła się ani nie doznała zawstydzenia. Mam szczególne upodobanie w duszy, która zaufała dobroci mojej” (Dz. 1541).

„Wiedz, córko moja, że serce moje jest miłosierdziem samym. Z tego morza miłosierdzia rozlewają się łaski na świat cały (…). Pragnę, aby serce twoje było siedliskiem miłosierdzia mojego. Pragnę, aby to miłosierdzie rozlało się na świat cały przez serce twoje. Ktokolwiek się zbliży do ciebie, niech nie odejdzie bez tej ufności w miłosierdzie moje, której tak bardzo pragnę dla dusz” (Dz. 1777).

Miłosierdzie

„Żądam (…) uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić.

Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy – czyn, drugi – słowo, trzeci – modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku mnie” (Dz. 742).

„Jeżeli dusza nie czyni miłosierdzia w jakikolwiek sposób, nie dostąpi mojego miłosierdzia w dzień sądu. O, gdyby dusze umiały gromadzić sobie skarby wieczne, nie byłyby sądzone, uprzedzając sądy moje miłosierdziem” (Dz. 1317).

Obraz

„Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. W milczeniu wpatrywałam się w Pana, dusza moja była przejęta bojaźnią, ale i radością wielką. Po chwili powiedział mi Jezus: wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie” (Dz. 47). „Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu, na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę jako swej chwały” (Dz. 48).

„Jestem Królem Miłosierdzia (...). W pierwszą niedzielę po Wielkanocy pragnę, żeby był publicznie ten obraz wystawiony. Niedziela ta jest świętem Miłosierdzia. Przez Słowo Wcielone daję poznać przepaść miłosierdzia mojego” (Dz. 88).

„Te dwa promienie oznaczają krew i wodę, blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza Krew, która jest życiem dusz...

Te dwa promienie wyszły z wnętrzności miłosierdzia mojego wówczas, kiedy konające Serce Moje zostało włócznią otwarte na krzyżu.

Te promienie osłaniają dusze przed zagniewaniem Ojca mojego. Szczęśliwy, kto w ich cieniu żyć będzie, bo nie dosięgnie go sprawiedliwa ręka Boga. Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia” (Dz. 299).

„Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie” (Dz. 327).

Modlitwa do Miłosierdzia Bożego

„O Boże wiekuisty, w którym miłosierdzie jest niezgłębione, a litości skarb jest nieprzebrany, wejrzyj na nas łaskawie i pomnóż w nas miłosierdzie swoje, abyśmy w chwilach ciężkich nie rozpaczali ani upadali na duchu, ale z wielką ufnością poddali się woli Twojej świętej, która jest miłością i miłosierdziem samym” (Dz. 950).

Koronka do Miłosierdzia Bożego

Dostępne w wersji pełnej

Redakcja Zofia Smęda

Projekt okładki Artur Falkowski

Imprimatur Kuria Metropolitalna nr 3006/2007 Kraków, 28 września 2007 Ks. bp Jan Zając, wikariusz generalny Ks. Kazimierz Moskała, kanclerz Kurii Metropolitalnej Ks. dr Stanisław Szczepaniec, cenzor

Imprimi potest ks. Jan Folkert SDS, prowincjał l.dz. 659/P/07 Kraków, 30 listopada 2007

© 2008 Wydawnictwo SALWATOR

ISBN 978-83-7580-829-2

Wydawnictwo SALWATOR ul. św. Jacka 16, 30-364 Kraków tel. (012) 260-60-80, faks (012) 269-17-32 e-mail: [email protected]

Na zlecenie Woblink

woblink.com

plik przygotowała Anna Jakubowska