Nie chcę dłużej tak żyć! ebook

ANNA CHYŻEWSKA

NIE CHCĘ DŁUŻEJ

TAK ŻYĆ!

Jak odnaleźć siebie i sens życia?

Den Haag 2019

Tytuł: Nie chcę dłużej tak żyć! Jak odnaleźć siebie i sens życia?

Autor: Anna Chyżewska

Zdjęcie na okładce: Kinga Chyżewska

Wydanie I

Den Haag 2019

Wszelkie prawa zastrzeżone. All rights reserved.

Nieautoryzowane powielanie i rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione i powoduje naruszenie praw autorskich.

Autor dołożył wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Autor nie bierze jednak żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce.

www.annachyzewska.com

e-mail: [email protected]

ISBN 978-83-956241-1-7

Copyright © Anna Chyżewska 2019

3

SPIS TREŚCI

WSTĘP............................................................................... 3

I. NIE CHCĘ TAK ŻYĆ! ................................................... 8

1. Co jest nie tak? .......................................................... 8

2. Chcę to zmienić ....................................................... 15

3. Mogę wszystko ....................................................... 21

II. CHCĘ ŻYĆ ŚWIADOMIE ......................................... 27

1. Jak się tu znalazłam? ............................................... 27

2. Kim jestem? ............................................................ 38

3. Najlepsza wersja Ciebie .......................................... 46

III. TERAZ JEST MÓJ CZAS ......................................... 54

1. Czym jest czas? ....................................................... 54

2. Nie mam czasu ........................................................ 59

3. Czego ja chcę? ........................................................ 70

IV. PIENIĄDZE ............................................................... 78

1. Czym są dla mnie pieniądze? .................................. 78

2. Czy wiem, co mam? ................................................ 85

3. Co chcę osiągnąć? ................................................... 93

V. DZIAŁAM! ................................................................. 98

1. Wiem, kim chcę być ................................................ 98

2. Wiem, czego chcę ................................................. 102

3. Ja się nigdy nie poddaję! ....................................... 107

DZIĘKUJĘ! ................................................................... 113

Bibliografia .................................................................... 114

Polecane blogi i podcasty ............................................... 116

2

WSTĘP

Była sobie dziewczynka. Chuda, nieśmiała, o wielkich oczach pełnych lęku. Chciała być niewidzialna. Gdy tylko brała do rąk książkę, mogła wierzyć, że jej nie ma.

Nie słyszała i nie widziała świata zewnętrznego, więc może ten świat nie widział także jej? Jednak musiała się z nim mierzyć codziennie, kiedy na każdym kroku czuła, że coś jest nie tak. Jakby należała do innego wymiaru, była inna.

Brakowało jej pewności siebie, ale wierzyła, że gdzieś istnieje lepszy świat, w którym można żyć po swojemu, w dostatku, bez ciągłego uczucia strachu. Oczywiście, że była marzycielką. I nadal jest.

Ona to ja, w innych czasach, w innej rzeczywistości. Teraz jestem dorosłą kobietą. Na mojej drodze życia trochę się wydarzyło: śmierć męża, samotne macierzyństwo, depresja, emigracja. A także ciągłe problemy finansowe: długi, zajęcia rachunków bankowych, lęk przed otwieraniem poczty i drzwi.

Wiele razy mówiłam sobie: “Dość!”. I nic się nie zmieniało.

Dlaczego? Ponieważ wciąż powtarzałam te same błędy i szukałam drogi “na skróty” - lekkiej, szybkiej, łatwej i przyjemnej. No, cóż - nie ma takich dróg. Kiedy 3

to zrozumiałam, zaczęłam szukać zasad kierujących ludźmi na drodze ku lepszemu życiu. Na skraju finansowej przepaści dotarło do mnie, że wciąż popełniam te same błędy

oczekując

innych,

lepszych

wyników.

I nie wyciągam z nich wniosków.

Dość wcześnie zaczęłam jednak uświadamiać sobie, że za wszystko co robię i co mi się przydarza, to ja ponoszę odpowiedzialność. To przecież moje decyzje sprawiły, że znajdowałam się tu i teraz, z takim, a nie innym stanem finansów. A właściwie z ich brakiem, przy jednoczesnym nadmiarze problemów. Przestałam usprawiedliwiać się niesprzyjającym środowiskiem, w którym się wychowałam i przejęciem złych wzorców od rodziców.

Przecież nie raz mignęła mi gdzieś informacja, jak ważna jest wiedza finansowa i umiejętność planowania. Myślałam: po co mi to? Zbyt szybko dochodziłam do wniosku, że to tylko teoria nie mająca nic wspólnego z praktyką.

Szkole nie zależało (i niestety nadal często nie zależy), by młodzież dowiedziała się, jak zabezpieczyć swoją przyszłość od strony materialnej. Jak więc mają to ogarnąć w dorosłości?

Na szczęście mam dzieci. To one i chęć zapewnienia im spokojnego, dostatniego życia i lepszej przyszłości, 4

utwierdzały mnie w przekonaniu, że dam sobie radę. Choć przeczytałam setki książek i próbowałam wielu dróg, wciąż stałam w miejscu. Łykanie teorii, to nie to samo co praktyka

- sama wiedza nie wystarcza. Trzeba zacząć korzystać z niej, aby opłacił się czas poświęcony na jej zdobycie i aby pokazały się namacalne efekty.

Przeszłam długą i niełatwą drogę. Wiedząc, jak słaba w naszym kraju (i nie tylko) jest edukacja finansowa i ta ucząca samodzielnie myśleć, chciałabym pokazać, że można przejść przez życie bez tych niepotrzebnych potknięć i błędów, która ja popełniałam.

Dziś nie żyję już „od pierwszego do pierwszego”

i pod koniec miesiąca nie jesteśmy zmuszeni żywić się wyłącznie naleśnikami i chlebem z dżemem (tak, bywało tak źle). Odkładamy konkretne kwoty na przyszłość i powoli, ale konsekwentnie spłacamy długi.

Nauczyłam się wiele, choć trochę czasu trwało zanim zaczęłam przekuwać wiedzę w czyn. Udało mi się i teraz mogę z całą pewnością powiedzieć, że poradzę sobie w każdej sytuacji. Wierzę, że Ty też!

Myśl o napisaniu tej książki chodziła za mną długo, odkąd zrozumiałam, że moje dzieci, rodzina, przyjaciele, a także bliscy i dalsi znajomi mogą przechodzić te same trudności 5

co ja, jeśli szybciej ode mnie nie nauczą się zaradności życiowej i finansowej. Ta książka jest dla nich i dla Ciebie

– dla wszystkich, którzy chcą zobaczyć w życiu sens i nadzieję, wyjść z długów, poczuć stabilizację oraz żyć w dostatku, na który każdy z nas zasługuje.

Jest wiele książek o podobnej tematyce, dlatego długo wahałam się z publikacją. Zdecydowałam się jednak napisać ten poradnik, by ta wiedza dotarła do jeszcze większej ilości osób. Kto wie, dlaczego sięgnąłeś właśnie po tę książkę, a nie inną? Wierzę, że mogę Ci pomóc i dzięki temu świat będzie lepszy, a Twoje życie

- szczęśliwsze. To książka o moich błędach i zwycięstwach, o poznaniu siebie i spełnianiu marzeń.

Proponuję byś nie czytał tej książki „od deski do deski”.

Zatrzymaj się po przeczytaniu fragmentu, rozdziału.

Pomyśl, jak jego treść ma się do Twojego życia i co mógłbyś zastosować od razu. Znajdź czas na chwilę refleksji.

Na końcu znajdziesz spis tych pozycji, które sama przeczytałam i które Tobie polecam. Umieściłam tam także tytuły podcastów i blogów, których twórcy mają marzenia i cele podobne do moich: sprawić, by życie jak największej 6

ilości ludzi stało się nie tylko trochę lepsze, ale też, aby poczuli się wolni i szczęśliwi.

Zapraszam Cię na moją stronę internetową i blog:

https://www.annachyzewska.com, gdzie na bieżąco opisuję swoje doświadczenia i przemyślenia.

Miłej lektury!

Ania

7

I. NIE CHCĘ TAK ŻYĆ!

„Liczy się nie to, co Ci się przydarza,

ale to, jak na to reagujesz.”

Brian Tracy

1. Co jest nie tak?

Każdy z nas, co jakiś czas staje na rozdrożu. Zastanawiamy się: Co jest w naszym życiu nie tak? Czy tak właśnie ma ono wyglądać? Czy tego chciałam? Czasami takie myśli wywołuje niecodzienne zdarzenie, a czasem ta jedna kropla za dużo w „kielichu goryczy”.

Teraz jestem niepoprawną optymistką, ale były takie dni, gdy wydawało mi się, że jestem... do niczego.

Co tak naprawdę mi się udało? Na pewno rodzina: cudowne, mądre dzieci i niesamowity, wspaniały mężczyzna.

Tylko czy oni są tak do końca moją zasługą? W przeszłości często miałam wrażenie, że oprócz nich w moim życiu nie wyszło nic...

Kiedyś często tak właśnie postrzegałam moje życie. Teraz nie poddaję się zniechęceniu tak łatwo jak w przeszłości.

Wyciągam wnioski ze swoich błędów, staram się uczyć 8

na nich. Jeśli nie jest dobrze, to znaczy, że coś robię źle. Namierzam, co to takiego i zaczynam działać inaczej.

To tak, jak w nawigacji: zanim gdziekolwiek wyruszysz musisz określić, gdzie jesteś. W codziennej gonitwie trudno się jednak zatrzymać. Pomaga stopniowe wyrabianie sobie nawyku „stop” - przynajmniej raz w tygodniu zatrzymać się, przyjrzeć się swojej sytuacji „z boku”. Zadać sobie pytanie – co jest nie tak? I pomyśleć, co można zmienić, by było lepiej.

Jak wspominałam, w swoim życiu zdążyłam być wdową.

W wieku 26 lat zostałam sama z dwuletnią córeczką.

I z pełnym żalu pytaniem, na które nie było odpowiedzi: dlaczego?!

Nie

byłam

gotowa

zostać

sama.

A właściwie byłam kompletnie nieprzygotowana do dorosłego życia. Efekt tego dramatycznego zdarzenia był taki, że przez dwa lata walczyłam z depresją. Nie dałam się jej pokonać przede wszystkim dzięki mojemu dziecku, które było zawsze najważniejsze. To istnienie tej cudownej istoty utrzymywało mnie przy życiu, jako takim funkcjonowaniu, a tak naprawdę – przy egzystowaniu.

Do prawdziwego życia zaczęłam wracać dzięki przyjaciółce. Zawsze już będę wdzięczna Basi za podsuwane mi w tamtym okresie nagrania i książki.

9

To ich treść, choć długo z uczuciem wewnętrznego oporu, powoli budziła we mnie nadzieję, że mogę znowu uwierzyć w sens i piękno świata. Jeśli nie dla siebie, to dla córki.

I tak się stało. Na początku trudno było mi zaakceptować fakt, że „wszystko zależy od nastawienia”. Trudno było również je zmienić. Wciąż pamiętam, jak męczyłam się każdego dnia, od momentu przebudzenia o poranku, do zaśnięcia wieczorem. Ciągle tkwiło we mnie to pytanie: dlaczego?! Dlaczego mi się to przytrafiło?! Jeżeli to ma jakiś sens, to jaki?! Czułam tylko rozpacz i strach.

Być może Ty, jak ja wtedy, nie potrafisz dostrzec dobrych stron otaczającej Cię rzeczywistości. Ale zapewniam Cię – one istnieją.

Lęk towarzyszył mi bez przerwy i to on był źródłem poczucia beznadziejności. Bałam się o dziecko, o siebie, bałam się każdego dnia. Widziałam same negatywne rzeczy, osoby, wydarzenia. Choć miałam pracę, bałam się, że nie starczy nam na życie. Chociaż miałam przyjaciół, czułam się całkiem sama, nie rozumiana przez kogokolwiek. Czułam się chora, choć tak naprawdę dolegała mi tylko rozpacz.

W końcu zaczęło brakować mi sił, by rano wstać z łóżka.

Jednak przez czarne chmury w mojej świadomości 10

przebijało się jedno pragnienie – nie chciałam, by moja córka męczyła się tak jak ja. Dla niej zaczęłam walczyć.

Później również dla siebie – znowu chciałam poczuć coś innego niż ból, smutek, strach. Jednak to dziecko było motywacją do podjęcia walki. Każdy, Ty też, jest w stanie znaleźć powód, by nie stać w miejscu i żyć pełnią życia.

Gdy określisz swoje „dlaczego”, jesteś w stanie zrobić wszystko.

„Wszystko zależy od nastawienia.”

Skip Ross

To zdanie powtarzało się w jednym z podsuniętych mi przez Basię nagrań. Mój mózg dzielnie buntował

się przeciw przyjęciu tego do wiadomości i wciąż podsuwał

mi tylko negatywne myśli. Przecież nie starczy pieniędzy na opłaty; mamy tylko materac, a nie łóżko; starcza tylko na byle jakie jedzenie i to ledwo; nikt mnie nie rozumie, a w ogóle ludzie są źli, świat - brzydki, a życie

- bez sensu…

W końcu lektura jednej z książek i sugestie Basi sprawiły, że zupełnie bez przekonania, na siłę, zaczęłam spisywać 11

co rano rzeczy, za które mogłabym być wdzięczna.

Takie całkiem zwyczajne drobiazgi, które po prostu są.

Wydawałoby się, że nie ma za co być wdzięcznym?

A jednak: moja córka, dach nad głową, sprawne ręce i nogi, wsparcie mamy, dostęp do książek, żywności, powietrza, szum drzew, słońce…

Kiedy chciało mi się płakać, bo nie mogłam pozwolić sobie np. na zakup nowego ubrania dla córki czy opłacenie jej wycieczki szkolnej, sięgałam po taką pozytywną listę.

Mamy gdzie mieszkać – to jest wspaniałe! Mamy co jeść, w co się ubrać, jesteśmy sprawne i zdrowe! Nie wszyscy mają tyle szczęścia. Cieszyłam się z każdej najmniejszej rzeczy: pożyczonej książki, kredek dla córki, podarowanej nam pralki.

Nie uświadamiamy sobie, jak wiele mamy,

dopóki nam tego nie zabraknie.