Poszukiwacze
Pereł. Jak odnaleźć to, za co będziesz gotów oddać wszystko,
co masz?
Tomasz Nowak OP dla RTCK
Autor: Tomasz Nowak OP
Produkcja: RTCK
Nowy Sącz 2019
Wydanie I
© RTCK 2019
ISBN: 978-83-65927-76-7
Książka powstała na podstawie
audiokonferencji o tym samym tytule.
ZA POZWOLENIEM WŁADZY DUCHOWNEJ.
Na podstawie
„nihil obstat” udzielonego przez ks. dr. hab. Janusza
Królikowskiego, prof. UPJPII, delegata Biskupa Diecezjalnego do
oceny ksiąg treści religijnej wyrażam zgodę na wydanie publikacji
pt. Poszukiwacze Pereł. Jak znaleźć to, za co będziesz
gotów oddać wszystko, co masz?
Z pasterskim
błogosławieństwem
† Stanisław
Salaterski
WIKARIUSZ GENERALNY
Redakcja: Krystyna Sadecka
Uwagi redakcyjne: Adam Szymczak
Korekta: Edyta Buff
Skład i łamanie: Barbara Wrzos, Graphito,
www.graphito.pl
Projekt okładki i grafiki: Jakub
Kosakowski
Fragmenty Pisma Świętego za Biblią
Tysiąclecia, wyd. 5 popr., Pallotinum 2003 r.
RTCK Rób to co kochasz
RTCK
ul. Zielona 27, WSB, bud. C
33-300 Nowy Sącz
tel. 531 009 119
[email protected]
www.rtck.pl
Dołącz do społeczności
ludzi, którzy chcą robić to, co kochają.
Zapisz się na www.rtck.pl,
a będziemy Cię wspierać na tej drodze, wysyłając wartościowe
materiały!
Wersja epub i mobi | Graphito studio graficzne, www.graphito.pl
OD WYDAWCY
Konferencja o. Tomasza Nowaka
pt. Poszukiwacze Pereł. Jak odnaleźć to, za co będziesz
gotów oddać wszystko, co masz?, na podstawie której
powstała ta książka, jest jedną z najważniejszych konferencji,
jakie zostały wygłoszone w całej 10-letniej historii działalności
RTCK. Dotyczy w bezpośredni sposób misji RTCK – pomagania w odkryciu
i rozwijaniu Twojego życiowego powołania, Twojej własnej drogi rozwoju,
opartej na Twoich silnych stronach i talentach, czyli – mówiąc wprost
– tego, co najbardziej kochasz!
Książka Poszukiwacze Pereł
mówi dokładnie o tym, co wiąże się z wypełnieniem tak postawionej
misji. Ludzie jednak bardzo często w odpowiedzi na nasze hasło „Rób
to, co kochasz”, będące jednocześnie nazwą naszej firmy, zadają
pełne dramatycznego napięcia pytanie: „Ale co ja mam właściwie
robić?”. Pomimo tego, że jest to jedno z ważniejszych pytań, jakie
można postawić w tym kontekście, o. Tomasz wyjaśnia, że nie jest
to pytanie najważniejsze, i podkreśla: „Dużo ważniejsze jest to,
kim jesteś, od tego, co masz robić, a czego masz nie robić. Bo to,
co masz robić, wynika dopiero z tego, kim jesteś”.
Książka, którą trzymasz w ręku, poprzez
metaforę poszukiwania pereł pomaga „dokopać się” do najgłębszych
rejonów w naszym wnętrzu, w których Bóg ukrył naszą prawdziwą
tożsamość, to, jacy jesteśmy i kim jesteśmy. Jeśli to pojmiemy,
będziemy wiedzieli, co mamy w życiu robić.
Doskonałym Poszukiwaczem Pereł jest Jezus
Chrystus. On oświetla nam drogę naszego rozwoju, pokazuje ścieżkę
prowadzącą do pełniejszego zrozumienia siebie i otaczającego nas
świata, pomaga nam pojąć, co to znaczy, że najpierw mamy odkrywać to,
kim jesteśmy oraz nieustannie badać wolę naszego Ojca, aby w pełni
realizować życiowy potencjał.
Polecamy tę książkę wszystkim szukającym
odpowiedzi na pytanie: „Co ja tak naprawdę kocham?”, a w sposób
szczególny tym, którzy czują, że miejsce, w jakim obecnie się
znaleźli, niekoniecznie jest tym, które sobie wymarzyli – a takich
jest niestety wielu.
Być może nie wiesz, jakie masz talenty,
jak cenne wartości w sobie nosisz. Tym samym nie masz pojęcia, jak
mógłbyś w nie zainwestować i służyć nimi innym ludziom. Ta
książka pomoże Ci podświetlić te rejony Twojej osobistej mapy
skarbów (Twoich złóż pereł), w których zaczniesz odtąd szukać
głębiej, aż znajdziesz odpowiedzi na najbardziej nurtujące Cię
pytania.
Ewangelia mówi: „Każdy, kto szuka, znajduje”
[Mt 7, 8]. Tylko że aby znaleźć, trzeba najpierw zabrać się za
szukanie, chcieć znajdować, podjąć wysiłek, być otwartym na
trud poszukiwania, a później kształtowania każdej drogocennej
perły.
Być może trudno jest Ci przyjąć w tym
momencie prawdę o tym, że w proces poszukiwania i odnajdywania siebie
bardzo mocno wpisane jest cierpienie. Taką perspektywę przedstawia nam
Stwórca, który wiele tysięcy lat temu wymyślił przepis na powstawanie
pereł, a potwierdził to także – a może przede wszystkim – poprzez
Drogę, Prawdę i Życie – naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
Ojciec Tomasz opowiada o całej tej drodze,
od momentu powstania perły, która tworzy się w warunkach bolesnych
i dramatycznych – w takich właśnie rodzi się coś najbardziej cennego
i najpiękniejszego: prawdziwe życie, prawdziwa tożsamość, prawdziwe
powołanie. To wartość tak wielka, że nie sposób jej oszacować
w żadnej walucie świata!
Życzymy Czytelnikowi, aby przygoda, w trakcie
której wybierze się na swoje osobiste poszukiwania, była owocna!
Zespół Wydawnictwa
RTCK
OD AUTORA
Od sześciu tysięcy lat perły są
w cenie! Mimo narzucającego się podobieństwa ich szczególną
cechą jest niepowtarzalność. Powstawanie i symbolika pereł
niezwykle trafnie odnosi się do ludzkiego życia. Sam Jezus wspomina
o tych klejnotach, aby wyjaśnić tajemnicę królestwa Bożego,
które w nas jest.
Znaczenie pereł i ich poszukiwania w kontekście
naszego życia można rozumieć na wielu płaszczyznach. Może
chodzić o odkrycie skarbu, który jest w moim wnętrzu, czy
ogólniej – we wnętrzu każdego człowieka: talentów, darów,
pięknej tożsamości. Może to dotyczyć znajdowania bogactwa
wokół nas i odkrywania, jak wpływa to na nasze życie. Może
być symbolem szukania i odnajdywania sensu życia... Wszystko zaczyna
się od uświadomienia sobie, że każdy człowiek ma dostęp do
tego, co niezwykle cenne. Dopiero odkrycie tej wartości pociąga do
poszukiwania, odnajdywania i cieszenia się tym, co jest dla nas nowe,
odkrywcze i fascynujące.
Zacznijmy od Jezusa i przyjrzyjmy się, jak
poszukiwanie pereł wyglądało w Jego życiu, bo może to być dla
nas niezwykła lekcja. Jezus przychodzi na świat jako ktoś od dawna
upragniony, zapowiadany i oczekiwany – jest cenny, jest Skarbem przez
duże „S”. Ale wokół Nowonarodzonego uruchomiają się skrajne
emocje. Z jednej strony jest poszukiwany, jak choćby przez mędrców,
którzy chcą Go uczcić i oddać Mu pokłon, a z drugiej zazdrosny
Herod zamierza Go unicestwić. Czyż nie tak właśnie bywa z tym,
co cenne? Józef i Maryja muszą uciekać do Egiptu, aby chronić
małego Jezusa.
Następnym etapem jest wzrost mądrości
i samoświadomości Jezusa. Czytamy w Ewangelii świętego
Łukasza [por. Łk 2, 41–52], jak Jezus – wówczas dwunastolatek
– zaskakująco mądrze dyskutuje w świątyni jerozolimskiej
z mistrzami i nauczycielami na temat Świętych Pism oraz jak mówi, że
Jego Ojcem jest Bóg i że zostając w świątyni powinien zajmować
się swoim dziedzictwem. W innym fragmencie Ewangelii [Łk 4, 18–19]
widzimy, jak Jezus, przemawiając w synagodze w Nazarecie, na początku
swojej publicznej działalności, wypowiada słowa zaczerpnięte
z proroctwa Izajasza:
„
Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie
namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym
uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od
Pana.
Gdy oczy wszystkich są w Nim utkwione
i słuchaczy ogarnia zdumienie, Jezus mówi wprost, że te słowa
odnoszą się do Niego. Opuszcza dom rodzinny i oddaje się bez reszty
swojej misji. Spotyka wiele osób, z którymi buduje najróżniejsze
relacje. Przez to, że uzdrawia i czyni inne cuda, może się wydawać,
że tylko On wpływa na ludzi, których spotyka. Gdy jednak choć
trochę głębiej przyjrzymy się tym spotkaniom, zobaczymy, że
wpływ jest obustronny. Jezus bywa i pozytywnie, i negatywnie zaskakiwany,
co determinuje Jego postępowanie i kształtuje relacje. Gromadzi
wokół siebie najbliższych uczniów i przyjaciół, z którymi
przebywa w dzień i w nocy przez kilka lat. Jednocześnie pokazuje
przez cały ten czas, że najważniejsza jest dla Niego więź,
którą ma z Bogiem – Ojcem.
Na początku Ewangelii św. Marka znajdujemy
opis chrztu Jezusa w Jordanie. Głos z nieba mówi: „Tyś jest
mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie” [Mk 1, 11], a w Ewangelii św. Jana pada jakby odpowiedź Jezusa: „Ja i Ojciec jedno
jesteśmy” [J 10, 30]. Obserwując tę synowską relację, łatwiej
jest zrozumieć istotę niezwykłej modlitwy, której – na prośbę
uczniów – Jezus uczy: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie,
niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje;
niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba
naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my
przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy
ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!” [Mt 6, 9–13].
Wielokrotnie Jezus opowiada uczniom o tym, kim
jest i co Go czeka w przyszłości. Jest świadomy, że będzie
prześladowany i odrzucony przez starszych ludu. W tym kontekście
obraz perły nabiera kolejnego wymiaru, gdyż perły rodzą się
z cierpienia (nazywane są nawet „łzami”). Zapowiedź Jezusa
wypełnia się: Jezus zostaje pojmany i ukrzyżowany. Po trzech dniach
jednak zmartwychwstaje i daje uczniom nową perspektywę – oto grób
otwiera się niby muszla, z której wychodzi ta Najcenniejsza Perła
– zaczyna się Nowe Życie.
To, co widzimy w historii Jezusa, może być
ważną wskazówką dla naszego życia. Przychodzimy na ten świat
jedyni i niepowtarzalni. Nasze życie od momentu poczęcia jest
bezcenne. Owszem, nasze pojawienie się może wywoływać w życiu
naszych najbliższych najróżniejsze emocje, ale tak czy inaczej
wymagamy ochrony i troski.
Abyśmy się dobrze rozwijali, potrzebujemy
innych ludzi. Począwszy od przytulenia, nakarmienia i zadbania
o to, czego potrzebuje nasze ciało, po edukację dotyczącą
opisu otaczającego nas świata, naszych zdolności i talentów
oraz wielkiego bogactwa życia wewnętrznego. Wiele lat zajmuje
– najpierw innym, a potem już nam samym – odnalezienie tej
wyjątkowej tożsamości, która została w nas ukryta. Jest to
wielka przygoda życia każdego i każdej z nas – poszukiwanie tego,
co najcenniejsze. Musimy doświadczyć wielu sukcesów i porażek,
poznać swoje mocne strony i ograniczenia, próbować pogodzić to, co
zewnętrzne, z tym, co wewnętrzne, oraz – nie lekceważąc opinii
innych – ostatecznie zdecydować o swoim życiu. Potrzebujemy także
wyjątkowej relacji z Bogiem, Stwórcą, Ojcem Niebieskim, abyśmy
umieli dobrze rozpoznać to, co duchowe, a tym samym niedostępne naszym
zmysłom i niemożliwe do osiągnięcia własnymi siłami.
Tak więc każdy z nas jest zaproszony do tej
niezwykłej i najważniejszej przygody – poznawania tego, kim jestem,
jaki jestem, skąd jestem i do czego zostałem powołany.
Warto jednak uświadomić sobie, że nie
każdy podąża tą drogą. Wielu z niej z różnych powodów
zrezygnowało i tym samym pozostało na bardzo niskim poziomie
świadomości samego siebie oraz relacji do Boga, świata i innych
ludzi. Oby nas to nie spotkało. Bądźmy raczej podobni do kupca
poszukującego pięknych pereł, ale – gdy już zaczniemy znajdować
ich coraz więcej – nie ulegajmy nadmiernemu przywiązaniu. Raczej
przekraczajmy swoje granice, by odnajdywać coraz piękniejsze pokłady
własnego człowieczeństwa.
Tomasz Nowak
OP
Ciąg dalszy w wersji pełnej
