Skłócone rodzeństwo
Zgodne rodzeństwo
Co robić, kiedy rodzeństwo ciągle się kłóci
(NAJLEPSZE METODY WYCHOWAWCZE)
GIANNI RSSISG AWARD
Spis treści
Wstęp
Zgodne rodzeństwo
Skąd pochodzi moje doświadczenie
Intuicyjne błędy wychowawcze
Kłótnie rodzeństwa to częsty problem
Podstawy Twojego działania
Rozwiązanie problemu skłóconego rodzeństwa
Uniwersalna zasada własności
Ostateczne rozwiązanie
W jaki sposób mówić do dzieci
Pogorszenie sytuacji
Konsekwencja i autorytet
Jak długo trzeba wytrzymać
Decyzja
Pierwsze oznaki postępów
Kiedy wkroczyć między dzieci
Walka o władzę
Kardynalne błędy rodziców
Negatywna nagroda
Babcie, dziadkowie, wujkowie i ciocie
Inteligentne dziecko nigdy się nie nudzi
Droga do zgody
Bonus: Prowokowanie dziecka do agresji
Od Autora
Wstęp
Przygotowując tę książkę, wziąłem pod uwagę wszystkie aspekty problemu kłótni między rodzeństwem i kłótnie między dziećmi w ogóle. Problem ten nie istnieje jedynie wtedy, kiedy dzieci się kłócą. Problem powstaje często na wielu różnych płaszczyznach procesu wychowawczego.
Sam taką wiedzę wykopałem w trakcie moich doświadczeń w pracy z dziećmi. Pracuję głównie z dziećmi z problemami wychowawczymi. Między innymi także z dziećmi, które się kłóciły. Rozwiązuję takie problemy na bieżąco w rodzinach, z którymi pracuję.
Moja wiedza nie opiera się jedynie na teorii psychologii. 90% uniwersyteckiej wiedzy psychologicznej to informacje o tym, jak dziecko powinno się rozwijać plus informacje o tym, jak wychowywać dziecko od podstaw. Natomiast inną sprawą jest naprawianie błędów wychowawczych, które są nagminnie popełniane przez rodziców.
Postępowanie rodziców wobec dzieci wynika z miłości i troski. Rodzice zwykle bardzo chcą pomóc dziecku w jego rozwoju i robią wszystko dla dobra dziecka. Nie opierają się przy tym na doświadczeniu, ponieważ go nie mają. Muszą opierać się na intuicji, która podpowiada pozornie dobre rozwiązania. Nie chcę winić tutaj rodziców za ich intuicyjne metody wychowawcze, gdyż nie sposób zdobyć doświadczenie, wychowując jedno, dwoje czy nawet pięcioro dzieci.
W swojej pracy stosuję swoje własne metody, które sam opracowałem. Zdobyłem je w żywym środowisku z naprawdę wielką liczbą dzieci. Moje wieloletnie doświadczenie pozwoliło mi dopracować moje metody.
Początkowo stosowałem rozwiązania, których nauczyłem się na studiach psychologicznych. Jak wielu rodziców, czytałem również wiele książek na temat wychowania. Stosowałem poznane metody wychowawcze i testowałem, czy działają. Wiele z nich po prostu nie działało z tego prostego powodu, że odnosiły się one do pracy z dziećmi, które od początku są poprawnie wychowywane i nie są obarczone żadnymi błędami wychowawczymi. W praktyce niemal graniczy z cudem, żeby spotkać dziecko wychowywane idealnie. Zawsze robimy błędy. Ważne, żeby je naprawiać.
Jesteś troskliwym rodzicem, który chce dobrze wychowywać swoje dzieci. Dlatego sięgnąłeś po tę książkę. Nareszcie znajdziesz rozwiązanie dla problemu kłócących się dzieci. Dowiesz się, jak sprawić, żeby Twoje dzieci zaczęły się ze sobą dogadywać i rozwiązywać spory, które między nimi powstają.
Wybrałem dla Ciebie najlepsze rozwiązania, jakie znam. Wiem, że działają, bo sam je osobiście przetestowałem. Zajęło mi to naprawdę dużo czasu. Ty także poświęć czas na naprawienie Waszej sytuacji w domu. Bądź cierpliwy przy wprowadzaniu zmian. Nie zaczynaj ich wprowadzać, dopóki się dobrze nie przygotujesz na wszystkie ewentualności.
Przemyśl każde możliwe wyjścia z różnych sytuacji. Jak będą one wyglądały w przypadku Twojego dziecka. Bądź gotowy na to, że Twoje dziecko może Cię zaskoczyć swoją reakcją na zmiany. Pamiętaj, że na początku może być dużo gorzej, żeby później było lepiej. Przeczytaj całość książki i dopiero potem zaplanuj swoje działania. Napisz komentarz do książki po tym, jak tylko uda Ci się zakończyć problem kłótni między rodzeństwem, kiedy Twoje dzieci będą się zgodnie bawiły, a Ty będziesz dzięki temu jeszcze bardziej szczęśliwym rodzicem szczęśliwych dzieci.
Zgodne rodzeństwo
Rodzice kochają swoje dzieci i żyły sobie dla nich wypruwają. Czytają książki, stosują różne intuicyjne metody i nie obserwują żadnej poprawy. Rodzeństwo jest wciąż skłócone, a kłótnie nawet się nasilają. Ja także czytałem wiele książek o wychowaniu dzieci i problemach wychowawczych. Sprawdzałem podane metody w praktyce. Niektóre działały, inne zawodziły. Jednak większość porad, które przeczytałem w książkach, to była tylko teoria. Teoria, którą sobie ktoś wymyślił. Może sprawdził na jednym lub kilku dzieciach. To za mało. Trudno jest zweryfikować wiedzę, mając do dyspozycji kilka przypadków.
Jako psycholog dziecięcy uczyłem się, jak dziecko powinno się rozwijać. Natomiast nie uczyłem się na studiach tego, jak rozwiązywać problemy, które powstały w procesie wychowawczym. Proces wychowawczy przeprowadzany przez rodziców to prawie zawsze jest eksperyment. Rodzice nie mają doświadczenia i próbują tego, co im podpowiada rozsądek. Czasami uda się dobrze wychować dziecko, mimo popełnianych błędów. Wszyscy rodzice je popełniają. Nie ma idealnych rodziców.
W mojej codziennej pracy spotykam się z bezradnością rodziców wobec kłótni ich dzieci. Pomagam rodzicom rozwiązać ten problem. Pracuję głównie z dziećmi od 1,5 roku do 11 lat. Dzisiaj dzielę się z Tobą moim doświadczeniem, żebyś mógł także rozwiązać swój problem z kłócącym się rodzeństwem. Nie będzie poprawy z dnia na dzień, ale zrobisz to w ciągu 1-2 tygodni. Ważne, żebyś wykonał moje wskazówki starannie i nie popełniał przy tym błędów.
Może stosowałeś już pewne metody i nie działały. Mogłeś stosować złe metody lub też mogłeś popełnić pewne błędy przy jej stosowaniu. Jeśli będziesz się trzymał wskazówek i przestrzegał ważnych zasad, to uporasz się z problemem raz na zawsze.
Podstawą jest oczywiście to, że trzeba kochać i szanować dziecko, ale to nie wystarczy. Trzeba wiedzieć, co robić, żeby dobrze poukładać relacje w rodzinie. Moje metody u Ciebie zadziałają, jeśli je poprawnie zastosujesz. Opowiem Ci o moim doświadczeniu i dam wskazówki, jak radzić sobie w sytuacjach, kiedy Twoje dzieci się kłócą.
Skąd pochodzi moje doświadczenie
Skąd ja to wiem? Otóż moje doświadczenie nie opiera się na tym, że wychowałem jedno czy kilkoro swoich dzieci. Sam mam jedno dziecko. Paradoksalnie łatwiej jest wychowywać więcej niż jedno dziecko. Moje doświadczenie nie pochodzi z mojego domu, gdzie mogłoby być skromne.
Moje doświadczenie to setki praktycznych sesji naprawczych, które osobiście przeprowadziłem, współpracując z rodzicami. Bardzo lubię te kontakty. Uwielbiam, kiedy rodzice stają się niezmiernie szczęśliwi, kiedy ich problem znika. Mogą być spokojni i szczęśliwi, a ich dzieci są zgodne i potrafią się ze sobą bawić bez kłótni i rywalizacji.
Jak wygląda moja praca?
Rodzice dzwonią do mnie ze swoimi problemami. Wprowadzam się do nich i obserwuję dokładnie, na czym polega problem. Po identyfikacji problemu omawiamy razem metody, które oni dotychczas stosowali. Pokazuję im, co robią i dlaczego to nie działa, a nawet pogarsza sprawę.
Rodzice często bazują na swojej intuicji, która po prostu zawodzi. Wydaje im się, że robią dobrze, bo mają dobre intencje. Czasami jednak szkodzą. Mają doradców w postaci ciotek, babć, wujków itd. Wszyscy oni mają pewne doświadczenie wychowywaniu swoich dzieci. Każde z nich popełniło jakieś błędy, ale generalnie udało się jakoś wychować dzieci. To nie są eksperci.
Naprawdę trudno jest zweryfikować działanie metod wychowawczych na jednym dziecku. Kilkoro dzieci, to także za mało, żeby sprawdzić daną metodą w 100 procentach. Dzieci są różne. Różne relacje są w różnych rodzinach. Na rodzinę zawsze trzeba patrzeć holistycznie.
Na szczęście ja mam doświadczenie z setkami dzieci. Zaczynałem testować moje metody, które wyciągnąłem ze studiów. Brałem rozwiązania dla osób dorosłych i sprawdzałem, jak one działały na dzieciach. Dzięki tym doświadczeniom poznałem dokładnie wielkie różnice między dziećmi i dorosłymi. Zrozumiałem, dlaczego coś działa u dorosłych, a nie działa u dzieci.
W praktyce sprawdzałem, jak zmienić daną metodę, żeby zadziałała w stosunku do dzieci. Odrzucałem to, co nie działało. Ulepszałem to, co zadziałało.
Dzięki obserwacji setek rodzin mogłem dostrzec, co jest przyczyną problemów z dziećmi. Jakie mechanizmy działają, że dzieci zaczynają się kłócić. Sprawdziłem, co sprawia, że przestają się kłócić.
Pokazuję te mechanizmy rodzicom, z którymi pracuję. Kiedy to rozumieją, są przekonani, że chcą zmienić swoje postępowanie. Przygotowuję dla nich strategię takiej zmiany i wkraczam do akcji wraz z nimi. Stosuję na bieżąco moje metody i tłumaczę rodzicom, co robię i dlaczego. Wtedy oni uczą się robić to samo. Muszą dokładnie wiedzieć co robić i dlaczego.
W kolejnym kroku pracy z rodzicami usuwam się z pola rodzinnego. Pozwalam rodzicom stosować nowe metody i czuwam nad tym, żeby nie popełniali kardynalnych błędów. Zdarzają się one nawykowo. Analizujemy ich postępowanie. Pokazuję im, co robią dobrze, a co muszą poprawić.
Jak widzisz, jestem praktykiem. Wszystkie informacje zawarte w niniejszej książce zostały potwierdzone doświadczeniem z wieloma dziećmi. Przetestowałem te metody osobiście i wielokrotnie.
W Twoim domu zawitam za pomocą książki. Sam musisz siebie pilnować, aby starannie wprowadzić pozytywne zmiany w Twoim domu. Twoje świadome działanie będzie podstawą do przemiany Twoich dzieci ze skłóconych we wspaniale bawiące się zgodnie rodzeństwo.
Intuicyjne błędy wychowawcze
Jak to wygląda u Ciebie?
Zapytałem rodziców, jak się czują i jak zwykle reagują, kiedy ich dzieci zaczynają się kłócić. Oto odpowiedzi:
- "Denerwuję się, czuję frustracje"
- "Złoszczę się"
- "Stosuję kary zwykle dla starszego dziecka"
- "Kłócę się z drugim rodzicem o to, które jest winne tej sytuacji"
- "Tłumaczę, żeby się nie kłóciły"
- "Próbuję rozdzielić rodzeństwo"
- "Wyprowadza mnie to z równowagi"
- "Staram się być spokojny"
- "Podnoszę głos"
- "Zabieram zabawki"
- "Powtarzam, żeby przestali, ale nie słuchają"
- "Rozdzielam, mam nadzieję, że wyrosną z takich zachowań"
- "Nie podoba mi się ich zachowanie"
- "Wstyd mi przed innymi rodzicami"
- "Ustalam winnego"
- "Podaję racjonalne argumenty"
- "Próbuję rozwiązać ich konflikt"
- "Myślę, że robię coś źle, że jestem niedobrym rodzicem"
Tak. Większość rodziców reaguje na to intuicyjnie. Martwią się o swoje dzieci i chcą, żeby konflikt skończył się jak najszybciej. Denerwują się w trakcie tej kłótni. Kiedy dziecko widzi, że się denerwujesz, to wie, że to przez jego zachowanie. Dostrzega, że ma na Ciebie bezpośredni wpływ. Dziecko czuje, że wpływa na Ciebie, to znaczy, że tak naprawdę to ono kontroluje Twoje zachowanie. Natomiast Ty w ogóle nie masz kontroli nad zachowaniem dziecka. Dlatego okazywanie zdenerwowania, brak panowania nad sobą, to wielki błąd.
Podobnie jest z ciągłym powtarzaniem poleceń. Jeśli powtarzasz coś dziecku kilka razy, a ono Cię nie słucha, to takie powtarzanie tylko pogarsza sytuację. Dziecko uczy się, że będziesz tak sobie powtarzać i że nie musi Cię słuchać od razu, bo i tak mu jeszcze to powtórzysz. Nic się nie zadzieje z tego powodu. Jednym słowem dziecko jest wyżej w hierarchii rodziny. Ono decyduje, kiedy wykona polecenie. Ono też może decydować o Twoim stanie zdenerwowania.
W takiej sytuacji dziecko będzie powodowało więcej problemów wychowawczych, gdyż będzie chciało wykorzystywać swoją władzę i moc wpływania na Ciebie. Dlatego nie wolno okazywać zdenerwowania, powtarzać w kółko tych samych poleceń. To bezcelowe.
Także racjonalne argumenty i tłumaczenie dzieciom nie przynosi rezultatu, kiedy są one w trakcie kłótni. Argumenty racjonalne ku temu, żeby się nie kłócić, są dla dziecka iluzją. Musiałoby ono sobie wyobrazić konkretną sytuację i myśleć abstrakcyjnie, żeby ją dokładnie zrozumieć.
Dzieci myślą inaczej niż dorośli. Argumenty racjonalne możesz dziecku pokazywać przy różnych okazjach. Powoli wprowadzać pewne zagadnienia przy okazji różnych sytuacji. Dziecko obserwując te sytuacje, może samo dojść do pewnych wniosków, ale nie będzie jedynie słuchało argumentów. To tak nie działa.
Dziecko musi widzieć pewne zależności między jego zachowaniem a konsekwencją tego zachowania. Żeby dziecko zrozumiało, że zrobiło coś źle, musisz je poprowadzić w kierunku lepszego rozwiązania. Tłumaczenie emocjonalnych aspektów jest ważne, ale nie jest wystarczające.
Rodzice często zakładają, że jedno z dzieci jest winne konfliktowej sytuacji. Tak naprawdę każdemu z dzieci wydaje się, że ma rację w tym konflikcie. Jeśli wskażesz winnego, to zawsze to dziecko będzie się czuło niesłusznie oskarżone. Zadziałają też inne mechanizmy, o których mowa będzie w dalszej części książki.
Rozwiązywanie konfliktu za dzieci to najszybsza metoda, żeby pozbyć się konfliktu tu i teraz. Jednak w żadnym wypadku nie zapobiega to kolejnym kłótniom, a nawet może je wywoływać. Dlaczego? To proste. Jeśli załatwiasz sprawę za dzieci, rozwiązujesz ich konflikt, one niczego się wtedy nie uczą. Nie mają możliwości nauczyć się wychodzić z konfliktu same. Poza tym ktoś za nie załatwia sprawę, więc kłótnia w ogóle nie jest dla nich problemem do rozwiązania. Powtarzają takie sytuacje, oczekując rozwiązania ze strony rodzica.
To bardzo ważne, żeby nie rozwiązywać problemu kłótni za dzieci. One muszą nauczyć się to robić. Kiedy nauczą się rozwiązywać swoje konflikty, z czasem także nauczą się, jak do nich w ogóle nie doprowadzać lub mocno je ograniczyć.
Kłótnie rodzeństwa to częsty problem
Jeśli kłótnie dzieci zdarzają się rzadko, to można powiedzieć, że jest to swego rodzaju pole do nauki rozwiązywania konfliktów. W wielu domach wygląda to inaczej. Kiedy kłótnie są normą i co kilka minut dzieci wdają się w konflikt, to jest to ciągle trwający żywy problem. Wiadomo, że rodzice w obecności tego problemu nie czują się dobrze. Jeżeli dodatkowo angażują się w ciągłe kłótnie między rodzeństwem, to ich psychika może być mocno nadwyrężona, a cierpliwość może dojść do granic wytrzymałości.
To ciągłe zmęczenie taką sytuacją i bezradność w obliczu problemu, doprowadzają do wypalenia się rodziców. Mimo wielkiej miłości do dziecka rodzice stają się nieszczęśliwi z powodu swojego rodzicielstwa. Być może sam jesteś już u kresu wytrzymałości. Trwanie w takiej sytuacji nie ma sensu.
