Sobór Watykański II (1962-1965) i jego wpływ na Kościół katolicki książka papierowa

Spis treści:
Wstęp
Marek Kornat, Niedostrzeżona rewolucja w Kościele (O odwadze sprzeciwu mimo doktryny posłuszeństwa)
Przemysław Benken, Ku odnowie czy osłabieniu Kościoła katolickiego? Przygotowania do II Soboru Watykańskiego na łamach „Tygodnika Powszechnego”
Arkadiusz Krawcewicz, Tradycjonaliści katoliccy wobec postanowień II Soboru Watykańskiego
Piotr Goniszewski, Tomizm biblijny a posoborowa hermeneutyka Pisma świętego
Piotr Goniszewski, Żydzi i judaizm w tradycji Kościoła i Deklaracji Nostra Aetate Soboru Watykańskiego II
Adam Rosiński, Wpływ akustyki architektonicznej na kreowanie tożsamości sonorystycznej kościołów
Arkadiusz Krawcewicz, Benedykt XVI i Franciszek wobec tradycjonalistów katolickich. Ujęcie porównawcze
Noty o autorach

W latach 60. XX w. w Kościele katolickim dokonały się bezprecedensowe przemiany jakie nie miały nigdy wcześniej miejsca w historii. Reformy uzasadniano postanowieniami II Soboru Watykańskiego, który stał się punktem odniesienia dla chrześcijan na całym świecie. Dla zwolenników reform był to początek „wyjścia Kościoła z epoki średniowiecza” i tworzenie liberalnego „Kościoła otwartego”. Natomiast przeciwnicy zmian posoborowych uważali, że w Kościele katolickim do głosu doszli moderniści, którzy zmierzają w kierunku porzucenia katolickiej tożsamości i wiary. Inna część katolików przyjmowała zmiany w Kościele bez wyrażania jednoznacznego sprzeciwu lub poparcia ufając wyjaśnieniom biskupów i duchowieństwa parafialnego na temat interpretacji postanowień Soboru i sposobu ich implementacji.
II Sobór Watykański otworzył 11 października 1962 r. w Rzymie Jan XXIII (pontyfikat 1958–1962), a zakończył kolejny papież Paweł VI (pontyfikat 1963–1978) 8 grudnia 1965 r. Obrady odbyły się w ramach czterech sesji. W porównaniu do poprzednich soborów w historii Kościoła katolickiego, II Sobór Watykański nie ustanowił żadnych praw, nie rozstrzygał spraw wiary i moralności, nie sformułował dogmatów – te uwarunkowania przyczyniły się do powstania wielu dyskusji na temat statusu dokumentów soborowych i ich implementacji do życia kościelnego. Wątpliwości badaczy doprowadziły do utworzenia pojęcia „posoborowie” (wł. postconcilio), które powstało w wyniku różnic między intencjami biskupów biorących udział w Soborze i jego dokumentami, a tym co wydarzyło się po jego zakończeniu i trwa do dziś…