Teoria wiecznego istnienia ebook

Teoria

wiecznego

istnienia

Nowe zrozumienie rzeczywistości

© Copyright by Janusz Mazur

Bezpośredni kontakt z autorem:

email:

[email protected]

Strony:

www.istota.net

i 

www.essenceizm.org

Teoria wiecznego istnienia jest wynikiem analiz systemu analitycznego essenceizm, który został opublikowany w książkach o poniższych tytułach:

Essenceizm 1 – Bóg nie jest z tego świata

Essenceizm 2 – My jesteśmy z tego świata

Essenceizm 3 – Zło jest z tego świata

Essenceizm 4 – Wizja nie z tego świata

Essenceizm 5 – Wieczność nie jest z tego świata

Essenceizm 6 –Nieprawdziwi bogowie z tego świata

Essenceizm 7 – Miłość z tego i nie z tego świata

Essenceizm 8 – Rzeczywistość z tego i nie z tego świata

Grafika na okładce: Agnieszka Kazała

Pierwsza korekta: Barbara Witt

Druga korekta: Anna Bielenda

Redakcja: Agnieszka Kazała

Opracowanie i skład: Agnieszka Kazała i Janusz Mazur

ISBN: 978-83-960293-0-0

Wydanie I, papierowe, Warszawa 2023,

Wydawca: Janusz Mazaur

ISBN: 978-83-67788-61 -8

Wydanie III, Warszawa 2025 r.

Wydawca: Wydawnictwo Literackie Białe Pióro

Od autora:

Przedstawiam teorię wiecznego istnienia, której celem jest nowe zrozumienie otaczających nas zjawisk. Moja teoria ma przede wszystkim za zadanie wprowadzić do sfery codziennego życia nową wiedzę o istnieniu Bytu Pierwoistnego jako właściwego Źródła wieczności. Jej celem jest również wykazanie faktu, że ukształtowane przez Byt Pierwoistny nasze środowisko życia powinno umożliwiać nam wieczne istnienie. W ten sposób moja teoria ma za zadanie uświadomić ludziom, że są wieczni.

Po opublikowaniu kolejnych ośmiu książek o systemie analitycznym o nazwie essenceizm przyszedł czas na zaprezentowanie wniosków z jego analiz. Dokonuję tego w formie prezentowanej teorii wiecznego istnienia, która wynika z zastosowania essenceizmu do analizy istniejącej rzeczywistości jako wstępu do czekającej nas wieczności. Celem teorii wiecznego istnienia jest zatem wyjaśnienie wieczności wpisanej w życie każdego człowieka. Aby to osiągnąć, musiałem w sposób wzorowany na teoriach naukowych uwiarygodnić hipotezę o istnieniu stanu poza czasem i przestrzenią przenikniętego w pełni obecnością Pierwszej Przyczyny, czyli Bytu Pierwoistnego. Chcąc zachować charakter naukowy moich tez, musiałem odejść od tajemnic ukształtowanych od wieków przez religie. Zauważyłem bowiem, że w trakcie rozwoju naszej cywilizacji zdeformowano prawdziwy obraz Stwórcy wszechświata oraz sens istnienia człowieka w Jego wszechświecie. Zatem teoria wiecznego istnienia musiała odejść od wizji świata przekazywanej nam przez religie.

Ponieważ stworzyłem coś zupełnie nowego, to na razie jestem osamotniony w swej aktywności. Mam jednak nadzieję, że po pewnym czasie ludzkość stopniowo zrozumie, że każdy z nas pochodzi od Wiecznego Stwórcy, czyli że każdy człowiek musi być wieczny tak jak On.

Miniaturowy spis treści

(pełny znajduje się na końcu książki)

Wprowadzenie

do teorii wiecznego istnienia

I. Reguły teorii wiecznego istnienia

1. Główne pojęcia teorii wiecznego istnienia

2. Paradygmat teorii wiecznego istnienia

3. Założenie teorii wiecznego istnienia

4. Aksjomaty teorii wiecznego istnienia

5. Tezy teorii wiecznego istnienia

6. Sądy egzystencjalne teorii wiecznego istnienia

7. Schemat stwórczy teorii wiecznego istnienia

8. Definicje i opis pojęć teorii wiecznego istnienia

9. Przywracanie pojęciom właściwego znaczenia

II. Uzupełnienie idei teorii wiecznego istnienia

1. Idea powstania teorii wiecznego istnienia

2. Ważna cecha teorii wiecznego istnienia

3. Odróżnienie wizji tej teorii od wizji nauki i religii

4. Więcej wiedzy o stanie poza czasem i przestrzenią

5. Konieczność zrozumienia naszej rzeczywistości

6. Ocena metod analitycznych dotyczących tej teorii

7. Idee teorii wiecznego istnienia wobec filozofii

8. Opinia teorii dotycząca światowych religii

9. Essenceizm ukształtował teorię wiecznego istnienia

III. Byt Pierwoistny – Jądro teorii wiecznego istnienia

1. Tworzenie naukowego wzorca Boga

2. Źródło teorii wiecznego istnienia – Byt Pierwoistny

3. Wszechświat - zamysł Bytu Pierwoistnego

4. Byt Pierwoistny a stan wszechświata

5. Spór o powstanie wszechświata

6. Główny akt miłości Stwórcy

7. Prawdziwa miłość Boga do ludzi

9. Siła Władzy kontra Siła Miłości

IV. Wizja wieczności dla człowieka i świata

1.Warunki zrozumienia wieczności

2. Źródłowe argumenty za wiecznością

3. Wieczność od Stwórcy dla człowieka

4. Nauka pomaga zrozumieć wieczność

5. Wiedza o wieczności dla każdego

6. Wizja wieczności we wszechświecie

7. Wieczność człowieka i innych istot

8. Powody niezrozumienia wieczności

9. Poglądy, których nikt się nie spodziewał

Zakończenie

Wprowadzenie

do teorii wiecznego istnienia

Tworząc teorię nienależącą do zakresu aktywności nauki, czułem się jakbym żył marzeniami, które się nigdy nie spełnią. Pomimo tego nigdy się ich nie wyrzekłem. To uczucie wciąż jest we mnie na tyle mocne, że nie opuszcza mnie od wielu lat. Dlatego postanowiłem spełnić moje marzenia. Zrozumiałem bowiem, że teoria wiecznego istnienia może dać wielu ludziom, a zwłaszcza światowym liderom politycznym i religijnym, uniwersalne narzędzie do naprawy stanu świata. Oczywiście nauka nie czeka na moją teorię. Również polityka nie jest nią zainteresowana, a religia z pewnością nie jest na nią gotowa. Wbrew temu nie rezygnuję z moich marzeń. Wiem, że marzenia mogą się kiedyś spełnić. Jeśli nie, to jednak pozostaną po mnie główne idee tej teorii, które są na tyle trafne, że nie da się jej zanegować. Trudność w jej przyjęciu polega na tym, że jest ona zupełnie nowym opisem rzeczywistości. Mam nadzieję, że ta teoria uświadomi ludziom związanym z nauką, że mogą zrobić wiele dla usunięcia zła z naszego świata. Oczekuję, że dzięki tej teorii uświadomię politykom, że władza w ich rękach może stać się mechanizmem niszczącym dobro przynależne ludzkości. Wiem także, że daję szansę religiom na nowe otwarcie, by pozbyły się dziejowych błędów, gdy przez wieki nie realizowały swojej misji.

Wyjaśniam więc, że teoria wiecznego istnienia tworzy płaszczyznę odniesienia dla rozwoju wszechstronnej wiedzy dotyczącej naszej rzeczywistości. Ta nowa wizja nie może być wiarą. Moja teoria ma bowiem za zadanie zastąpić wiarę wiedzą. Wiedza wprowadzana przez moją teorię, nawet gdy jest zbyt nowatorska, to może trafić do tych, którzy potrafią zrezygnować ze swych poglądów. Proponuję ją szczególnie osobom, które mają marzenia o lepszym świecie, aby zapoznały się z wiedzą o zjawiskach poza czasem i przestrzenią związanych z istnieniem Bytu Pierwoistnego.

Do powstania proponowanego przeze mnie spojrzenia na stan tego świata przyczyniła siępośrednio nauka, wskazując na zjawisko powstania wszechświata. Naukowcy w przybliżeniu ustalili, że miało to miejsce prawie czternaście miliardów lat temu. Wykazali więc, że nie zdarzył się żaden cud pojawienia się „czegoś” z „niczego”, chociaż nauka, ze względu na swą naturę nie zajmuje się badaniem, dlaczego i po co powstał wszechświat. Dziś wiadomo, że wszechświat powstał z energii, którą od początku przenikały konkretne prawa, znane dziś jako prawa fizyki kwantowej, klasycznej oraz astrofizyki. Zatem warto przyjąć aksjomat teorii wiecznego istnienia, że każda rzeczywistość ma swoją przyczynę. Moja teoria zaprasza równocześnie, aby pójść o krok dalej, aby uświadomić sobie, że wszechświat ma swój cel.

Wyjaśniam, że opisywany przeze mnie w poprzednich publikacjach system analityczny essenceizm posłużył mi do określenia paradygmatu i aksjomatów teorii wiecznego istnienia. Posłużył także do zdefiniowania założeń, tez, pojęć oraz skutków wprowadzenia teorii wiecznego istnienia. Zatem cała wiedza ustalona przez system essenceizm została wprowadzona do teorii wiecznego istnienia, aby kształtować jej obecną treść.

Essenceizm został najpierw zaprezentowany w pierwszej książce o podtytule Bóg nie jest z tego świata. Przedstawiłem w niej założenie o istnieniu stanu poza czasem i przestrzenią oraz tezę o Bycie Pierwoistnym. To założenie i teza pociągnęły za sobą konieczność przygotowania szeregu instrumentów badawczych, aby metodami zbliżonymi do naukowych wykazać, kim jest Byt Pierwoistny, jaki On jest i gdzie się znajduje. Ponieważ jest to problematyka, w której nauka ma niewiele doświadczeń, należało w oparciu o intuicyjne zrozumienie wiedzy będącej w mojej dyspozycji, doprowadzić do określenia koniecznych cech, atrybutów oraz przymiotów Bytu Pierwoistnego.

W drugiej książce prezentującej essenceizm, która ma podtytuł My jesteśmy z tego świata,odniosłem się do filozofii i religii, używając narzędzi badawczych sprawdzonych już poprzednio. Obie te dziedziny od wieków zajmują się problematyką, którą teraz zajął się essenceizm. Przeprowadziłem w tej książce analizę prezentującą idee essenceizmu w porównaniu do teorii tworzonych przez filozofów i teologów. Dało to pełniejszy obraz mojego systemu, który ma na celu uświadomić ludzkości możliwość zrozumienia, kim jest Bóg, kim jest człowiek i czym jest wszechświat.

W trzeciej książce prezentującej essenceizm, mającej podtytuł Zło jest z tego świata, przeprowadziłem analizę istnienia zła, opierając się na uzgodnieniach z poprzednich książek. Starałem się przede wszystkim ocenić możliwość istnienia osobowego źródła zła, jego działania oraz wpływu na ludzkość. Chodzi oczywiście o istnienie Szatana. Chciałbym, aby zebrana w ten sposób wiedza mogła skutecznie doprowadzić do jego identyfikacji i pozbawienia go wpływu na ludzi.

W czwartej książce prezentującej essenceizm, mającej podtytuł Wizja nie z tego świata, chodziło mi o odnowę naszej złej cywilizacji głównie przez nas samych. Jest to konieczne wobec twierdzenia systemu essenceizm, że Byt Pierwoistny nie zna zła. Dlatego przedstawiłem propozycję związaną z działalnością indywidualnych misjonarzy zwanych przeze mnie obieżyświatami. Dodatkowo, gdyby ludzkość nie przyjęła na siebie odpowiedzialności za tego typu naprawę świata, opisałem jeszcze inną, czyli futurologiczną możliwość doprowadzenia świata do stanu przewidzianego przez Byt Pierwoistny.

Piąte opracowanie sytemu analitycznego o podtytule Wieczność nie jest z tego świata ma na celu lepsze zrozumienie rzeczywistości świata duchowego. W swym pierwoistnym stanie jest on formą istnienia wiecznego życia w stanie poza czasem i przestrzenią. Znakiem równoległego istnienia świata fizycznego i duchowego jest osobowość człowieka. Tworzy ją jedność naszej osoby fizycznej i duchowej. W ramach rozszerzenia wiedzy o świecie duchowym essenceizm wskazuje na unikalność życia fizycznego człowieka przygotowującego nas do wiecznego życia w formie osoby duchowej. Nasze życie na Ziemi powinno służyć temu, aby doprowadzić nas do stanu doskonałości. Podstawowym wnioskiem z tego opracowania jest to, że doskonałość człowieka jest głównym celem Bytu Pierwoistnego związanym ze stworzeniem ludzkości. Niestety, z powodu powstania złej siły władzy na samym początku naszych dziejów został zatrzymany rozwój duchowy ludzkości. Dlatego żaden człowiek nie ma szans na osiągnięcie doskonałości zgodnej z koncepcją Bytu Pierwoistnego. Moja teoria notuje tylko jeden wyjątek: Jezusa Chrystusa. To właśnie On, w wyniku wysiłku łańcucha pokoleniowego ważnych postaci znanych z Biblii urodził się jako Syn Boży.

Nowatorskie, a równocześnie najbardziej krytyczne stwierdzenia dotyczące stanu naszego świata zawiera kolejne, szóste opracowanie essenceizmu o podtytule: Nieprawdziwi bogowie z tego świata. Właśniew nim opisałem mechanizm złej siły władzy, która pochodzi od „władcy tego świata”. Tak Szatana nazwał Jezus Chrystus. Siła władzy powstała w momencie, gdy ten twórca zła odwrócił kierunek siły miłości na przeciwny. Ta sytuacja spowodowała, że zajął on miejsce Boga, co od samego początku historii dało mu panowanie nad ludzkością. Zatem zaskakującą tezą mojego systemu jest to, że siła władzy pochodząca od Szatana umożliwia złym przywódcom panowanie nad ludźmi. Zaskakuje również twierdzenie, że działania przywódców politycznych dysponujących siłą władzy nie są jedyną przyczyną nieprzerwanego trwania zła na Ziemi. Równie istotną przyczyną braku postępu w tworzeniu cywilizacji miłości jest błędna postawa światowych religii, których główną i jedyną misją powinno być działalnie na rzecz zbawienia świata od zła. Niestety, podobnie jak władza polityczna, zostały one opanowane przez złą siłę władzy, która jest przeciwieństwem siły miłości. Essenceizm, który utworzył teorię wiecznego istnienia, udowadnia, że Siła Miłości Bytu Pierwoistnego jest jedyną siłą, która powinna kształtować naszą rzeczywistość. W takim razie posługiwanie się miłością powinno być sednem misji każdej religii. Wyznania religijne powinny więc całkowicie zrezygnować z wszelkiej władzy nad ludźmi, zwłaszcza unikać udziału w „jedności ołtarza z tronem”, czyli wspierania władzy politycznej.

Siódmeopracowanie essenceizmu o podtytule: Miłość z tego i nie z tego świata powstało po to, aby zasugerować różne sposoby na przywrócenie działania Pierwoistnej Siły Miłości pochodzącej od Stwórcy. Proponuje ono ludziom uwolnienie od wszelkich zamierzchłych teorii i barier. Dzięki temu powstaną warunki do tego, aby każdy z nas mógł przeżywać prawdziwą miłość pochodzącą od Stwórcy jako podstawową wartość życia. Moja teoria, chcąc zasugerować rozwiązanie problemów wynikających z istnienia siły władzy, skupia się na wykazywaniu, że organizacja życia w naszym świecie powinna być oparta na działaniu Siły Miłości Stwórcy. Warto stale pamiętać, że jest ona niezbędna do powrotu stanu, który przygotował dla ludzi Byt Pierwoistny. Taki świat pod Jego zwierzchnictwem można nazwać Królestwem Niebieskim. Właściwe funkcjonowanie Siły Miłości opartej na naszej wolnej woli wyklucza praktycznie siłę władzy. Głównym twierdzeniem mojej teorii jest określenie siły władzy jako zjawiska niszczącego naszą wolną wolę. Tak jak siła miłości jest kojarzona z dobrem, tak siła władzy jest kojarzona ze złem. Stoją one na dwóch skrajnych biegunach. Siła miłości stanowi Siłę Stwórcy, twórcy dobra, a siła władzy stanowi moc Szatana, antyboga, twórcy zła.

Opracowanie, które zakończyło okres kształtowania się mojej teorii wiecznego istnienia, nosi podtytuł Rzeczywistość z tego i nie z tego świata. Wyjaśnia ono, że powinniśmy żyć w rzeczywistości wyłonionej ze stanu, w którym istnieje nasz Stwórca. Jego Pierwoistna Rzeczywistość wypełnia stan poza czasem i przestrzenią. Od tego stanu wywodzi się moja teoria. Wynika z niej, że Stwórca ustanowił przestrzeń i czas, aby wyłonione z Niego osoby duchowe ludzi miały idealne warunki do osiągnięcia stanu dojrzałości. Ten stan można określić jako stan „na Obraz i podobieństwo” Bytu Pierwoistnego. Osobowości ludzkie, zwane w moim systemie osobami duchowymi, są zatem szczytowym osiągnięciem Bytu Pierwoistnego. To w nie zakodował On najistotniejsze cechy Swej Osobowości. Dzięki tak wprowadzonej informacji w naszą osobowość Jego cechy i przymioty istniejące poza czasem i przestrzenią, jako jedyne we wszechświecie, przeszły do osobowości ludzi, aby dać nam wiedzę, kim jesteśmy wobec kosmosu. Zatem powstanie wszechświata jest programowo związane z pojawieniem się ludzi na Ziemi i być może także na innych planetach. Równocześnie z przekazaniem Swoich cech i przymiotów osobom duchowym ludzi urodzonych z Siebie, Byt Pierwoistny zakodował informację pochodzącą z Jego atrybutów w każdy piksel energii, w każdą cząstkę elementarną, w każdy atom wszechświata, czyli w każdy element jego czasoprzestrzeni. Tak powstała dobra rzeczywistość prawna przygotowana dla rozwoju ludzi do poziomu doskonałości ustalonej przez Stwórcę. Mój system od początku miał za zadanie wykrywać i opisywać jej prawa. Działają one według ścisłych reguł, tak jak działają prawa w fizyce, biologii, chemii czy ekonomii.

Powyższa wizja wynika z paradygmatów i aksjomatów przyjętych w systemie essenceizm dla utworzenia teorii pretendującej do uzupełnienia naukowej teorii wszystkiego o pewne elementy duchowe. Zatem przy założeniu istnienia stanu poza czasem i przestrzenią oraz przy określeniu cech, atrybutów i przymiotów Bytu Pierwoistnego mogłem przedstawić konkretne wnioski. Musiałem przedtem określić dla mojej teorii paradygmaty, jak przy tworzeniu teorii o charakterze naukowym. Został nim naukowy fakt, że wszechświat powstał w konkretnym momencie oraz fakt zdolności człowieka do analitycznego myślenia. Ze względu na poruszane tematy musiałem równocześnie określić paradygmaty o charakterze duchowym, czyli istnienie dobra jako zjawiska, które powinno być oraz istnienie zjawiska zła, którego nie powinno być.

Tak powstała książka Teoria wiecznego istnienia.

Wszystkie moje opracowania powstawały stopniowo. Były wspierane opiniami i dyskusjami prowadzonymi przy udziale moich przyjaciół. Nie jest to jednak praca zbiorowa. To ja biorę odpowiedzialność za wszystkie najważniejsze stwierdzenia, począwszy od ustalenia, że wszechświat „tkwi” w Bycie Pierwoistnym, że został On oddzielony od naszej cywilizacji przez zło, którego nie zna, a skończywszy na fakcie, że to my sami mamy zlikwidować istniejące zło. Wiem, że większość tez mojej teorii spotkała się z aprobatą moich przyjaciół.

Zaznaczam, że moja teoria jest w trakcie rozwoju, a zatem zapraszam do współpracy tych, którzy chcą włączyć się ze swoimi sugestiami. Uważam, że zawsze gdzieś na świecie jest ktoś, kto z głębokiej potrzeby miłości stara się sprawić, żeby nasza rzeczywistość stała się lepsza dla przyszłych pokoleń.Zatem, jeśli przeanalizujecie tę teorię, to będę czekał na Wasze przemyślenia, w każdym czasie i w każdym miejscu.

Zapraszam do lektury.

Autor: Janusz Mazur

e-mail: [email protected]

strony: www.istoty.pl, www.essenceizm.org

Część 1

Reguły

teorii wiecznego istnienia

Zadania teorii wiecznego istnienia

Proponuję przyjęcie wiedzy o wieczności, a dokładnie o wieczności związanej z miłością. Ta wiedza nie wywodzi się z doktryn religijnych, lecz stanowi wynik analiz opartych na kanonach nauki.

Zauważycie, że tworząc teorię nienależącą do zakresu aktywności nauki, można nadal zachować obiektywną postawę badacza oraz naukowe metody analityczne. Tak zrobiłem, mimo że miałem do czynienia z zagadnieniem, dla którego nauka nie ma praktycznie żadnych narzędzi badawczych.

Ta zasada przyświecała mi w trakcie tworzenia tez o wiecznym istnieniu stanu poza czasem i przestrzenią, o zajmowaniu tego stanu przez Byt Pierwoistny oraz o wiecznej osobie duchowej, którą nosi w sobie każdy z nas.

Zatem głównym celem mojej teorii jest wykazanie prawdziwości przyjętych tez, a zwłaszcza poprawności twierdzenia o obdarzeniu każdego człowieka wiecznością pochodzącą z Osobowości Bytu Pierwoistnego.

1. Główne pojęcia

teorii wiecznego istnienia

Paradygmatem teorii wiecznego istnienia jest to, że wszechświat miał swój początek około 13,8 miliarda lat temu w formie gwałtownego zjawiska. To znaczy, że powstał w określonym naukowo momencie.

Głównym założeniem tej teorii jest istnienie wiecznego stanu poza czasem i przestrzenią, który był od zawsze, to znaczy zanim powstał wszechświat. To jest fundament tej teorii wynikły z jej paradygmatu.

Aksjomatem w teorii wiecznego istnienia jest to, że „coś” nie może powstawać „z niczego”. Zatem czasoprzestrzeń wszechświata lub wszechświatów musiała mieć swoje źródło powstania.

Byt Pierwoistny jest podstawowym pojęciem tej teorii. Jego Wieczność jest tożsama z wiecznością Praenergii i Jego Praw zintegrowanych z wiecznością stanu poza czasem i przestrzenią.

Sfera poza czasem i przestrzenią to jedyna możliwość dla istnienia Pierwszej Przyczyny, czyli Bytu Pierwoistnego. Tak powstała teza, że wypełnia On Sobą cały stan poza czasem i przestrzenią. Tę tezę uzupełnił sąd egzystencjalny, że Stroną Wewnętrzną Bytu Pierwoistnego jest Jego Osobowość a Stroną Zewnętrzną Energia Pierwszej Przyczyny.

Pierwszą tezą tej teorii jest to, że Byt Pierwoistny wyłonił z Siebie czas i przestrzeń, to znaczy stworzył z samego siebie wszechświat przy udziale Pierwoistnej Siły Miłości.To określa Go jako Stwórcę.

2. Paradygmat

teorii wiecznego istnienia.

Paradygmatem teorii wiecznego istnienia jest to, że wszechświat miał swój początek około 13,8 miliarda lat temu w formie gwałtownego zjawiska. To znaczy, że powstał w ściśle określonym momencie. Przedtem nie istniał ani czas, ani nie było przestrzeni. Powstanie wszechświata ma charakter gwałtownego pojawienia się energii przenikniętej rządzącymi nią prawami. Oznacza to, że nagle pojawiła się cała energia, która w powstającej czasoprzestrzeni zaczęła kształtować materię, z której zbudowany jest obecnie wszechświat. Obrazowo to zjawisko zostało określone jako Big Bang, czyli Wielkie Gwałtowne Zdarzenie nazwane trochę niepoprawnie Wielkim Wybuchem.

Powyższy paradygmat teorii wiecznego istnienia wspiera aksjomat, że wszechświat, który zaistniał w określonym czasie, nie powstał z niczego. To, co istniało przedtem, musi być konkretnym stanem, gdyż według tego aksjomatu każde materialne istnienie musi mieć swoje źródło. Skoro wszechświat powstał z energii, to i ona podlega sprawdzeniu, gdzie jest jej źródło. Teoria wiecznego istnienia zakłada, że źródło tej energii tkwi w stanie poza czasem i przestrzenią.

Dzięki temu paradygmatowi można było założyć istnienie źródłowego stanu wszechświata, czyli stanu poza czasem i przestrzenią. Ten paradygmat wywołał z kolei tezę teorii wiecznego istnienia, że ten stan wypełnia całkowicie Osobowość i Energia Pierwszej Przyczyny, którą teoria nazywa Bytem Pierwoistnym.

3. Założenie teorii wiecznego istnienia

Teoria zakłada, że poza wszechświatem jest jeszcze inna rzeczywistość tworząca stan poza czasem i przestrzenią. Jest on źródłowy dla wszechświata. Ponieważ nie płynie w nim czas ani nie ma fizycznej przestrzeni, to nie podlega żadnym ograniczeniom. Jego istnienie nie może być udowodnione naukowo.

Dokładnie w ramach tego założenia teoria wiecznego istnienia wykazuje, że stan poza czasem i przestrzenią musi być istnieniem wiecznym i nieograniczonym. To istnienie łączy się z wiecznym Bytem Pierwoistnym. Jest On zintegrowany z tym stanem, to znaczy, że ten stan jest Nim, a On wypełnia sobą cały ten stan.

Stan poza czasem i przestrzenią – to stan niczym nieograniczony, ani czasem, ani przestrzenią. Stanowi on wszystko poza rzeczywistością wszechświata, czyli wszystko, co jest w stanie pojąć nasza wyobraźnia. Obrazowo można powiedzieć, że wszechświat tkwi wewnątrz stanu poza czasem i przestrzenią. Ten wieczny stan, inaczej nazwany sferą, jest jedyną „przestrzenią”, w której możliwe jest istnienie Bytu Pierwoistnego. Według teorii wiecznego istnienia wypełnia On ją całkowicie. Można powiedzieć, że utożsamia się z nią. Stąd powstało twierdzenie teorii wiecznego istnienia, że wszechświat powstał z Bytu Pierwoistnego. Zarówno istnienie stanu poza czasem i przestrzenią, jak i Bytu Pierwoistnego są głównymi pojęciami, z których wywodzą się wszelkie ustalenia tworzące teorię wiecznego istnienia. W pojęciu teologicznym sferę poza czasem i przestrzenią można nazwać światem lub wszechświatem duchowym.

4. Aksjomaty teorii wiecznego istnienia

Głównym aksjomatem teorii wiecznego istnienia jest to, że „coś” nie może powstać z „niczego”.

Uzupełnieniem powyższego aksjomatu jest zjawisko przyczynowości. Oznacza ono, że wszystko powinno mieć swoją przyczynę. W tym twierdzeniu jest jeden wyjątek: Pierwsza Przyczyna, czyli Byt Pierwoistny zajmujący sobą cały stan poza czasem i przestrzenią. Teoria wiecznego istnienia traktuje więc jako pewnik brak przyczynowości istnienia Bytu Pierwoistnego.

W stanie poza czasem i przestrzenią, którego istnienie jest założeniem teorii wiecznego istnienia, nie ma punktów odniesienia i nie upływa czas. W tej sytuacji łańcuch przyczynowości nie może zadziałać. Tak jest również w przypadku Bytu Pierwoistnego, który jako źródłowy Byt zajmuje sobą cały ten wieczny stan, czyli niemający ani początku ani końca. Przeto w teorii wiecznego istnienia Byt Pierwoistny jest absolutem niemającym ani początku, ani końca, a więc sam dla Siebie jest On absolutną Pierwszą Przyczyną.

Teoria wiecznego istnienia przyjmuje za pewnik, że czasoprzestrzeń wszechświata powstała z energii wraz z towarzyszącymi jej prawami. Te prawa są wieczne, tak jak i energia, gdyż według teorii muszą wywodzić się z wiecznego stanu poza czasem i przestrzenią. Teoria utożsamia te prawa z pierwszym głównym atrybutem Bytu Pierwoistnego, nazwanym przez teorię wiecznego istnienia Jego Stroną Wewnętrzną, a energię z drugim głównym atrybutem tego Bytu, nazwaną w tej teorii Jego Stroną Zewnętrzną.

5. Tezy Teorii wiecznego istnienia ukształtowane przez essenceizm

Tezą główną teorii wiecznego istnienia jest istnienie Bytu Pierwoistnego (Pierwszej Przyczyny). Stworzył On czasoprzestrzeń wszechświata z Samego Siebie, czyli ze Swej Osobowości i ze Swej Praenergii. Z Niego wypłynęła energia, która jako Praenergia przy udziale Jego Praw ukształtowała czasoprzestrzeń wszechświata. Zgodnie z analizami essenceizmu tym procesem kierowała Pierwoistna Siła Miłości jako supersiła, która ukształtowała różne formy energii i materii wszechświata, a w końcu i nas, ludzi.

Rozszerzeniem tezy teorii wiecznego istnienia jest to, że Byt Pierwoistny istnieje wiecznie w stanie poza czasem i przestrzenią (czyli w sferze duchowej, którą można określić jako sferę transcendentną). To, co On stworzył, jest czasoprzestrzenią wypełnioną energią i materią, które stanowią fizyczną rzeczywistość. Ta teza oraz opisanie Bytu Pierwoistnego w formie sądów egzystencjalnych stopniowo zwiększały o Nim wiedzę. W trakcie ustalania tezy budującej tę teorię zostały wprowadzone określenia dotyczące cech, atrybutów i przymiotów Osobowości Bytu Pierwoistnego. Tak kształtowało się jądro teorii wiecznego istnienia, czyli wiedza o Bycie Pierwoistnym. Do teorii zostały zatem wprowadzone ważne sądy egzystencjalne, aby, po ich uwierzytelnieniu, określić ją jako teoremat.

Cechy Bytu Pierwoistnego

Teoria wiecznego istnienia przyjmuje w wyniku analiz systemu essenceizm trzy podstawowe cechy Bytu Pierwoistnego. Są nimi: wieczność, absolutność i doskonałość.

Atrybuty Bytu Pierwoistnego