Zamiana ról – lesbijskie opowiadanie erotyczne ebook

Kora stała przed ekspresem ciśnieniowym i cierpliwie czekała na ostatnie krople szykowanej właśnie latte. Lubiła ten moment, kiedy w pracy nie było jeszcze szefowej i wszyscy zachowywali się swobodnie, choć i tak każdemu przecież krążyło po głowie, co nowego „Karakan” tym razem wymyśli. O ksywie „Karakan” szefowa nie miała oczywiście zielonego pojęcia, ale dla pracowników było to jedno z tych niezwykłych określeń pozwalających im na chwilę wyluzowania. Kora wyciągnęła rękę po kubek z gotową latte i ostrożnie przeniosła ją na swoje biurko, tak żeby przypadkiem nie poplamić idealnie wyprasowanej garsonki. Biurowy dress code był w firmie bezwzględny, a szefowa, czterdziestoletnia Maria Obersztajner, wyjątkowo zwracała na to uwagę. Niechlujstwo, zagniecenia na koszulach, plamy, odstający kołnierzyk – to było niedopuszczalne. Kora usiadła za swoim biurkiem, odetchnęła i sięgnęła po pierwszy łyk.

– Idealna – mruknęła zadowolona.

Podniosła głowę i omiotła spojrzeniem całe pomieszczenie. Na wprost jej biurka ciągnął się widok na długą, szklaną ścianę i transparentne drzwi stanowiące jej część. Za nimi znajdowało się mahoniowe, robione na zamówienie biurko szefowej, jej ergonomiczny fotel z funkcją masowania pleców i ciąg nowoczesnych regałów, które od podłogi aż po sam szczyt wypełnione były perfekcyjnie ułożonymi segregatorami. Kora pokręciła głową, bo chociaż pracowała tu od trzech lat, wciąż nie mogła się nadziwić temu sterylnemu porządkowi. Organizacja pracy Marii Obersztajner nie miała żadnych słabych punktów. Wszystko było dopięte na ostatni guzik.

Spojrzała na prawo, widząc, jak swoje miejsca pracy szykuje trzech innych pracowników. Teoretyczni szczęściarze byli tu najlepszymi sprzedawcami, a w praktyce awansowali, musząc zmienić stanowiska z „bezpiecznych”, czyli znajdujących się za drewnianymi drzwiami, na „prestiżowe”, czyli te tutaj. Tuż obok sekretarki, którą była Kora, i dokładnie na widoku czujnego oka szefowej oddzielonej od nich tylko szklaną ścianą. To nie do końca była więc nagroda.

– Jest już? – Usłyszała za plecami męski głos.