Brytyjski pisarz i polityk partii konserwatywnej. Zanim zaczął pisać książki, Jeffrey Archer przez jedną kadencję (1969-1974) był posłem do Parlamentu, gdzie zasiadał w Izbie Gmin. W połowie lat 80-tych, przez rok, wiceprzewodniczący Partii Konserwatywnej. Autor poczytnych powieści sensacyjnych i political fiction. Swoje książki Jeffrey Archer sprzedał w około 330-milionowym nakładzie.
Jeffrey Howard Archer urodził się w 1940 r. w Londynie, jednak szybko cała rodzina przeniosła się do Somerset, ostatecznie osiadając się w Weston-super-Mare. Tam też Jeffrey spędził większość dzieciństwa. Jego ojciec William w momencie narodzin syna miał już 64 lata i niezbyt chlubną biografię, którą zresztą później Jeffrey Arche próbował, na użytek swojej kariery, przeredagować. Prawda jednak jest taka, że ojciec przyszłego pisarza był bigamistą, przestępcą i oszustem. Podszywał się m.in. pod innego Williama Archera, kradnąc jego wojenne zasługi. Kiedy pracował jako pośrednik kredytów hipotecznych, został oskarżony o szereg oszustw, a uzyskawszy zwolnienie za kaucją uciekł do Ameryki.
W 1951 r. Jeffrey Archer zdobył stypendium w Wellington School w Somerset, gdzie jego matka została zatrudniona jako dziennikarka w lokalnej gazecie, Weston Mercury.
Po ukończeniu szkoły Archer imał się różnych zajęć; był na szkoleniu w armii, krótko służył w policji miejskiej. Później dostał posadę nauczyciela wychowania fizycznego w Vicar's Hill, a następnie w Dover College w Kent. Absolutnie nic nie wówczas wskazywało na to, by kiedykolwiek miał pisać Jeffrey Archer książki.
W 1963 r. roku Archerowi zaproponowano miejsce na kursie nauczycielskich na Wydziale Kształcenia Ustawicznego na uniwersytecie w Oksfordzie. Chociaż trwał on tylko rok, przyszły pisarz spędził w Oxfordzie trzy lata. W tym czasie odnosił sukcesy w lekkoatletyce, oraz został prezydentem Oxford University Athletic Club. Już jako student Jeffrey Archer podejrzewany był o malwersacje finansowe, w związku z jego wysoką stopą życiową przy pracy na część etatu w fundacji Oxfam.
Po opuszczeniu Oksfordu Archer kontynuował pracę w organizacjach charytatywnych, rozpoczynając jednocześnie swoją karierę polityczną w charakterze radnego w Greater London Council (1967–1970). Później do 1974 r. z ramienia Partii Konserwatywnej był posłem Izby Gmin. Z polityki odszedł po skandalu finansowym. W 1969 r. Archer założył Arrow Enterprises, firmę zajmującą się pozyskiwaniem funduszy i PR, oraz galerię sztuki Archer Gallery w Mayfair. Nie były to szczęśliwe inwestycje. Pisarz stracił obie firmy i w 1974 r. został z 500000 funtów długu. I choć wcześniej raczej, aby pisać książki Jeffrey Archer nie marzył, to właśnie widmo katastrofy finansowej sprawiło, że chwycił on za pióro.W latach osiemdziesiątych wrócił do polityki: pełnił funkcje wiceprzewodniczącego Partii Konserwatywnej, z ramienia której kandydował w 2000 r. na burmistrza Londynu. Z walki o władzę w mieście zrezygnował w związku z oskarżeniami o krzywoprzysięstwo (w procesie z 1987 r.) i toczącym się w tej sprawie postępowaniem sądowym. Ostatecznie pisarz został uznany winnym i skazany na 4 lata więzienia. Wyszedł w lipcu 2003 r. po odsiedzeniu połowy wyroku. Opisujące ten okres Dzienniki więzienne, Jeffrey Archer publikował od 2002 do 2004 r.
Na pomysł napisania książki Jeffrey Archer wpadł w 1974 r., szukając wyjścia z trudnej sytuacji finansowej, w której się znalazł. Już jesienią tego roku miął on gotowy tekst swojej pierwszej powieści. Ukazała się ona w 1976 r. pt. Co do grosza. Na początku lat 80-tych na antenie radia BBC emitowano słuchowisko na kanwie debiutu pisarza, a w 1990 r. powstała również wyprodukowana przez BBC adaptacja telewizyjna.
Swoją drugą fabułę, Kane i Abel, Jeffrey Archer wydał w 1979 r. Książka odniosła ogromny sukces i w krótkim czasie stała się bestsellerem notowanym na 1. miejscu listy New York Timesa, a 6 lat później CBS nakręciła mini-serial na jej podstawie. Historię opowiedzianą na stronach powieści Kane i Abel Archer kontynuuje w wydanej 1982 r. Córce marnotrawnej, a całość narracji pisarz domknął tomem Czy powiemy Pani prezydent?, będącym nową wersją Czy powiemy prezydentowi? (1977).
Swoją, pierwszą w karierze, prawdziwie epicką sagę, czyli Kroniki Cliftonów, Jeffrey Archer zaczął wydawać w 2011 r., wtedy to ukazał się jej pierwszy tom pt. Czas pokaże. Siedmiotomowy cykl koncentruje się wokół niebanalnej postaci Harry’ego Cliftona i jego niezwykłych losów. Nie bez kozery seria była porównywana do klasycznej Sagi rodu Forsyte’ów i należy do najbardziej docenianych dzieł pisarza. W 2017 r. powieścią To był człowiek! Jeffrey Archer zakończył Kroniki Cliftonów.
W swojej ostatniej książce pt. I tak wygrasz Jeffrey Archer proponuje czytelnikom pewnego rodzaju eksperyment. Opowiada dwie alternatywne historie swoich bohaterów, zależne od podjętej przez nich na początku narracji decyzji. W 1968 r. Aleksandr z matką uciekając z ZSRR, mogą wsiąść na statek do Wielkiej Brytanii lub USA. Rzut monetą ma zdecydować, na pokładzie którego z nich rozpoczną swoje nowe życie. Na stronach i tak wygrasz Jeffrey Archer ukazuje dwa scenariusze ich losów; angielski i amerykański.