Szwendarri 4: Festiwal przygód ebook i audiobook

PATRYCJAPOŁUDNIKIEWICZ-KĘDZIOR

SZWENDARRI 4

Festiwal przygód

Labreto

Cześć, jestem Majka, mam sześć lat i właśnie zaczęłam chodzić do zerówki. Mam też brata Olka, ale on jeszcze nie chodzi. Ani do zerówki, ani nigdzie. Tata go nosi w nosidle, mama na rękach, a ja czasami wożę w wózku. Urodził nam się nie tak znowu dawno, jakieś pół roku temu. Mniej więcej wtedy, gdy w naszej rodzinie pojawił się Szwendarri – auto, które nie tylko chodzi, ale przede wszystkim jeździ. SAMO! Tak, tak, dobrze słyszycie. Mamy w rodzinie auto, co samo jeździ. Gdzie chce. I dzięki niemu nigdy, przenigdy się nie nudzimy.

Szwendarri zawsze coś fajnego wymyśli: a to szybką wizytę w uroczej kwiaciarni, a to niespodziewany udział w antywyścigach na byle czym, a to wakacje w górach zamiast nad morzem. Wcześniej mieliśmy takie zwykłe auto, które samo nie jeździło. Zostało w warsztacie gdzieś na końcu świata, bo podobno nie dało się go naprawić. Trochę za nim tęsknię, ale tylko trochę, bo życie ze Szwendarrim jest pełne niespodzianek. Nigdy nie wiesz, co cię czeka. A jak nawet myślisz, że wiesz… to i tak nie wiesz.

Ja na przykład ostatnio byłam przekonana, że jedziemy na piknik do przedszkola. Wiecie, taki, na który wszyscy mieli przynieść jakieś pyszności, objeść się po kokardę i lepiej poznać: dzieci, rodzice i nauczyciele. Zapowiadało się pysznie! Mama zrobiła sernik, ja dorzuciłam kilka żelków, które znalazłam w kieszeni ogrodniczek. Nawet Oluś chciał się podzielić swoją gotowaną marchewką, ale taka przeżuta i wypluta nie nadawała się na przedszkolny poczęstunek. Trzeba jednak przyznać, że się starał chłopak.

– Gotowi? – spytał tata od progu, obładowany plecakiem, trzema reklamówkami, jakąś fikuśna torebusią, nosidłem i wózkiem. A, i jeszcze pojemnikiem na ciasto. Balansował z tym wszystkim na granicy cierpliwości.

– Gotowi! – zawołałam, zanim upocony tata stracił cierpliwość.