Bez Tabu 1: Biblioteka – seria erotyczna ebook

– Dzień dobry, pani Natalio. Mam na imię Lidia i dzwonię w imieniu agencji Bez Tabu. Wypełniła pani wczoraj formularz na naszej stronie internetowej i przesłała go do nas. Chodzi o pani pragnienia i fantazje erotyczne. Chciałabym porozmawiać i dopełnić formalności oraz omówić szczegóły ich realizacji.

– To niemożliwe! Ja przecież tego nie wysłałam, rozmyśliłam się tuż przed kliknięciem „wyślij”! – Dziewczyna z przerażeniem w oczach zasłoniła usta, zdając sobie sprawę, że mówi stanowczo zbyt głośno, jak na standardy obowiązujące w czytelni. – Ja naprawdę się rozmyśliłam i nie wysłałam tego, Jezu… Nie mogłam tego wysłać, to niemożliwe… – dodała cichym, łamiącym się głosem.

Natalia wstała od stolika, nerwowo poprawiając okulary. Szepnęła do słuchawki jakiś bełkot i w pośpiechu zebrała wszystkie swoje rzeczy. Zwróciła książki, a w roztargnieniu niemal zapomniała karty bibliotecznej. Wybiegła na korytarz i rozejrzała się, by się upewnić, że nie ma w pobliżu nikogo, kto mógłby podsłuchać jej niezwykłą i szalenie dziwną rozmowę. Nerwowo poprawiła oprawki, mimo że tym razem nie zjeżdżały.

– Już jestem, przepraszam…

– Jasne, proszę się nie przejmować. Przy okazji proponuję, żebyśmy przeszły na ty. A więc, wracając do tematu – podjęła kobieta miłym, kojącym głosem – twoja aplikacja do nas dotarła. Dzwonię, by powiedzieć, że możemy zrealizować jedną z fantazji, jaką opisałaś.

– Naprawdę, czy to jakiś żart? Przecież takie rzeczy się nie dzieją!

– No właśnie dzwonię, by potwierdzić, że owszem! Dzieją się. I dobrze cię rozumiem, kochanie. Ja, gdy wysłałam swoją pierwszą aplikację, byłam przerażona, kiedy przeczytałam ponownie to, co napisałam o swoich tajemnicach. – Jej głos był ciepły i przyjazny.

– Ale te rzeczy, o których pisałam… one są… takie nienormalne, takie zboczone…