Biblijna Droga krzyżowa ebook

Redakcja

ks. Mirosław Stanisław Wróbel

Recenzja

ks. dr hab. Krzysztof Guzowski

Fotografie

ks. Mirosław Stanisław Wróbel, ks. Marek Tworek,

Andrzej Stankiewicz

Projekt okładki

Zofia Jedynak

Redakcja techniczna

Zofia Jedynak

© ks. Mirosław Stanisław Wróbel

© Wydawnictwo Gaudium

Imprimatur

Za zgodą Kurii Metropolitalnej w Lublinie

z dnia 1 marca 2013 r.,

nr 37/Gł/2013

bp dr hab. Artur G. Miziński, wikariusz generalny

ks. mgr lic. Krzysztof Podstawka, wicekanclerz

ISBN 978-83-7548-136-5

Skład, druk i oprawa

Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej Gaudium

20-075 Lublin, ul. Ogrodowa 12

tel. 81 442 19 19, fax 81 442 19 16

e-mail: [email protected]; www.gaudium.pl

Wstęp

Wśrodę popielcową stanęliśmy po raz kolejny na progu Wielkiego Postu. Jest to czas, w którym nasza dusza ma okazję przypatrzeć się, jak bardzo miłuje ją Bóg. Tak bardzo nas ukochał, że nie oszczędził swego Syna, ale Go za nas wydał, abyśmy już nie żyli dla siebie, ale dla Tego, który za nas umarł i dla nas zmartwychwstał. Razem z Jezusem, Przewodnikiem naszej wiary, pragniemy pójść do Jerozolimy, aby się przygotować na obchód Świąt Paschalnych. Wraz z Nim chcemy w mocy Ducha udać się na pustynię, aby tam spotkać Boga, poddać się próbie i skutecznie walczyć ze złem.

Wpatrujemy się w tych dniach z uwagą w Jezusa – Syna Bożego biorącego na swoje ramiona krzyż, brzemię naszych win. Rozważamy Jego mękę, widzimy Go obciążonego naszym grzechem, poddającego się osądowi ludzi i przebaczającego swoim oprawcom. Czyni to dla nas w postawie posłuszeństwa Ojcu i wielkiej, bezgranicznej miłości do człowieka. Wskazuje nam drogę prowadzącą przez cierpienie i krzyż do chwały zmartwychwstania.

Znak Chrystusowego krzyża wpisał się na trwałe w życie każdego z nas. Towarzyszy nam od początku aż do końca. Od krzyża nakreślonego z wiarą na naszym czole w sakramencie chrztu aż po krzyż, który będzie postawiony na naszym grobie z nadzieją zmartwychwstania. W znaku krzyża przychodzą do nas wszystkie błogosławieństwa, łaska wszystkich sakramentów, wszelkie dobro, spływające z góry, od Ojca świateł. W ranach Chrystusa jest nasze zdrowie, przez Jego krzyż zostaliśmy uzdrowieni i oswobodzeni.

Tekst Biblijnej drogi krzyżowej został przygotowany przez ks. prof. Mirosława Wróbla, kapłana zakochanego w Piśmie Świętym i wielokrotnie pielgrzymującego do Ziemi Jezusowej traktowanej jako piąta Ewangelia. Autor swoją refleksją, ubraną także w poezję, pomaga nam modlącym się we wspólnocie Kościoła nabożeństwem drogi krzyżowej stanąć przed Chrystusem w postawie wielkiej wdzięczności i zadziwienia. Przywołuje teksty psalmów, ukazuje postacie Apostołów odkrywających tajemnice osoby Jezusa i jednocześnie ciągle niedorastających do daru powołania, którym zostali obdarowani. Zanurzając się myślą w teksty pełne biblijnych odniesień do Starego i Nowego Testamentu, stajemy się coraz bardziej uczniami Chrystusa kroczącymi za Nim drogą krzyżową, w której odnajdujemy wydarzenia stale rozgrywające się wśród nas, dramat, który nas osobiście dotyczy.

Przez biblijną refleksję nad męką Chrystusa Bóg zaprasza nas do uczestnictwa w bolesnej drodze swojego Syna, abyśmy razem z Nim doszli do paschalnej radości. Niech Duch Boży obdarzy nas jasnością umysłu, aby każda z postaci drogi krzyżowej była dla nas zwierciadłem i przestrogą, niech napełni nasze serca współczuciem, abyśmy byli nie tyle świadkami męki Jezusa, ile jej uczestnikami.

Wprowadzenie

Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje (Mt 16, 24). Pragnę całym sercem łączyć się z Tobą – Jezu Chryste – na drodze Twojej męki. Otwórz moje oczy i porusz moje serce, abym doświadczył Twojego dotyku Miłości. Spraw, bym głębiej rozumiał tajemnicę Twojej męki dla mnie i dla całego świata. Daj mi siłę w dźwiganiu mojego krzyża i moc do głębokiego nawrócenia. Pomóż mi porzucić grzech, który zadaje Tobie tak wielki ból i oddziela mnie od Ciebie. Daj mi łaskę prawdziwego nawrócenia w szkole Twojego cierpienia. Pozwól mi rozpoznawać cień mojej słabości w blasku Twojej mocy. Tyś bowiem jest Drogą, i Prawdą, i Życiem (J 14, 6). W Tobie płynie źródło prawdziwego życia, które wiedzie do Wieczności. Tylko Ty, Panie, masz moc podźwignąć mnie z mej słabości. Pan jest moją mocą i źródłem męstwa! Jemu zawdzięczam moje ocalenie (Wj 15, 2). Tylko Ty, Panie, możesz rozpalić Twoje światło nad ciemnością mojej egzystencji. Już słońca mieć nie będziesz w dzień jako światła, ani jasność księżyca nie zaświeci tobie, lecz Pan będzie ci wieczną światłością i Bóg twój – twoją ozdobą. Twe słońce nie zajdzie już więcej i księżyc twój się nie zaćmi, bo Pan będzie ci światłością wieczną i skończą się dni twej żałoby (Iz 60, 19-20). Przez Twoje cierpienie pokazujesz mi, że moc w słabości się doskonali, a ziarno wydaje swój owoc po wcześniejszym obumarciu w ziemi. Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity (J 12, 24). Panie – pozwól mi dostrzec oczyma wiary, że z Tobą mogę powstawać ze śmierci do życia, z ciemności do światła, z grzechu do łaski, z zakłamania do prawdy, z pustki do pełni, z rozbicia do jedności. W głębi mego serca wołam do Ciebie: