Blizna ebook

– Dzień dobry, pani Patrycjo, z czym pani do mnie przychodzi? – zapytał doktor, cały czas wpatrując się w ekran komputera i ani przez sekundę nie zaszczycając ją spojrzeniem.

– Dzień dobry. Potrzebuję skierowanie do kardiologa.

– Kardiologa? – zdziwił się. – Coś niedobrego dzieje się z pani sercem?

– Widzi pan, jako dziecko miałam wrodzoną wadę serca. Zostałam zoperowana i potem raz na rok lub dwa lata chodziłam na kontrolę – starała się wszystko na spokojnie wytłumaczyć. – Jednak od kilku lat całkowicie przestałam chodzić do specjalistów i tak sobie teraz pomyślałam, że chyba wypadałoby jednak zadbać o swoje zdrowie i sprawdzić, czy wszystko jest w porządku – wydukała na jednym wydechu.

– Rozumiem. Od razu powiem, że zaprzestanie wizyt u kardiologa, gdy były do tego wskazania, było skrajnie nieodpowiedzialnym zachowaniem – zaznaczył. – Jednak wydaje mi się, że jest pani tego świadoma, skoro zdecydowała się na wizytę u mnie.

– Tak, zdaję sobie z tego sprawę.

– Doskonale. Proszę zdjąć sweter, zbadam panią – oznajmił, wstając z krzesła.

Patrycja kilkukrotnie zamrugała, zanim wykonała polecone jej zadanie. Poza tym, że był przystojny, był także całkiem nieźle umięśniony, co dziewczyna zarejestrowała, kiedy podszedł do niej, aby ją zbadać.

– Proszę głęboko oddychać – poprosił, zbliżając stetoskop do jej ciała. Kobieta zadrżała.

Mężczyzna nie zareagował, tylko skupił się na osłuchiwaniu pacjentki. Następnie zmierzył jej ciśnienie i wrócił do komputera. Długo tam klikał, zanim ponownie się odezwał.

– Na szybko przejrzałem historię pani choroby – wyjaśnił, widząc jej znudzone spojrzenie. – Zdecydowanie powinna się udać pani do kardiologa. Da się usłyszeć wyraźny szmer w sercu, zawsze tak było? Kilka lat temu w dokumentacji jej napisane, że słychać ledwie możliwy do usłyszenia szelest, ale to było prawie dziesięć lat temu.

– Nie pamiętam – wyznała szczerze, lekko zawstydzona swoim brakiem kontroli stanu zdrowia.

– No trudno. Proszę jak najszybciej umówić się do kardiologa – polecił.

– Ale to nie jest nic groźnego? – chciała się upewnić, ponieważ ton mężczyzny ją wystraszył.

– Pani Patrycjo, zdrowie zawsze jest ważne i należy o nie dbać. Pani przez kilka lat w ogóle nie interesowała się tym, w jakiej kondycji jest pani organizm. Najwyższy czas o to zadbać. Już wypisuję skierowanie – odparł.

Mimo iż dziewczyna zazwyczaj nie pozwalała, aby ktokolwiek w taki sposób się do niej zwracał, tutaj uznała, że chyba faktycznie zasłużyła na małą reprymendę ze strony lekarza.

– Wydaje mi się – zaczęła niepewnie – że od pewnego czasu nieco szybciej się męczę niż zazwyczaj. Czy może to być ze sobą powiązane?

– Wszystko może być ze sobą powiązane – odparł, nie odrywając spojrzenia od monitora. – Nawet to, jak dba pani o swoje zęby.

– Słucham? O zęby?

– Czy pani żyje w jakimś oderwanym od rzeczywistości świecie? – nie wytrzymał lekarz i spojrzał na nią z wyraźną niechęcią. – Proszę trochę poczytać i zadbać o zdrowie. Wie pani, że mamy je tylko jedno? – zapytał, przyglądając się jej uważnie.

– Proszę nie robić ze mnie idiotki! – zdenerwowała się Patrycja. – Może i zawaliłam z dbaniem o swoje zdrowie, ale właśnie przyszłam do pana, aby to naprawić.

– Bóg panią do mnie zesłał – zażartował.

– Myślę, że Bóg nie miał z tym nic wspólnego – odparła cierpko.

– Skoro pani tak twierdzi. Wszystkie skierowania są w systemie.

– Dziękuję – odpowiedziała. Miała dość tej wizyty. Chciała znaleźć się w ciepłym łóżku, z Nikodemem u boku.

– Nie ma za co. I proszę zadbać o swoje zdrowie – powiedział już wyraźnie milszym tonem.

– Taki mam zamiar – rzekła, zmierzając w stronę wyjścia w bojowniczym nastroju. – Do widzenia – dodała złośliwie.

– Do widzenia.

Patrycja nigdy tak szybko nie opuszczała budynku przychodni jak dziś.