Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
Intruz, Pelleas i Melisanda i Ślepcy należą do najwybitniejszych utworów Maurice’a Maeterlincka, twórcy dramatu symbolicznego. Każda z tych tragedii wywarła ogromny wpływ na rozwój literatury i sztuki europejskiej oraz światowej. Ich wspólną cechą jest zamierzone niedookreślenie psychologii postaci i szkicowe przedstawienie akcji scenicznej, co pozwala skupić całą uwagę na zaskakującym procesie obnażania umykającego postrzeganiu sensu zjawisk. Wnikające w ukryte czeluści zdarzeń utwory Maeterlincka wydobywają na światło dzienne niedopowiedziane prawdy o człowieku i kierujących nim fundamentalnych pobudkach. Wyrażają równocześnie tajone lęki i bezradność człowieka wobec tajemnicy przeznaczenia. Przełomowe zarówno pod względem formalnym, pod względem poruszanych przez siebie tematów, jak i pełnej tajemniczości atmosfery – bliskiej sennym marzeniom, dramaty Maeterlincka są po dziś dzień niewyczerpanym źródłem inspiracji dla pisarzy, malarzy, muzyków czy twórców teatralnych.
Lektura dla szkół średnich
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 107
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
ŚLEPCY
OSOBY:
KSIĄDZ
TRZECH ŚLEPYCH OD URODZENIA:
NAJSTARSZY ŚLEPIEC
PIĄTY ŚLEPIEC
SZÓSTY ŚLEPIEC
TRZY ŚLEPE STARUSZKI MODLĄCE SIĘ:
NAJSTARSZA ŚLEPA
MŁODA ŚLEPA
ŚLEPA WARIATKA
Prastary bór północny, wiekuistego wejrzenia, pod niebem głęboko ugwieżdżonym. – W pośrodku i ku głębiom nocy, siedzi bardzo stary ksiądz, owinięty w obszerną, czarną opończę. Popiersie i głowa, lekko w tył przechylone i śmiertelnie nieruchome, opierają się o pień olbrzymiego, dziuplastego dębu. Twarz jego przerażająco blada, ma nieruchomą, trupią białość wosku, pośród której zieją wpółotwarte, fioletowe wargi. Oczy nieme i słupem stojące nie patrzą już ku widzialnej stronie wieczności i wydają się zakrwawionymi od wielkiej liczby bólów niespamiętanych i łez. Włosy poważnej białości opadają sztywnymi, rzadkimi kosmykami na twarz bardziej oświeconą i bardziej znużoną niż wszystko, co ją otacza w bacznym milczeniu posępnego boru. Ręce nadzwyczaj chude spoczywają kurczowo splecione na udach. Po prawej stronie sześciu starców ślepych siedzi na głazach, pniach i stosach uschłych liści. – Po lewej sześć kobiet, również ślepych, oddzielonych od tamtych wywróconym drzewem i złomami skał, siedzi naprzeciwko starców. Trzy z nich modlą się i żalą bez przerwy głuchym głosem. Inna jest nadzwyczaj stara. Piąta, z wyrazem niemego szaleństwa, trzyma na kolanach małe dziecię uśpione. Szósta jest niezwykle młoda. Bujne włosy okrywają całą jej postać. Wszystkie mają, podobnie jak starcy, obszerne opończe, ciemne i jednostajne. Większość oczekuje z łokciami wspartymi na kolanach i twarzą w dłoniach ukrytą. Wszyscy robią wrażenie ludzi, którzy stracili zwyczaj ruchów niepotrzebnych i nie odwracają już głowy na zagłuszone i niespokojne szmery wyspy. Wielkie drzewa nadgrobne, cisy, wierzby płaczące, cyprysy, kryją ich wiernym swym cieniem. Kępa wysmukłych, chorobliwych asfodeli wykwita niedaleko od księdza w mroku nocnym. Ciemno nadzwyczaj, pomimo blasków księżycowych, które tu i ówdzie silą się rozbić ciemności ulistwienia.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Nie wraca jeszcze?
DRUGI ŚLEPY OD URODZENIA
Obudziliście mnie!
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Ja spałem także.
TRZECI ŚLEPY OD URODZENIA
Ja spałem także.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Nie idzie jeszcze?
DRUGI ŚLEPY OD URODZENIA
Nie słyszę, aby kto szedł.
TRZECI ŚLEPY OD URODZENIA
Byłby czas wracać do przytułku.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Trzeba by wiedzieć, gdzie jesteśmy.
DRUGI ŚLEPY OD URODZENIA
Zimno się zrobiło od jego odejścia.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Trzeba by wiedzieć, gdzie jesteśmy!
NAJSTARSZY ŚLEPIEC
Czy kto spomiędzy nas wie, gdzie jesteśmy?
NAJSTARSZA ŚLEPA
Szliśmy bardzo długo, musimy być bardzo daleko od przytułku.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Ach! Kobiety są naprzeciwko nas?
NAJSTARSZA ŚLEPA
Siedzimy naprzeciwko was.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Zaczekajcie, pójdę do was. (wstaje i szuka po omacku)
Gdzie jesteście? Mówcie! Niech słyszę, gdzie jesteście!
NAJSTARSZA ŚLEPA
Tutaj, siedzimy na kamieniach.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
(postępuje naprzód i uderza się o pień drzewa i o złomy skał)
Coś jest między nami...
DRUGI ŚLEPY OD URODZENIA
Lepiej zostać na miejscu!
TRZECI ŚLEPY OD URODZENIA
Gdzie siedzicie, kobiety? Przyjdźcie tu do nas.
NAJSTARSZA ŚLEPA
Nie śmiemy ruszyć się z miejsca!
TRZECI ŚLEPY OD URODZENIA
Czemu on nas rozdzielił?
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Słyszę szmer modlitw od strony kobiet.
DRUGI ŚLEPY OD URODZENIA
Tak. To trzy staruszki się modlą.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Nie czas teraz na modlitwy!
DRUGI ŚLEPY OD URODZENIA
Będziecie się modliły za chwilę w sypialni!
Trzy staruszki modlą się dalej.
TRZECI ŚLEPY OD URODZENIA
Chciałbym wiedzieć, koło kogo siedzę?
DRUGI ŚLEPY OD URODZENIA
Myślę, że to ja siedzę przy tobie.
Obaj szukają po omacku naokoło siebie.
TRZECI ŚLEPY OD URODZENIA
Nie możemy się zetknąć!
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
A jednak nie jesteśmy daleko od siebie.
Macając kijem dookoła, uderza nim piątego ślepca, który wydaje jęk głuchy
Ten, który nic nie słyszy, jest koło nas!
DRUGI ŚLEPY OD URODZENIA
Nie słyszę wszystkich. Było nas sześciu przed chwilą.
PIERWSZY ŚLEPY OD URODZENIA
Zaczynam sobie zdawać sprawę. Spytajmy także kobiet.Trzeba wiedzieć, czego się trzymać. Słyszę ciągle trzy staruszki modlące się. Czy one siedzą obok siebie?