Magiczne formuły ebook

Wiele określeń używanych przez wytwórców i sprzedawców służy temu, aby wyróżnić ich produkty i jest zgłoszonych jako zastrzeżone znaki towarowe. Ilekroć takie określenia pojawiają się w tekście tej książki i wydawca oryginału, Simon & Schuster, Inc., wiedział o tym, że są zgłoszone, zaznaczył ten fakt, pisząc nazwy dużymi literami.

Ta książka ma służyć jedynie ogólnymi informacjami i nie powinna być wykorzystywana do diagnozowania ani leczenia jakichkolwiek dolegliwości. Mając na uwadze skomplikowaną, indywidualną i specyficzną naturę kłopotów zdrowotnych, nie można przyjąć, że niniejsza książka zastąpi profesjonalną konsultację medyczną. Zawarte tutaj pomysły, zabiegi i sugestie mają jedynie uzupełnić, a nie zastąpić poradę wykształconego kierunkowo lekarza. Zanim zastosujesz któryś z przedstawionych w tej książce środków, skonsultuj się z lekarzem; zwróć się do niego również w razie jakiejkolwiek dolegliwości, która może wymagać diagnozy lub pomocy medycznej. Autorka oraz wydawca nie biorą odpowiedzialności za problemy wynikające bezpośrednio bądź pośrednio z użytkowania tej książki.

Publikacja zawiera materiał zaczerpnięty z następującego tytułu wydanego przez Adams Media, imprint wydawnictwa Simon & Schuster, Inc.: Power Spellcraft for Life autorstwa Arin Murphy-Hiscock, 2005.

Podziękowania

PODZIĘKOWANIA

Pierwsze wydanie tej książki było zarazem pierwszą książką, jaką opublikowałam. Zatoczyliśmy pełny okrąg, a niniejsza nowa edycja jest dla mnie tym bardziej ekscytująca, że wyznacza piętnastolecie tworzenia materiału, którym dzielę się z czytelnikami. Ich odpowiedzi na moje książki nieustannie głęboko mnie poruszają. Pięć ostatnio wydanych tytułów znalazło zupełnie nowy krąg odbiorców, którzy dzielą się w internecie swoimi doświadczeniami z lektury. Jestem wdzięczna za każdą waszą reakcję.

Składam również podziękowania wydawnictwu Simon & Schuster za opublikowanie wspomnianych nowych edycji. Rebecca Tarr Thomas to wspaniała wydawczyni zarówno dotychczasowych, jak i nowych tytułów, do których pisania mnie zachęciła. Wyrazy uznania kieruję do działu graficznego za cudowne projekty nowych wydań ukazujących się w twardej oprawie. Przyjemnie trzyma się je w dłoniach i są prawdziwą ucztą dla oka.

Wprowadzenie

WPROWADZENIE

Jako osoba nie od dziś zajmująca się czarami* znasz się na podstawach magii. Rozpoznajesz przepływające przez świat magiczne energie. Wiesz, jak stosować proste zaklęcia, by dokonać prawdziwej zmiany. Ale może osiągnęłaś punkt, w którym chcesz dowiedzieć się więcej oraz zrozumieć, co i dlaczego kryje się za każdym z podstawowych kroków. Pora skroić swoją magię według własnych potrzeb i natchnąć stosowane zaklęcia pełną mocą twoich osobistych energii i pragnień. Jesteś gotowa, by zacząć tworzyć własne zaklęcia, skomponowane na miarę twoich potrzeb i twojej niepowtarzalnej sytuacji.

Książka Magiczne formuły pomoże ci w tym wszystkim, a także zdziała jeszcze więcej. Pozwoli ci dogłębniej łączyć się z energiami natury, tworzyć i rzucać zaklęcia własnej roboty oraz udoskonalić się w znajdowaniu idealnego momentu do zastosowania danego czaru. Nauczysz się, jak wzmocnić osobistą energię przed użyciem zaklęcia, jak korzystać z sieci energetycznej, jak dostroić i rozszerzyć zaklęcie, które stosowałaś w przeszłości. Zrozumiesz też złożoność sztuki rzucania zaklęć i dowiesz się, jak ją wykorzystywać do własnych niepowtarzalnych potrzeb.

W czynieniu czarów przede wszystkim chodzi o to, by świeżym okiem spojrzeć na swoje życie, zauważyć i odsunąć przeszkody oraz uzyskać nową równowagę, a czerpiąc siłę z naturalnych energii, osiągać swe cele. Nie można na co dzień wchodzić w interakcje z energią świata na poziomie wymaganym przez czarostwo i nie dać się przy tym zmienić. W miarę jak twoja magia będzie rosła w siłę, zauważysz, że spersonalizowane posługiwanie się zaklęciami wzmacnia cię jeszcze bardziej, odzwierciedla twoje pozytywne wewnętrzne zmiany i pomaga ci w rozwijaniu coraz lepszego ja.

CZĘŚĆ I

PODSTAWY POSŁUGIWANIA SIĘ ZAKLĘCIAMI

Rozdział 1

CZYM JEST CZAROSTWO

By zdefiniować pojęcie zaklęcia, przyjrzyjmy się temu, czym ono jest – i czym nie jest. Analizując podstawowe kroki, zaczynasz rozumieć funkcję i cel czynienia czarów. Zostajesz wprowadzona w obszary, których zwykle dotyczą zaklęcia, a także poznajesz sugestie rozmaitych twórczych zastosowań. Zapoznajesz się z rozlicznymi korzyściami i możliwościami rozwoju oraz z pozytywnymi zmianami, jakie zachodzą w twoim życiu pod wpływem tworzenia i rzucania zaklęć.

Czym jest zaklęcie?

W prostym ujęciu zaklęcie (czar) to coś, co robisz świadomie z intencją dokonania zmiany. Zaklęcie składa się z zestawu wykonywanych w fizycznym świecie symbolicznych czynności, które mają zapoczątkować zmianę na wyższym poziomie. Czar ma na celu przywrócenie równowagi w danej sytuacji poprzez wprowadzenie nowej energii lub inne rozłożenie energii już istniejącej.

Zaklęcie samo w sobie nie jest aktem religijnym. Posługiwanie się czarami to metoda wykorzystania energii do wprowadzenia jakiejś zmiany. Wiele religii w ramach swoich rytuałów posługuje się zaklęciami albo jakąś formą przeniesienia energii czy zarządzania energią. Jednak zaklęcia czy czary nie są przypisane do żadnej konkretnej religii. Często opisuje się je jako modlitwy, jednak pomiędzy modlitwą a rzucaniem zaklęcia istnieją subtelne różnice. Przede wszystkim modlitwa wznoszona do siły wyższej w oczywisty sposób zakłada, że człowiek czci tę siłę wyższą i że ma ustalone z nią powiązania upoważniające go, by zwracał się do niej o pomoc. Wynika z tego również założenie, że ta siła wyższa posiada środki niezbędne do naprawienia sytuacji. Zaklęcie zaś sięga po energię, w którą obfituje nasze otoczenie, aby przyśpieszyć zmianę. Jest procesem aktywniejszym niż modlitwa.

W zaklęciu to ty jesteś sprawczynią zmiany. Sięgasz po własne środki, by zebrać i ukierunkować energię, zamiast prosić, żeby dokonał tego jakiś inny sprawca, taki jak siła wyższa. Nie chciałabym, aby określenie „aktywniejszy proces” zostało niewłaściwie zrozumiane – żarliwa modlitwa niesie w sobie ogromne pokłady energii włożonej przez modlącą się osobę. I rzeczywiście, w niektórych kulturach zaklęcia często wspiera się jakąś formą modlitwy. Chodzi jednak o to, że modlitwa jest aktem religijnym, a czar – świeckim. Kiedy się posługujesz zaklęciem, masz świadomość, że za wytworzone zmiany odpowiadają wyłącznie twoje działania.

Ta książka skupia się wyłącznie na sztuce rzucania zaklęć. To, czego się tutaj nauczysz, może mieć zastosowanie duchowe, ale ogólnie rzecz biorąc, czynienie czarów jest sztuką praktyczną. Miej świadomość, że niektóre książki czasami zamiennie używają słów „czar/zaklęcie” i „rytuał”. Są to jednak dwie odrębne rzeczy. Zaklęcie to wykorzystanie naturalnych energii do wprowadzenia wewnętrznej albo zewnętrznej zmiany. Rytuał to zestaw czynności duchowych, często wykonywanych z intencją uczczenia kogoś lub czegoś, a czasami również z zamiarem zapoczątkowania duchowej zmiany. Aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, zaklęcie może być częścią rytuału lub może zostać weń wkomponowane. Nie powinno się ich jednak mylić. W najbardziej podstawowym ujęciu słowo „rytuał” sugeruje coś wykonywanego ze świadomością i wyodrębnionego z codziennych czynności ze względów symbolicznych. Zaklęcie zawiera pewne elementy rytuału, ale sam rytuał wskazuje na akt oddawania czci lub uprawiania kultu.

Po co nam zaklęcia?

Ludzie stosują je z najróżniejszych powodów. Przygotowanie i rzucenie zaklęcia daje ci poczucie kontroli nad sytuacją: świadomość, że nie siedzisz z założonymi rękami, czekając, aż sytuacja naprawi się sama. Posługiwanie się czarami to aktywna – w odróżnieniu od biernej – metoda radzenia sobie z życiem. Angażując się w działanie czarów, często możesz podbudować swoją pewność siebie, wzmocnić poczucie, że coś znaczysz w świecie. Kiedy zdasz sobie sprawę, że twoje zaklęcie zadziałało, wpadasz w uniesienie, którego nie da się z niczym porównać. Twoja samoocena cudownie rośnie i pojawia się szczęście.

Posługiwanie się czarami ćwiczy też naszą kreatywność. Może nie grasz na saksofonie, nie malujesz arcydzieł lub nie wygrywasz konkursów flamenco, ale możesz usiąść i za pomocą swojej intencji oraz pragnienia stworzyć z powiązanych przedmiotów i słów sieć energetyczną, a następnie zarzucić ją w kosmos i przyciągnąć nią swój upragniony cel. Czynienie czarów łączy w sobie wykorzystanie wyobraźni, języka i czynności, a sposób, w jaki to wszystko spleciesz, będzie wyłącznie twój, jedyny i niepowtarzalny.

Zaklęcia nie są jedynie sposobem na osiągnięcie tego, czego chcesz – to także odwzajemnianie. Możesz zebrać pozytywną energię i posłać ją w świat z podziękowaniem za wszelką radość, jaką odczuwasz w życiu. Wyrażona tą drogą wdzięczność za otrzymane dobrodziejstwa przyciągnie do ciebie jeszcze więcej dobrodziejstw. Czynienie czarów służy ponadto do aktywnego tworzenia i utrzymywania równowagi we własnym życiu.

I wreszcie – przypuszczalnie już posługujesz się zaklęciami, nawet o tym nie wiedząc. Jeśli czegoś wystarczająco mocno chcesz i stale o tym myślisz, wysyłasz energię do tej nowej rzeczywistości, pomagasz jej zaistnieć. Bądź jednak świadoma, że obsesja na punkcie pragnienia czy potrzeby może również zakłócać działanie energii niezbędnej do spełnienia; ażeby czar zadziałał, konieczne jest zachowanie zdrowej równowagi.

Korzyści płynące z czarów

Tworząc i rzucając zaklęcia, poznajesz przypływy i odpływy energii w swoim życiu. Nie musisz znać zasad działania samochodu, żeby go prowadzić, ale im więcej o tym wiesz, tym lepiej korzystasz z możliwości pojazdu.

Praca z zaklęciami nauczy cię, jak się porusza energia, jak się nią posługiwać i jak ją kierować do różnych obszarów swego życia. Kiedy zrozumiesz, jak się zachowuje, będziesz mogła precyzyjniej ją stosować oraz eksperymentować, korzystając z niej na różne sposoby.

Zaklęcia mają ułatwiać nam życie, nie utrudniać. Jeśli jednak liczysz na to, że dzięki nim unikniesz pracy – zapomnij. Posługiwanie się czarami wymaga pracy i skupienia, zwłaszcza na początku nauki, kiedy dopiero zdobywasz nowe informacje i poznajesz rozmaite techniki. Nie osiągniesz natychmiastowej zmiany jednym pstryknięciem palców. Posługiwanie się czarami to proces głębokiej przemiany, a przemiana ta dotyczy w takim samym stopniu celu, jak i samej osoby rzucającej zaklęcia, a także środowiska, w którym przebywają i cel, i ta osoba. Aby uzyskać rezultat, należy włożyć energię w obie strony równania. Zaklęcie działa niczym katalizator (przyśpieszacz) zmian. Owszem, pracujesz, żeby osiągnąć cel, tyle że masz większą kontrolę nad tym, co się dzieje oraz jak się dzieje.

Zaklęcie ma tę dodatkową zaletę, że dzięki niemu dowiadujesz się, czego dokładnie chcesz. Część procesu tworzenia zaklęcia polega na tym, by precyzyjnie określić swój cel. Często nam się wydaje, że wiemy, czego chcemy w życiu, rzadko jednak poświęcamy czas, by usiąść i poważnie pomyśleć nad tym, jak głębokie jest nasze pragnienie. Gdybyśmy to zrobiły, przypuszczalnie odkryłybyśmy, że nasze pragnienia są przeważnie powierzchowne albo że maskują inne, ukrywające się głębiej. By twoje zaklęcie odniosło skutek, musisz być z sobą całkowicie szczera. Do jasno wytkniętego celu zmierza się łatwiej. Jeśli nie będziesz miała wyraźnie określonego zamiaru, włożysz energię w niedoprecyzowane dążenie i zmarnujesz ten cenny wkład. Rezultatem będzie nieskuteczne zaklęcie albo skuteczne jedynie częściowo. Świadomość własnego celu i zdolność zmierzania do niego to kluczowe elementy sztuki rzucania zaklęć. Korzystnie wpływają też na resztę twojego życia; jeśli potrafisz odsiać powierzchowne pragnienia, oczyszczasz swoje obszary siły i obszary, na których masz popracować.

Jak działają zaklęcia?

Wszystko na tym świecie ma swego rodzaju energetyczny podpis. Rzeczy pochodzenia naturalnego posiadają więcej energii niż przedmioty nieorganiczne. Im dana rzecz jest bliższa naturalnego stanu, tym większa jej energia. Im przedmiot bardziej oddalony od naturalnego stanu, tym mniej ma energii. Na przykład rosnące w lesie drzewo ma w sobie więcej energii niż stos drewna naciętego z pnia drzewa, a pokryty politurą drewniany stół – jeszcze mniej. Energia plastikowego krzesła stojącego przy tym stole będzie jeszcze mniejsza.

Kawałek bawełnianej lub jedwabnej tkaniny będzie miał więcej energii niż skrawek poliestru. Naturalna, niefarbowana bawełna ma więcej energii niż barwiona.

Cała energia zawarta w tych przedmiotach wykracza poza nie, by się połączyć z innymi energiami. Zasadniczo sieć energii łączy i przeplata świat fizyczny z niefizycznym. Kiedy chcemy wpłynąć na jakąś sytuację, wprowadzamy drobne zmiany w energii jednego miejsca, jakbyśmy delikatnie poruszyły sieć energii, a to wprawia ją całą w drżenie, tak że lekkie fale rozchodzą się po wszystkich polach energetycznych.

Metaforycznie porównuje się to do pajęczyny. Pająk może się znajdować w dowolnym punkcie swej sieci, ponieważ gdy wpadnie w nią owad, drżenie przebiega przez wszystkie nitki, dając znać twórcy sieci, że coś nią poruszyło. Cały świat jest spowity siecią na podobieństwo pajęczyny, tyle że utkanej z pasm energii, które łączą wszystko i wszystkich, pozwalając nam oddziaływać na otoczenie i odbierać energetyczne sygnały.

Każdą z nas charakteryzuje nieco inny poziom wrażliwości na owe sygnały. Im jesteś wrażliwsza, tym łatwiej ci wpływać na otoczenie i kierować nim.

W wiedzy tajemnej często przytacza się frazę: „To, co jest niżej, jest jak to, co jest wyżej, a to, co jest wyżej, jest jak to, co jest niżej”*, pochodzącą z Tablicy Szmaragdowej – czyli hermetycznego tekstu, którego autorstwo przypisuje się Hermesowi Trismegistosowi, współtwórcy okultystycznego zestawu wierzeń zwanego hermetyzmem. Powszechnie przyjmuje się pogląd, że mikrokosmos odzwierciedla makrokosmos. Pogląd ten częściowo pozwala osobie sięgającej po czary wykonać symboliczną czynność w wymiarze fizycznym i spodziewać się mentalnych, emocjonalnych lub astralnych zmian na innym poziomie, przy czym zmiany te przejawią się następnie znów na poziomie fizycznym, do pewnego stopnia zmieniając rzeczywistość.

Podstawowe kroki tworzenia zaklęcia

Zaklęcie jest tak skonstruowane, by zapoczątkować zmianę na pewnym poziomie poprzez przesunięcie równowagi energetycznej danej sytuacji. Przesunięcie to nie nastąpi zwyczajnie w odpowiedzi na twoje pragnienie zmiany; musisz w tym celu wykonać pewne czynności. Przyjrzyjmy się im.

Choć każde zaklęcie jest inne, większość kroków można zaliczyć do któregoś z poniższych punktów:

1. Ustal, co jest twoją potrzebą lub pragnieniem. Czarostwo nie jest sztuką dla sztuki. Rzucanie zaklęcia bez celu byłoby tylko marnowaniem czasu i energii.

2. Skomponuj swoje zaklęcie. Spokojnie pomyśl o upragnionym rezultacie i o tym, jakie energie chcesz zaprząc do tego, by ten cel osiągnąć.

3. Nastrój własną świadomość. Aby uzyskać jak najlepszy efekt, powinnaś być w nastroju do rzucania zaklęć. Codzienna krzątanina, rozbiegane myśli i wiecznie zajęty czymś mózg nie sprzyjają gromadzeniu energii i stapianiu ich w zgrabne, pełne mocy i celnie wymierzone zaklęcie. Jeśli odpowiednio nastawisz swoją świadomość, pozwoli ci to osiągnąć inny stan umysłu, odfiltrować powierzchowny hałas i inne zakłócenia, byś mogła się skupić na tym, co robisz.

4. Zbierz energię i wypuść ją ku swemu celowi. To moment, w którym czarostwo staje się rzucaniem zaklęcia. Zaklęcia czerpią moc z energii tkwiącej w wybranych przez ciebie składnikach, a także z twojej własnej energii. Wykorzystanie różnych energii szczegółowo omawiają rozdziały 5 i 6.

5. Ukazanie się skutku. Idealnie by było, gdybyś na finalnym etapie ujrzała osiągnięcie swojego celu.

Nasze potrzeby a magia

Zaklęcia są co prawda stosowane w najróżniejszych życiowych sytuacjach, ale księgi zaklęć pewnym obszarom poświęcają zdecydowanie więcej miejsca. Nic dziwnego, ponieważ obszary te dotyczą podstawowych ludzkich potrzeb, takich jak dobrobyt, miłość i bezpieczeństwo.

Główną przeszkodą w dążeniu do dostatku i szczęścia w życiu często bywa kojarzenie tego dążenia z poczuciem winy czy chciwością. Powiedzmy to sobie wyraźnie: tworzenie i rzucanie zaklęć mających zaspokoić podstawowe życiowe potrzeby nie jest egoistyczne, chciwe ani złe. Spełnianie owych podstawowych pragnień pozwala nam rozwijać wyższy, duchowy potencjał życia. Abraham Maslow stworzył teorię zwaną „hierarchią potrzeb” i nie bez powodu mają one hierarchię, ponieważ – jak argumentował twórca teorii – każda następna jest zakorzeniona w poprzedniej. Jeżeli jednostka nie zaspokoi swoich podstawowych potrzeb, czyli na przykład nie postara się o pożywienie i schronienie, nie będzie na tyle bezpieczna, by sięgnąć po wyższe, takie jak samorealizacja. Analiza hierarchii potrzeb pomoże ci zrozumieć, że troska o finansowe bezpieczeństwo nie jest egoistyczna; to ważna potrzeba, którą należy się zająć w pierwszej kolejności, zanim przejdziemy do następnych, jak choćby estetyczne urządzenie otoczenia. Wprawdzie teoria Maslowa nie jest nie do obalenia, ale pozwala zrozumieć, dlaczego niektóre odmiany zaklęć są niezwykle popularne, i to już od wieków.

Kiedy rzucać zaklęcie, a kiedy tego nie robić

Zaklęcie możesz zastosować w dowolnym czasie, gdy czujesz, że to będzie dla ciebie dogodne. Warto jednak mieć na uwadze kilka punktów. Powinnaś:

• mieć ważną, wyraźnie określoną potrzebę lub pragnienie,

• być we właściwym nastroju,

• być w miarę zdrowa.

Jeśli nie wymierzysz swojego zaklęcia w jasno określony cel, nie będziesz mieć pojęcia, co właściwie ma ci się ujawnić jako rezultat. Pomijając już stratę energii, tworzy to więcej problemów, ponieważ energia, którą wraz z zaklęciem posyłasz w świat, obija się po nim chaotycznie jak piłeczka i może namieszać ci w życiu. Jeżeli nie wskażesz precyzyjnie celu czy potrzeby, zaklęcie może się stać niebezpiecznie nieprzewidywalne.

Stan twojego umysłu jest istotny dla odniesienia sukcesu. Jeśli coś cię rozprasza lub martwi, osłabia to twoje skupienie i negatywnie wpływa na efekt. Silnie emocjonalne stany mogą być też niebezpieczne. Emocja to jedno ze źródeł energii napędzających zaklęcia. Może ci się to wydawać idealne i pod niektórymi względami takie jest; zdolność do odczuwania silnych emocji podczas rzucania zaklęcia może bardzo pomóc. Jednak te intensywne emocje należy wezwać i sięgnąć po nie dopiero w trakcie procesu. Jeżeli odpalisz zaklęcie jako emocjonalną reakcję na cokolwiek, będziesz winna tego, że nie przemyślałaś dobrze sytuacji. W takim stanie nie panujesz nad sobą, a opanowanie jest niezbędne do skupienia i precyzyjnego wymierzenia zaklęcia. Zaklęcia to metoda kontrolowania siebie i swojego życia. Rzucanie ich pod wpływem silnych emocji nie tylko jest nieodpowiedzialne, lecz także podważa całą zasadę tworzenia pozytywnej zmiany w życiu.

Niemałe znaczenie ma również twój stan zdrowia. Choroba zakłóca równowagę naszych osobistych energii i utrudnia panowanie nad energiami zewnętrznymi. Bez względu na to, z jak licznych źródeł mocy będziesz czerpać (takich jak składniki i powiązania, omówione w rozdziale 5), każde zaklęcie potrzebuje też twojej osobistej energii, która je poprowadzi.

Rzucanie zaklęcia w chorobie może pogorszyć twój stan zdrowia fizycznego, wyczerpać twoją życiową energię. Zbieranie energii to istotny krok w procesie rzucania zaklęcia, a przywoływanie energii z otoczenia wymaga naszej energii. Pamiętaj: zaklęcie nie zastępuje pracy – pracę musisz w nie włożyć. Niejeden praktyk po rzuceniu zaklęcia czuje się tak wyczerpany jak po przebiegnięciu maratonu. Gdybyś miała wybór, czy pobiegłabyś w maratonie, wiedząc, że jesteś chora? Przypuszczalnie nie. Przeciwnie – wielu z nas już przy pierwszych oznakach przeziębienia ma ochotę nie iść do pracy, zostać w domu. Posługiwanie się zaklęciami w chorobie jest nieodpowiedzialne i sprzeciwia się zasadzie tworzenia korzystnej zmiany. Próba spowodowania korzystnej zmiany w życiu wiążąca się z pogorszeniem własnego zdrowia miałaby w sobie coś z hipokryzji.

A co z sięganiem po czary w celu odzyskania zdrowia? To jeden jedyny wyjątek od reguły. Upewnij się jednak, że zaklęcie, które tworzysz w ramach tego wyjątku, nie jest zbyt wymagające, i wybierz łagodniejszą metodę przywoływania energii. (Przywoływanie energii dokładniej omawia rozdział 6).

Czarostwo a Najwyższa Boskość

W niniejszej książce zdecydowałam wprowadzić cię w sztukę posługiwania się zaklęciami bez powiązań z takim czy innym wyznaniem. Po zaklęcia może sięgać każdy, bez względu na to, jaką ścieżką duchową podąża i w obrębie której wiary się odnajduje.

Niektóre ze współczesnych religii regularnie stosują magię w ramach swojego kultu. Stale posługują się czarami neopogańskie religie, jak wicca, druidyzm, ásatrú i inne ugruntowane ścieżki, w tym santeria, wudu i candomblé. Zapewne można przygotowywać i rzucać zaklęcia w religijnym kontekście, czy to w obrębie którejś z wymienionych religii, czy innych. Włączenie w zaklęcie bóstwa albo siły wyższej natychmiast przekształca to zaklęcie w akt duchowy. Jednakże bóstwo, do którego się zwracasz w zaklęciu, powinno cię znać – powinnaś mu się uprzednio przedstawić i mieć od niego przyzwolenie na współpracę. W przeciwnym razie wiele z nim nie osiągniesz. Niektóre zaklęcia „z zapiśnika” zawierają inwokacje do Hekate, jako bogini czarów, albo do Afrodyty, by dopomogła w zaklęciu miłosnym. Są to starożytne bóstwa, dziś nie tyle czczone, ile znane z mitologii. Nie możesz tak po prostu zaprząc do pracy ich energii, trzeba czegoś więcej. Jeśli twoje zaklęcie zapuka do ich drzwi, zapewne zerkną przez wizjer, nie rozpoznają cię i odmówią współpracy. Nawet starożytne bóstwa rozumieją niebezpieczeństwo wiążące się z wpuszczaniem do domu nieznajomych. I na odwrót: dlaczego miałabyś się zwracać do bóstwa wywodzącego się z innej kultury czy religii tylko dlatego, że jego imię widnieje w tekście zaklęcia? Co właściwie wiesz o tamtych bóstwach? Czy masz pojęcie, jakiego rodzaju energię możesz w ten sposób zaprosić do swego zaklęcia?

Jeśli funkcjonujesz w obrębie ugruntowanego wyznania, najlepiej będzie zwrócić się do tego bóstwa albo aspektu Najwyższej Boskości, z którym już pracowałaś. Masz z tym bóstwem ustaloną dobrą relację. Gdy twoje zaklęcie zapuka do niego, bóstwo rozpozna twoją energię i twoje zaklęcie zyska dodatkowy, chętnie udzielony zastrzyk miłości czy energii.

A jeśli do zaklęcia zaangażujesz istotę duchową, taką jak bóstwo lub anioł, czy stanie się ono rytuałem? Niekoniecznie. Zależy to od twojego celu. Czy twoim celem jest osiągnięcie nirwany albo duchowej równowagi na twej religijnej ścieżce? Jeżeli tak, to odprawiasz rytuał. Czy za cel stawiasz sobie kupno nowego samochodu bądź uwolnienie się od gniewu czy stresu? Jeśli tak, rzucasz zaklęcie. A kiedy nie jesteś pewna, czy cel jest duchowy, czy praktyczny, prawdopodobnie wciąż będzie to zaklęcie.

Zrozumienie energii

W zasadniczym ujęciu magia to użycie energii do rozmaitych celów. Energia jest neutralna. Neutralna nie jest jednak intencja, z jaką ktoś rzuca zaklęcie; i tu właśnie pojawiają się nieporozumienia co do zakresu „białej” i „czarnej” magii. Ogólnie przyjmuje się, że jeśli osoba posługująca się czarem pragnie komuś zaszkodzić albo wyrządzić jakieś zło, mówimy o „czarnej magii”, a tę osobę nazywamy czarownicą (czarownikiem). Jeżeli zaś człowiek sięga po magię, aby czynić dobro z korzyścią dla siebie i innych, wówczas postrzegamy to jako „białą magię”, a tego człowieka nazywamy czarodziejem (czarodziejką). Rzeczywistość jest jednak znacznie bardziej skomplikowana niż ta prosta dychotomia; temat „dobro kontra zło” oraz znaczenie systemu etycznego w odniesieniu do czarostwa omówię w rozdziale 2. W tej chwili wystarczy podkreślić, że magia jest neutralna. Popularną ilustracją jest użycie narzędzia, takiego jak nóż. Nóż sam w sobie jest przedmiotem neutralnym. Można nim jednak poderżnąć komuś gardło, posiekać warzywa, by nakarmić rodzinę, lub przeciąć więzy i uwolnić jeńca. Nóż nie jest dobry ani zły; o wartości tego, czego nim dokonano, przesądza kontekst sytuacji.

Z reguły energia wykorzystywana w czynieniu czarów jest neutralna. Prawdą pozostaje jednak, że jeśli w pewnym momencie została zaprogramowana z silną intencją, czasem zachowuje echo tamtego pierwotnego celu. Ludzie zwiedzający rozmaite zabytki albo historyczne miejsca często zauważają pewną aurę, najwyraźniej utrwaloną albo generowaną przez ten obiekt czy teren. To dlatego, że jest on przesiąknięty energią w postaci silnych emocji, które towarzyszyły dawnym zdarzeniom i wytworzyły trwałe echo. Weźmy jako przykład wyspy u wybrzeży Australii niegdyś wykorzystywane jako miejsca przymusowej kwarantanny. W dawnych czasach pasażerowie każdego statku przypływającego do Australii byli badani przez lekarza, a jeśli ten orzekł, że któryś z przybyszów stanowi zagrożenie dla zdrowia mieszkańców kolonii, wszystkich z danego transportu przewożono na jedną z tych wysp. Zamknięte baraki gwarantowały, że jeśli ktoś był zdrowy, łapał choroby w kontakcie ze współlokatorami, z czego wynikało wszechobecne przerażenie i przygnębienie w całej poddanej kwarantannie społeczności. Współcześni zwiedzający do dziś zauważają, że wyspy te tchną uczuciami rozpaczy, strachu i rezygnacji, mimo że niegdysiejsza funkcja tych miejsc dawno już przeszła do historii.

Takie echa dawnych energii mogą się utrzymywać latami i niekiedy skłaniają do przekonania, że dane miejsce czy przedmiot są „nawiedzone”. Jednak większość energii, z jaką zetknie się i będzie pracowała zainteresowana czarami osoba w trakcie swojej praktyki, jest bezpieczna i nadaje się do wykorzystania w zaklęciach poprawiających jakość życia.

Intuicyjne rzucanie zaklęć

Magia to sztuka wytworzenia zmiany zgodnej z twoją wolą. To także przeniesienie energii tworzącej ową zmianę. Nieczęsto używam w tej książce słowa „magia”, ponieważ zwykle sugeruje ono, że w procesie posługiwania się zaklęciami jest coś nadnaturalnego.

Pozwól więc, że podkreślę: nie ma nic bardziej naturalnego niż zaklęcie (czar). W gruncie rzeczy zaklęciem jest usilne pragnienie czegoś. Masz cel, masz emocję i życzysz sobie tego tak bardzo, że niemal czujesz to w rękach. Sugestywne marzenia, w których dostajesz w pracy nagrodę lub zdobywasz upragnioną posadę, również są formą zaklęć. Zwykle nie uznaje się ich jednak za zaklęcia, ponieważ nie przybierają formy intencjonalnej czynności.

Czynność jest intencjonalna, gdy wykonujesz ją świadomie, co z kolei oznacza, że umyślnie wkładasz w nią energię i emocję. To właśnie intencja sprawia, że życzenie czy zwykłe marzenie staje się zaklęciem. Jeżeli celowo wywołasz u siebie właściwe nastawienie umysłu i wykorzystasz wyobraźnię do stworzenia sytuacji, w której zaproponują ci upragnione stanowisko, oraz skupisz się na tym wydarzeniu, wówczas będzie to proste zaklęcie.

Czarostwo wykorzystuje naturalne przedmioty przesiąknięte własną naturalną energią, a także łączy je z twoją intencją, by stworzyć katalizator zmiany. Gdyby rzucanie zaklęcia było czymś nienaturalnym, nie dałoby się osiągnąć w nim sukcesu.

Rozdział 2

ETYKA W CZAROSTWIE

Co cię powstrzyma przed przejęciem władzy nad światem? Twój własny kodeks etyczny, ot co! Każda decyzja, jaką podejmujesz, wywiera skutki i niesie z sobą konsekwencje dla ciebie i innych. Ten rozdział mówi o tym, jak ocenić sytuację, aby dobrze dostroić do niej zaklęcie, oraz jak podjąć odpowiednie działanie.

Odpowiedzialność i konsekwencje w pracy z zaklęciami

Rzucanie zaklęć tak naprawdę nie różni się od codziennych czynności. Podejmujesz decyzję, postępujesz zgodnie z nią i żyjesz z jej konsekwencjami. Z jakiegoś powodu jednak korzystanie z zaklęć czasami kusi ludzi do wyzbycia się uznanych zasad etycznych. Być może dają się zwieść, gdy sobie uświadomią, że praca z zaklęciami daje im inny punkt widzenia i umożliwia potajemne działanie za kulisami. A może bierze się to ze złej prasy, jaką osoby parające się czarami zyskały w ciągu wieków, albo też z oskarżeń o manipulowanie czy nadużywanie mocy.

Bez względu na to, skąd się to wywodzi, jest poważną sprawą. Wraz z wiedzą, że możesz wykorzystać energię do właściwie dowolnego celu, przychodzi poczucie mocy, a także pokusa, aby ją zaprząc do mniej etycznych dążeń. Wyobraź sobie, że odkryłaś u siebie supermoce. Czy posłużyłabyś się nimi, żeby chronić innych i utrzymywać pokój na świecie, czy raczej kusiłoby cię, żeby splądrować bank?

Wierz mi, każdemu w pewnym momencie przebiega to przez myśl. Sama myśl nie czyni z ciebie jednak łotra. Bohater Nędzników Victora Hugo kradnie bochenek chleba, żeby nakarmić głodującą rodzinę siostry. W rozpaczliwej sytuacji często jesteśmy zmuszeni do wybierania między różnymi wartościami, którym hołdujemy. Wybór, którego dokonasz, będzie wynikiem tego, jak sprawdza się w praktyce twój system wartości.

Wartość to ceniona przez ciebie cecha, taka jak uczciwość, wolność, spokój, dobroczynność, sprawiedliwość i tak dalej. Kulturowy system norm etycznych to z kolei struktura powszechnie uznawanych wartości, których dana społeczność przestrzega, aby żyć na pewnym cywilizowanym poziomie. W obrębie tego kulturowego systemu każda jednostka ma nieco inny osobisty system etyczny, ponieważ każda ma nieco inny pogląd na działanie świata oraz inaczej postrzega, co jest słuszne, a co nie. Wybór rzadko bywa wyłącznie dobry czy wyłącznie zły. Zazwyczaj jesteśmy zmuszeni wybierać pomiędzy mniejszym a większym złem. Czasami wydaje się, że nie ma właściwej odpowiedzi – są tylko wybory różniące się stopniem słuszności bądź niesłuszności.

Każda religia ma dla swoich wyznawców jakiś zestaw wskazówek moralnych, lecz etyka funkcjonuje również niezależnie od religii. Podstawowa zasada w większości wyznań jest taką czy inną wersją przykazania zawartego w Ewangelii według Świętego Mateusza znanego jako „złota reguła”: traktuj innych tak, jak sam chciałbyś być traktowany. Opiera się ona na przekonaniu, że co dajemy od siebie, to dostajemy w zamian, a osnute są na niej popularne powiedzenia ludowe: „nie czyń drugiemu, co tobie niemiło”, „jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie”. Jeśli wkładamy w świat dobroć i pozytywną energię, dobroć i pozytywna energia wracają do nas. Pamiętasz analogię do pajęczej sieci, którą posłużyłam się w rozdziale 1? Ta sieć energii to jeden ze sposobów funkcjonowania zaklęć. Jeśli w ramach tej sieci wpływamy na swoje życie i otoczenie, wykorzystując siłę woli i moc zaklęć, bądźmy świadome, że nasze czyny dotykają wszystkiego, co jest z nią powiązane. Nasze nieprzemyślane działanie sprawi, że ucierpi cała sieć, w tym my same. Podobnie po całej sieci rozejdą się reperkusje nieetycznego czynu.

„Dobroci i pozytywnej energii” nie należy mylić ze słabością. Miłość i oświecenie mogą się wyrazić w porządnym potrząśnięciu, które zadziała jak życiowe przebudzenie, albo w potężnym, zmieniającym życie wydarzeniu. Jeżeli jesteś wściekła lub chcesz komuś zaszkodzić, ponieważ czujesz się do tego uprawniona bądź wiesz, że poprawisz sobie tym samopoczucie, wówczas nie jest to działanie, lecz odreagowywanie. Odgrywasz się na kimś lub na czymś, bo czujesz się zraniona lub pokrzywdzona. Jeśli zamierzasz celowo komuś zaszkodzić, wbrew temu, co podpowiada twój system etyczny, nie miej do świata pretensji, jeżeli potem ktoś celowo skrzywdzi ciebie. Będziesz musiała sobie poradzić z całą tą krzywdą, która wróci do ciebie w ten czy inny sposób, taką czy inną drogą poprzez kosmiczną sieć energii.

Sprowadza się to do wniosku, że etyka określa, co uważasz za moralnie właściwe, a co nie. System etyczny musi mieć spójność, w przeciwnym razie nie można na nim polegać. Jeżeli jednego dnia odrzucasz morderstwo, a drugiego na nie przyzwalasz, taka niekonsekwencja osłabia twój system etyczny. Niestały, rozchwiany system wartości nie opiera się na etyce, tylko na oportunizmie. Jeśli się oburzasz na czyjeś działania, a sama postępujesz tak jak ten ktoś, świadczy to o hipokryzji. Uważaj, żeby twój system etyczny był spójny; inaczej podryfujesz bez steru przez morze życia.

Nieunikniony jest sytuacjonizm etyczny, co wynika z faktu, że czasami wybieramy mniejsze zło. Niekiedy potrzeby wielu osób przeważają nad potrzebami nielicznych.

Ostatecznie jednak twój system etyczny istnieje po to, by cię skłonić do przemyślenia planowanych działań i wzięcia odpowiedzialności za nie.

Jak to się ma do pracy z zaklęciami? Kuszące może być posłużenie się zaklęciem do uzyskania niezbyt etycznego celu. Przykładem mogą być czary miłosne. Jeżeli Michaela zakocha się w Jake’u i aby go skłonić do odwzajemnienia uczucia, wykorzysta zaklęcie, uznamy to za nieetyczne. Lecz jeśli za pomocą czarów poprawi swoją atrakcyjność, by ściągnąć na siebie jego uwagę, będzie to etycznie w porządku. Dlaczego?

W życiu każdy ma wolną wolę. Zdarza się, że musimy podejmować decyzje za innych, na przykład za dzieci lub za kogoś, kto urzędowo udzielił nam pełnomocnictwa. W takich przypadkach staramy się dokonywać wyborów możliwie jak najlepszych dla osób powierzonych naszej opiece. Jeśli jednak nie udzielono nam takiego prawa, wówczas etyka zabrania nam mieszać się w życiowe wybory bliźnich. Michaela może uważać, że Jake będzie z nią szczęśliwy, ale jeżeli zaklęciem sprawi, że on się w niej zakocha, odbierze mu wolną wolę. A tak szczerze, czy uważasz, że będziesz szczęśliwa z kimś, kto cię pokochał tylko dlatego, że go do tego zmusiłaś? Powiedzmy to sobie otwarcie: miłość jest bardziej magiczna, gdy zjawia się niewymuszona. Z drugiej strony jeżeli Michaela czarami poprawi swoją atrakcyjność i przyciągnie do swojego życia nową miłość, wówczas jedyną osobą, na którą wypłynie, będzie ona sama. Stworzy dla Jake’a okazję, by ją zauważył i pomyślał o niej w klimacie romansu.

Jak już wspominałam, kiedy chcemy wzmocnić zaklęcie, najlepiej działajmy w świecie fizycznym. Jeśli zrobisz jak Michaela i zanim zaprosisz swojego wybranka na kawę czy obiad, stworzysz czar poprawiający twoją atrakcyjność, wówczas wspomożesz zaklęcie działaniem. Zaklęcia najlepiej się sprawdzają, gdy im dajemy okazję do funkcjonowania.

Prosta, sprawdzona zasada: nie stosuj zaklęć do niczego, czego sama nie spróbowałabyś osobiście w świecie fizycznym. Rzucanie zaklęć nie jest sposobem na to, by się uchylić od pracy czy odpowiedzialności – wręcz przeciwnie. Wiesz już, że zaklęcie o tyle zadziała pomyślnie, o ile mu na to pozwolisz, oraz że dzieje się to zgodnie z naturalnym porządkiem, nie wbrew niemu. Przypuszczalnie żyjesz w jakimś systemie etycznym, cenisz takie wartości jak uczciwość, wolność i współczucie, toteż etyka zastosowana do twoich zaklęć najprawdopodobniej nie będzie od tego odbiegać. Po prostu staraj się zawsze porządnie przemyśleć to, co planujesz, tak aby twój osąd moralny był możliwie jak najlepszy w danych okolicznościach.

Etyka posługiwania się zaklęciami opiera się na dwóch bardzo podstawowych ideach: odwołaniu się do zdrowego rozsądku oraz gruntownym przemyśleniu sprawy. Obie te zasady mają zredukować możliwość popełnienia błędu lub dokonania niewłaściwego osądu.

Mówi się, że zdrowy rozsądek zdarza się niezwykle rzadko. Przyczyna tkwi w tym, że ludzie nie potrafią zastanowić się nad potrzebami czy poglądami bliźnich albo nie kwapią się do tego. Zdrowy rozsądek wymaga, by zrozumieć, że każda nasza decyzja i każde działanie pociąga za sobą konsekwencje. Jeżeli czujesz się pewnie ze swoimi poglądami, będziesz umiała przyjąć do wiadomości, że ktoś drugi może mieć inne zdanie, z którym się zgadzasz albo nie.

Zanim przystąpisz do tworzenia zaklęcia nakierowanego na konkretną sytuację, poświęć czas i zbierz o niej jak najwięcej informacji; uświadom sobie swoje prawdziwe uczucia i zrozum własną motywację, która stoi za planowanym zaklęciem. Jeśli dasz sobie czas na przemyślenie, nie podejmiesz pochopnej decyzji opartej na emocjonalnej reakcji czy niekompletnych danych. Jeżeli sprawa nie może czekać, rozważ ją z całą starannością i odwołaj się do zdrowego rozsądku, aby cię poprowadził przy tworzeniu zaklęcia. Jeśli zaś sprawa nie jest pilna, zrób niezbędne notatki i odczekaj, aż ochłoniesz. Po jakimś czasie wróć do notatek i przeczytaj je ponownie. Czy wciąż masz te same odczucia? Może w międzyczasie pojawił się świeży ogląd sytuacji lub nowe możliwości? Może weszłaś w posiadanie dodatkowych informacji?

W czarostwie kluczowe jest pojęcie odpowiedzialności. Odpowiedzialność to naturalny partner mocy. W naszym społeczeństwie większość ludzi chce mieć władzę albo moc sprawczą i korzystać z niej, ale odpowiedzialność złożyć na barki kogoś innego, twierdząc, że „to nie ich problem”. Tymczasem każde działanie ma konsekwencje i jeżeli podejmujesz działanie, zgodnie z etyką powinnaś również ponieść jego konsekwencje. Jeśli decydujesz się na użycie zaklęcia, zgadzasz się na przyjęcie odpowiedzialności, którą pociąga za sobą zdolność do wprowadzania zmian w życiu. Nie powiesz, że „to nie twój problem”. Odpowiedzialność jest kolejną ważną częścią systemu etycznego. Nie możesz się od niej uchylać, ponieważ z moralnego punktu widzenia jest to niewłaściwe.

Ćwiczenie

Normy etyczne i zasady moralne

Każda osoba ma nieco inną perspektywę etyczną. Twoje podstawowe wyczucie tego, co jest dobrem, a co złem, będzie zależało od twoich dotychczasowych doświadczeń, tła kulturowego oraz od wychowania. Zdefiniuj poniższe pojęcia sama dla siebie:

• prawda,

• wolność,

• szacunek,

• słuszność,

• sprawiedliwość,

• etyka,

• zło,

• odpowiedzialność,

• wartości.

Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej

CZĘŚĆ II

RZUCANIE ZAKLĘĆ

Dostępne w wersji pełnej

CZĘŚĆ III

RÓB TO PO SWOJEMU

Dostępne w wersji pełnej

Dodatek A. Powiązania według składników

Dodatek A

POWIĄZANIA WEDŁUG SKŁADNIKÓW

Dostępne w wersji pełnej

Dodatek B. Powiązania według potrzeb

Dodatek B

POWIĄZANIA WEDŁUG POTRZEB

Dostępne w wersji pełnej

O Autorce

O AUTORCE

Dostępne w wersji pełnej

Literatura źródłowa

LITERATURA ŹRÓDŁOWA

Dostępne w wersji pełnej

Spis zaklęć

SPIS ZAKLĘĆ

Dostępne w wersji pełnej

TYTUŁ ORYGINAŁU:Spellcrafting: Strengthen the Power of Your Craft by Creating and Casting Your Own Unique Spells

Redaktorka prowadząca: Ewa Pustelnik Wydawczyni: Agnieszka Fiedorowicz Redakcja: Anna Brzezińska Korekta: Katarzyna Kusojć Projekt okładki: Łukasz Werpachowski Ilustracje na okładce: © Belus; © nimax / Adobe.Stock.com

Spellcrafting: Strengthen the Power of Your Craft by Creating and Casting Your Own Unique Spells by Arin Murphy-Hiscock Copyright © 2020 by Simon & Schuster, Inc. Published by arrangement with Adams Media, an Imprint of Simon & Schuster, Inc., 1230 Avenue of the Americas, New York, NY 10020, USA.

Copyright © 2022 for the Polish edition by Wydawnictwo Kobiece sp. z o.o.

Copyright © for the Polish translation by Patrycja Zarawska, 2022

Wszelkie prawa do polskiego przekładu i publikacji zastrzeżone. Powielanie i rozpowszechnianie z wykorzystaniem jakiejkolwiek techniki całości bądź fragmentów niniejszego dzieła bez uprzedniego uzyskania pisemnej zgody posiadacza tych praw jest zabronione.

Wydanie elektroniczne

Białystok 2022

ISBN 978-83-8321-067-4

Grupa Wydawnictwo Kobiece | www.WydawnictwoKobiece.pl

Na zlecenie Woblink

woblink.com

plik przygotował Karol Ossowski