Na łamach Czasu ebook

Przedmowa na czasie

Czas ma sporo różnorodnych definicji: niektórzy uznają go za pojęcie absolutne, inni uważają, że jest względny. Chociaż koncepcji snuje się mnóstwo, tylko jedno jest pewne — nikt z nas nie może przed nim uciec. Motyw przewodni tego zbioru wierszy, będącego zwieńczeniem lirycznego tryptyku, staje się pretekstem do zastanowienia się nad tym, jakie piętno odcisnął upływający czas, co przyniósł, a także co odebrał. Czas nie pełni tylko roli biernego obserwatora rzeczywistości podmiotu lirycznego, ale również adresata, któremu pragniemy podziękować oraz którego chce się obarczyć winą za to, co nas spotkało albo ominęło.

Obok celnych opisów pewnego rodzaju rutyny, której każdy z nas doświadcza wśród upływających tygodni, miesięcy oraz lat, możemy poznać bardzo osobiste momenty na osi czasu, które mają niezwykle duże znaczenie dla podmiotu lirycznego. Bardzo łatwo zatracić się w malowniczych opisach, dzięki którym można poczuć się jak po wyjściu z wehikułu czasu — nagle przed oczami staje nam klimatyczna knajpka, a w ręce mamy wysokoprocentowy napój. Zaczytując się w wersy możemy — niczym w najszczerszej rozmowie — poznać podmiot liryczny, który bardzo bacznie przygląda się rzeczywistości oraz temu, jaki wpływ ma na nią przemijanie.

Upływ czasu wyraziście wpłynął na sposób, w jaki się ze sobą komunikujemy. Autor zauważa, iż powszechność mediów społecznościowych sprawia, że w mniejszym lub większym stopniu zastępują nam one kontakty z drugim człowiekiem. Jednak w opozycji do tego nastroju znaleźć możemy emocjonalne utwory, w których uderza nas tęsknota, zauroczenie, miłość. To, co zdaje się przemijać, jednak zostaje w nas na zawsze, rany, których nawet czas nie może uleczyć.

W trzecim tomiku sokólskiego poety znaleźć możemy nie tylko uniwersalne prawdy, ale również szalenie intymne wyznania. Piękne konstrukcje stylizowane na język dawny, inteligentny humor przeplatany gdzieniegdzie ironią oraz przejmująca wrażliwość to znaki rozpoznawcze autora. Nastrój wierszy sprawia, że chce się na chwilę zatrzymać, aby porozmyślać nad sumą chwil, która złożyła się na nasze życie. Zyskujemy wspaniałą okazję na tajemnicze spotkanie, podczas którego usłyszymy kilka dobrych rad, dowiemy się, jaki wpływ ma na nas odmierzany przez zegary i kalendarze czas, a także dowiemy się co nieco o pewnej znajomości.

Warto wyrwać chwilę Czasowi, aby móc zaczytać się w wersach stanowiących bezapelacyjne zamknięcie poetyckiego tryptyku. Najlepiej zdjąć wtedy zegarek oraz wyłączyć telefon, aby móc w harmonii i spokoju rozpłynąć się „Na łamach Czasu”.

Katarzyna Poloczek

Zegar

List do Czasu