Oida ebook

Dom

Dla nas szczę­ście nie­pi­sane, ma­wiała matka, ile­kroć spa­dło na na­szą ro­dzinę nie­spra­wie­dliwe w jej od­czu­ciu nie­szczę­ście. Wy­po­wia­dała te słowa z po­wagą ka­płanki od­pra­wia­ją­cej mszę ża­łobną za wszyst­kie złudne na­dzieje i nie­prze­wi­dziane ka­ta­kli­zmy do­ty­ka­jące na­szą ro­dzinę, aby po chwili od­po­wie­dzieć sa­mej so­bie – już ci­szej i z po­korą wier­nej sto­ją­cej w trze­ciej ławce, bo w pierw­szej prze­cież nie wy­pada: Ano taki już nasz los.

Re­ago­wa­łam aler­gicz­nie na mat­czyne ele­gie, ale przy­po­mniały mi się te słowa, gdy sie­dzia­łam sama w po­cze­kalni kli­niki zbyt ele­ganc­kiej, abym mo­gła po­czuć się w niej swo­bod­nie. To­masz tam­tego dnia rów­nież nie mógł wy­rwać się z bu­dowy i czu­łam, że moja po­je­dyn­czość w oto­cze­niu par mnie pięt­nuje. Fo­to­ta­peta na ścia­nie na­prze­ciwko przed­sta­wiała bose dzie­cięce stopy za­nu­rzone w so­czy­ście zie­lo­nej tra­wie, obok duże, za­dbane stopy ojca i drob­niej­sze matki, z na­tu­ral­nym ma­ni­kiu­rem na pa­znok­ciach, żad­nych kar­mi­no­wych la­kie­rów czy zdo­bień na du­żym palcu – wszystko w tej wi­zji ro­dzi­ciel­stwa było or­ga­niczne i na­tu­ralne. To mo­głyby być moje i To­ma­sza stopy obok stóp dzie­cię­cych, gdyby udało się wresz­cie roz­wią­zać pro­blem, który me­todą na­tu­ralną nie pod­da­wał się roz­wią­za­niu od po­nad roku. W mo­jej ro­dzi­nie to się nie zda­rzało.

Mój naj­star­szy brat uro­dził się w dzie­więć mie­sięcy po nocy po­ślub­nej ro­dzi­ców. Matka, z wła­ściwą so­bie efek­tyw­no­ścią dzia­ła­nia, upie­kła od razu dwie pie­cze­nie przy ogniu ży­cia – stra­ciła dzie­wic­two i za­szła w ciążę.

– No i juz ma ten twój tygo swo­jigo dzie­dzica – skwi­to­wała bab­cia z ulgą po­ja­wie­nie się pier­wo­rod­nego wnuka. Sama uro­dziła naj­pierw dzi­éw­caka, więc do­brze wie­działa, ja­kie ter­me­die mogą wy­nik­nąć z tego przy­krego faktu.

fot. Alek­san­dra Ka­miń­ska, Fo­to­szu­flada

Marta Mi­cha­lak, rocz­nik 1985, z po­cho­dze­nia prza­sny­szanka, z wy­boru war­szaw­ski słoik. Z wy­kształ­ce­nia fi­lo­lożka an­giel­ska, z za­wodu sce­na­rzystka, pro­za­iczka i tłu­maczka. Z ca­łego serca od­dana bisz­kop­to­wym la­bra­do­rom.