Uczyń mnie swoją – schadzka z wykładowcą ebook

Ta relacja była inna niż te, które dotąd budowała. Weronika czuła, że nie zdoła w żaden sposób powstrzymać rodzącej się fascynacji i namiętności. Paweł uderzał w jej dawno zapomniane struny, teraz rozbrzmiewające całą gamą dźwięków. Odkopał w niej to, co spoczęło w zgliszczach pragnień. W pewnym momencie uświadomiła sobie, że nie potrafi bez niego żyć. Bez słów i wyobrażeń. Bez całej otoczki zamykającej ich we własnym świecie. Bo to, że mieli swój świat, własną przestrzeń, stało się naturalne i mocno zagnieżdżone w relacji, jak gdyby istniał od zawsze. Świat, w którym nie potrafili się wcześniej odnaleźć, teraz stał się ostoją.

Wdarł się do jej głowy z impetem. Poznał zamiłowanie do słów. Używał języka, by niemal codziennie wprawiać ją w nieustanną ekstazę. Penetrował słowami każdy zakątek jej mózgu. Dosięgał najczulszych granic. Przekraczał je, nie wiedząc, czego w niej dokonuje. Nauczył słuchać siebie. Odgadywać, czego pragnie. Stał się przewodnikiem, mentorem. Dotąd jeszcze jej nie dotknął, nie pocałował, ale czuła się mu w pewien sposób oddana.

Znali się rok. Czas intensywnego pisania ze sobą, rozmów, często nocami, gdy mogli być tylko dla siebie. Rok, w ciągu którego ani razu się nie spotkali, chociaż marzyli o tym nieustannie. Planowali, fantazjowali, co zrobią, gdy w końcu uda się spełnić to marzenie. Dotąd ciągle ktoś lub coś stawało im na przeszkodzie. Ich długoletnie związki skutecznie tłamsiły chęć i możliwość spotkania. Rozmowy z nim bywały trudne. Czasami padało z jej strony pytanie, a w odpowiedzi on milczał. Milczał długo i intensywnie. Miała wrażenie, że ta cisza nie będzie miała końca, ale nie mogła jej brutalnie przerwać. Nie mogła go ponaglać. Nie mogła z tym milczeniem nic zrobić, bo każda próba wtargnięcia w tę martwą strefę bezsłowia groziła wybuchem. On w ten sposób budował z nią więź. Z początku kruchą i nikłą, ale rodziła się między nimi każdego dnia i w każdej takiej próbie. Scalała ich coraz bardziej. Początkowo nie rozumiała tego zabiegu, ale z czasem wiedziała, że to, co między nimi powstało, jest silne, że czekanie już tak bardzo nie boli.